Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
"Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα"
Συγγραφέας Βαγγέλης Μαργιωρής
Εκδόσεις Πνοή
Συγγραφέας Βαγγέλης Μαργιωρής
Εκδόσεις Πνοή
Στο νέο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή, σασπένς και μυστήριο, χτυπάνε κόκκινο… Φόνοι, ίντριγκες, ληστείες, ατυχήματα, γεμίζουν τις σελίδες του, κρατώντας τον αναγνώστη γαντζωμένο στην ροή της αφήγησης, μέχρι την τελευταία σελίδα. Η θερμοκρασία ανεβαίνει και η αδρεναλίνη μένει στα ύψη… Ένα μεθυστικό κοκτέιλ συναισθημάτων, στιβαρό, αιματοβαμμένο, αινιγματικό, ανατρεπτικό, ατμοσφαιρικό.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, από έναν συγγραφέα που ξέρει να βάζει τον αναγνώστη αμέσως στην υπόθεση εμμένοντας στην ουσία και απαλείφοντας κάθε περιττό στοιχείο. Προκαλεί τόση αγωνία, ώστε διαβάζεται με γρήγορο ρυθμό, αν όχι απνευστί. Η μαεστρία του Βαγγέλη Μαργιωρή εντοπίζεται όχι μόνο στον ρυθμό της αφήγησης, στην ανάλυση των χαρακτήρων του και στη δομή του έργου του, αλλά και στο ότι σε αυτό, στο δεύτερο βιβλίο του,"Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα", δίνει την εντύπωση πως είναι ένας έμπειρος συγγραφέας, πολυγραφέστατος και με πολλούς τίτλους στην βιβλιογραφία του.
Εξαιρετική η σύλληψη, όπως και η πλοκή του βιβλίου. Μια ιστορία άρτια, αριστοτεχνικά δομημένη, με δυνατούς χαρακτήρες και σφιχτοδεμένη πλοκή που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος.
Υπάρχει ένας κεντρικός ήρωας, ο κύριος Αδαμόπουλος, που με τον ιδιότυπο χαρακτήρα του, κυριεύει αμέσως το μυαλό του αναγνώστη, που προσπαθεί να διεισδύσει στις πιο μύχιες σκέψεις του..Οι αντιήρωες του βιβλίου προσφέρουν στο βιβλίο την δική τους προσωπική πινελιά. Με αριστουργηματικό τρόπο υφαίνουν μια συναρπαστική πλοκή, βασισμένη στις αντιθέσεις μιας πληθώρας χαρακτήρων, των δικών τους και δεν επιτρέπουν στο βιβλίο να “ξεχειλώσει” ούτε ένα λεπτό.
Η γραφή του Βαγγέλη Μαργιωρή είναι γοητευτική, με μια διάχυτη διακριτική ποιητικότητα και έχει την ικανότητα να σε βάζει έντεχνα μέσα στην δίνη των γεγονότων, κάνοντάς σε να συμπάσχεις με τους ήρωες του με έναν τρόπο απόλυτα φυσικό, αποζητώντας τη δικαίωση μαζί τους. Όλο το βιβλίο ωστόσο χαρακτηρίζεται από μια έντονη, υποβλητική ατμόσφαιρα, χωρίς να λείπει το χιούμορ σε μικρές, καλομελετημένες δόσεις. Με αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας δεν καταφέρνει μόνο να σε κρατάει όσο το διαβάζεις αλλά πραγματικά σε συναρπάζει, κατορθώνοντας διαρκώς να σε εκπλήσσει και μπορεί να σε πείσει να αλλάξεις ακόμα και τρόπο που σκέφτεσαι ή τον τρόπο που "διαβάζεις" τους ανθρώπους γύρω σου.
Ο συγγραφέας γνωρίζει πώς να κορυφώνει την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων του, παρασύροντας και τον αναγνώστη σε μια αγωνία από την οποία δεν απαλλάσσεται παρά μόνο μετά το τέλος του βιβλίου. Οι ήρωες και οι πράξεις τους τον επηρεάζουν συναισθηματικά σαν να πρόκειται για τους ανθρώπους της διπλανής του πόρτας.
Δομημένοι σωστά και με βάθος, λειτουργούν σαν το μέσο που χρειάζεται ο συγγραφέας για να μεταφέρει το κοινωνικό του σχόλιο, να προβληματίσει και με ένα ραφινάτο μαύρο χιούμορ– όπου χρειάζεται-να θίξει και να προβληματίσει, προσφέροντας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο,τροφή για σκέψη στους αναγνώστες του βιβλίου του “ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ…”
Πολλά πράγματα και θέματα δείχνουν να απασχολούν τον συγγραφέα. Η απουσία σωστών προτύπων, η μοναχικότητα των ατόμων, η περιθωριοποίηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, η αποξένωση, η υιοθεσία λάθος αξιών, η έλλειψη ορίων και πολλά άλλα. Πολλά είναι και τα ερωτήματα που δημιουργεί..
Τι διαμορφώνει τον χαρακτήρα των ανθρώπων, τι τον αλλάζει και πόσο; Πως πρέπει να εκφράζεται η μητρική αγάπη; Υπάρχουν όρια στην προστασία που προσφέρει; Τι είναι κοινωνικά αποδεκτό και τι όχι; Μέχρι πού μπορεί να σπρώξει κάποιον η ανάγκη για επιτυχία; Η αγάπη για τα χρήματα;
Το τέλος στο βιβλίο ανατρέπεται αρκετές φορές, όχι μόνο ως προς το ποιος είναι ο ένοχος, αλλά και ως προς τις συμπεριφορές που ξετυλίγονται, αλλά και την τύχη των ηρώων, όσο ιστορίες και ψεύδη ξεσκεπάζονται.
Η αστυνομική λογοτεχνία γνωρίζει άνθιση και όλο και περισσότερο στην χώρα μας. Αστυνομικά βιβλία εκδίδονται συνέχεια. Τα περισσότερα είναι δύσκολο να τα αφήσεις πριν τα τελειώσεις. Το μυστήριο, που συνήθως αποκαλύπτεται στις τελευταίες σελίδες, σε τραβάει μέχρι τέλους. Δεν είναι όμως όλα τα μυστήρια το ίδιο συναρπαστικά, ούτε και ο τρόπος γραφής τους άξιος λόγου και, πολύ περισσότερο, δεν μπορούν να σε εντυπωσιάσουν μέχρι το τέλος τους. Το μυθιστόρημα "Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα", είναι όμως ένα από αυτά και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, από έναν συγγραφέα που ξέρει να βάζει τον αναγνώστη αμέσως στην υπόθεση εμμένοντας στην ουσία και απαλείφοντας κάθε περιττό στοιχείο. Προκαλεί τόση αγωνία, ώστε διαβάζεται με γρήγορο ρυθμό, αν όχι απνευστί. Η μαεστρία του Βαγγέλη Μαργιωρή εντοπίζεται όχι μόνο στον ρυθμό της αφήγησης, στην ανάλυση των χαρακτήρων του και στη δομή του έργου του, αλλά και στο ότι σε αυτό, στο δεύτερο βιβλίο του,"Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα", δίνει την εντύπωση πως είναι ένας έμπειρος συγγραφέας, πολυγραφέστατος και με πολλούς τίτλους στην βιβλιογραφία του.
Εξαιρετική η σύλληψη, όπως και η πλοκή του βιβλίου. Μια ιστορία άρτια, αριστοτεχνικά δομημένη, με δυνατούς χαρακτήρες και σφιχτοδεμένη πλοκή που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος.
Υπάρχει ένας κεντρικός ήρωας, ο κύριος Αδαμόπουλος, που με τον ιδιότυπο χαρακτήρα του, κυριεύει αμέσως το μυαλό του αναγνώστη, που προσπαθεί να διεισδύσει στις πιο μύχιες σκέψεις του..Οι αντιήρωες του βιβλίου προσφέρουν στο βιβλίο την δική τους προσωπική πινελιά. Με αριστουργηματικό τρόπο υφαίνουν μια συναρπαστική πλοκή, βασισμένη στις αντιθέσεις μιας πληθώρας χαρακτήρων, των δικών τους και δεν επιτρέπουν στο βιβλίο να “ξεχειλώσει” ούτε ένα λεπτό.
Η γραφή του Βαγγέλη Μαργιωρή είναι γοητευτική, με μια διάχυτη διακριτική ποιητικότητα και έχει την ικανότητα να σε βάζει έντεχνα μέσα στην δίνη των γεγονότων, κάνοντάς σε να συμπάσχεις με τους ήρωες του με έναν τρόπο απόλυτα φυσικό, αποζητώντας τη δικαίωση μαζί τους. Όλο το βιβλίο ωστόσο χαρακτηρίζεται από μια έντονη, υποβλητική ατμόσφαιρα, χωρίς να λείπει το χιούμορ σε μικρές, καλομελετημένες δόσεις. Με αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας δεν καταφέρνει μόνο να σε κρατάει όσο το διαβάζεις αλλά πραγματικά σε συναρπάζει, κατορθώνοντας διαρκώς να σε εκπλήσσει και μπορεί να σε πείσει να αλλάξεις ακόμα και τρόπο που σκέφτεσαι ή τον τρόπο που "διαβάζεις" τους ανθρώπους γύρω σου.
Ο συγγραφέας γνωρίζει πώς να κορυφώνει την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων του, παρασύροντας και τον αναγνώστη σε μια αγωνία από την οποία δεν απαλλάσσεται παρά μόνο μετά το τέλος του βιβλίου. Οι ήρωες και οι πράξεις τους τον επηρεάζουν συναισθηματικά σαν να πρόκειται για τους ανθρώπους της διπλανής του πόρτας.
Δομημένοι σωστά και με βάθος, λειτουργούν σαν το μέσο που χρειάζεται ο συγγραφέας για να μεταφέρει το κοινωνικό του σχόλιο, να προβληματίσει και με ένα ραφινάτο μαύρο χιούμορ– όπου χρειάζεται-να θίξει και να προβληματίσει, προσφέροντας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο,τροφή για σκέψη στους αναγνώστες του βιβλίου του “ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ…”
Πολλά πράγματα και θέματα δείχνουν να απασχολούν τον συγγραφέα. Η απουσία σωστών προτύπων, η μοναχικότητα των ατόμων, η περιθωριοποίηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, η αποξένωση, η υιοθεσία λάθος αξιών, η έλλειψη ορίων και πολλά άλλα. Πολλά είναι και τα ερωτήματα που δημιουργεί..
Τι διαμορφώνει τον χαρακτήρα των ανθρώπων, τι τον αλλάζει και πόσο; Πως πρέπει να εκφράζεται η μητρική αγάπη; Υπάρχουν όρια στην προστασία που προσφέρει; Τι είναι κοινωνικά αποδεκτό και τι όχι; Μέχρι πού μπορεί να σπρώξει κάποιον η ανάγκη για επιτυχία; Η αγάπη για τα χρήματα;
Το τέλος στο βιβλίο ανατρέπεται αρκετές φορές, όχι μόνο ως προς το ποιος είναι ο ένοχος, αλλά και ως προς τις συμπεριφορές που ξετυλίγονται, αλλά και την τύχη των ηρώων, όσο ιστορίες και ψεύδη ξεσκεπάζονται.
Η αστυνομική λογοτεχνία γνωρίζει άνθιση και όλο και περισσότερο στην χώρα μας. Αστυνομικά βιβλία εκδίδονται συνέχεια. Τα περισσότερα είναι δύσκολο να τα αφήσεις πριν τα τελειώσεις. Το μυστήριο, που συνήθως αποκαλύπτεται στις τελευταίες σελίδες, σε τραβάει μέχρι τέλους. Δεν είναι όμως όλα τα μυστήρια το ίδιο συναρπαστικά, ούτε και ο τρόπος γραφής τους άξιος λόγου και, πολύ περισσότερο, δεν μπορούν να σε εντυπωσιάσουν μέχρι το τέλος τους. Το μυθιστόρημα "Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα", είναι όμως ένα από αυτά και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο
Ανίκανος να αντιμετωπίσει τη ζοφερή πραγματικότητα, καλεί σε βοήθεια τον παιδικό του φίλο, τον Κώστα. Και πράγματι, από κείνη την ημέρα η ζωή του παίρνει διαφορετική τροπή. Αυτό θα ήταν καλό για τον κύριο Αδαμόπουλο, αρκεί οι αλλαγές να μην άφηναν πίσω τους τόσα πτώματα…
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Βαγγέλης Μαργιωρής γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια σ' ένα μικρό γραφικό χωριό της Σάμου και μετακόμισε σε πολύ μικρή ηλικία με την οικογένειά του στην Αθήνα.
Η επαφή του με τη λογοτεχνία ξεκίνησε από νωρίς, κυρίως μέσα από τα έργα του Ανεμοδουρά, του Ιουλίου Βερν και της Κίρα Σίνου.
Αποφοίτησε από το Λύκειο και τη Σχολή Λογιστικής, διατηρώντας πάντα στενές επαφές με τα βιβλία.
Ήταν πλέον η φιλοσοφία και το ιστορικό μυθιστόρημα τα αναγνώσματα που τον ενθουσίαζαν.
Μετά τον γάμο του και τη γέννηση της κόρης του ξεκίνησε να ασχολείται και με τη συγγραφή, μια ενασχόληση που του προέκυψε πολύ φυσικά. Σήμερα εργάζεται στο λογιστήριο μεγάλης ελληνικής εταιρίας, παραμένοντας φανατικός αναγνώστης και φιλόδοξος γραφιάς.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(2019) Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα, Εκδόσεις Πνοή
(2017) Τουρίστες στην ομίχλη, Εκδόσεις Πνοή
Επιμέλεια και σύνταξη Καλλιόπη Γιακουμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου