"ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΝΗ", γράφει η Κατερίνα Κοφινά

"ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΝΗ"

"Με την νέα μου στήλη στους ΒΙΒΛΙΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ την Κινηματογραφική Δίνη θα προσπαθήσω να σας γράφω για ταινίες παλιές και νέες για σειρές και για αφιερώματα."
Κατερίνα Κοφινά

ΣΑΤΑΝΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ

ΣΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.

Δόκτωρ Κύκλοψ , Δόκτωρ ΝΟ , Δόκτωρ Καλιγκάρι , Δόκτωρ Λέκτερ. 

Κανονικά θα πρέπει να σας λένε κάτι όλοι αυτοί οι δόκτορες. Τα ονόματα τους είναι πασίγνωστα μέσα στην παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου. Όμως αν κάποιοι σας ξεφεύγουν  μείνετε στις σελίδες που ακολουθούν. Σίγουρα στο τέλος θα τους έχετε μάθει όλους όπως και τις αποτρόπαιες πράξεις τους.

Στον κόσμο του κινηματογράφου οι επιστήμονες και οι δόκτορες εμφανίστηκαν από τα χρόνια του Βωβού κινηματογράφου , πότε στον ρόλο του καλού και πότε του σατανικού και μοχθηρού αντιπάλου. Ο πρώτος επιστήμονας που ήδη ήταν γνωστός  από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος και η ιστορία του έκανε μεγάλη κινηματογραφική καριέρα ήταν βέβαια ο δόκτωρ Χέντρυ Τζέκυλ. Ο συγγραφέας Ρόμπερτ Λιούις Στήβενσον βάζει τον ήρωα του να κάνει πειράματα για τον διαχωρισμό του καλού από το κακό. Το παρασκεύασμα που έφτιαξε το δοκίμασε πρώτα ο ίδιος με αποτέλεσμα να μετατραπεί από τον αξιόλογο επιστήμονα , στον αποκρουστικό στην όψη και κακό κύριο Χάυντ. Ο Τζέκυλ και ο Χάυντ εμφανίστηκαν

25  φορές σε ταινίες που ξεκινούν από το 1908. Βέβαια  από όλες αυτές ξεχωρίζουν η 1) Γερμανική βερσιόν  του 1920 με σκηνοθέτη τον Φρήντριχ  Μουρνάου και τον Κόντραντ Φάιτ πρωταγωνιστή.

2) Η Αμερικάνικη βερσιόν του 1921 με πρωταγωνιστή τον Τζων Μπάρρυμορ .

3)  Η πρώτη ηχητική βερσιόν του 1931 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Μαμούλιαν και πρωταγωνιστή τον Φρέντερικ Μάρτς. Ο Μάρτς κέρδισε τότε και το Όσκαρ ερμηνείας.

4) Το 1941 ο Βίκτορ Φλέμινγκ γύρισε μια καλή βερσιόν το 1941 με πρωταγωνιστή τον θαυμάσιο Σπένσερ Τρέησυ.

Στο<< THE MONSTER>> του 1925 ο Λον Τσάνευ είναι ο σατανικός επιστήμονας που οργανώνει αυτοκινητιστικά δυστυχήματα για να μπορεί  μέσα από τα συντρίμμια  να βρίσκει ανήμπορα θύματα , για να τα κάνει πειραματόζωα. Κάποιος άλλος τώρα δόκτορας  ο<< Κύκλωψ>> του 1939  αρπάζει αμέριμνους ταξιδιώτες της ζούγκλας και τους μεταμορφώνει σε πολύ μικρά όντα. Ο Έριχ Φον Στροχάιμ ασχολείται με τη συλλογή και συντήρηση εγκεφάλων για άνομη χρήση στην ταινία <<Η κυρία και το τέρας>> του 1944. Ο μόνος που αποτελεί εξαίρεση στην αλυσίδα των τρελών γιατρών είναι ο Ντέηβιντ Χέντισον στην  <<Μύγα>> του 1958. Εκεί ο επιστήμονας  κατά την  τηλεμεταφορά του σώματος του από τον ένα θάλαμο στον άλλο θα έχει σαν λαθρεπιβάτη μια μύγα. Έτσι στο τέλος η μοριακή του δομή θα μπλεκόταν με αυτή της μύγας με ολέθριο αποτέλεσμα. Όμως στον κινηματογράφο δόκτορες δεν ήταν μόνο οι κάτοχοι πτυχίων , αλλά και αυτοί που είχαν σαν όπλο το μυαλό τους. Τρανταχτά παραδείγματα ο δόκτορας Καλιγκάρι και ο δόκτωρ Μαμπούζε. Ήταν και οι δυο Γερμανικής καταγωγής και έγραψαν μια καθαρά δική τους ιστορία  όσον αφορά την υπνωτική δύναμη της ματιάς τους και το πάθος βέβαια για την απόλυτη εξουσία. Ο Καλιγκάρι εμφανίστηκε στην ταινία <<Το εργαστήρι του δόκτορα Καλιγκάρι>>. Η ταινία γυρισμένη στα 1919 από τον Ρόμπερτ Βίνε έγινε  ένα από τα ορόσημα του Γερμανικού εξπρεσιονιστικού κινηματογράφου. Ο Καλιγκάρι από την ερμηνεία του πρωταγωνιστή του , ηθοποιό Βέρνερ Κράους , έμελε να ανακηρυχθεί ως ένας από τους πιο παρανοϊκούς και επικίνδυνους δόκτορες της μεγάλης οθόνης. Ο δόκτωρ Μαμπούζε  που γυρίστηκε 3 χρόνια αργότερα  το 1922 από τον Φρίτς Λάνγκ και με πρωταγωνιστή τον Ρούντολφ Κλάιν- Ρόγγε ,  μπόρεσε και ανακηρύχτηκε σε ιδιοφυία του εγκλήματος , μεγάλο υπνωτιστή και πλαστογράφο. Ο Φρίτς Λάνγκ το 1927 μας γνωρίζει έναν άλλο δόκτορα τον Ρότ Βάνγκ , στην ταινία του  <<Μητρόπολη>> ο οποίος με την βοήθεια των διαβολικών μηχανημάτων  του θα χάριζε τη ζωή σε ένα ρομπότ που ήταν προορισμένο να φέρει την καταστροφή και τον όλεθρο.

Όμως ας περάσουμε τώρα σε έναν άλλο δόκτορα ο οποίος έχοντας τον τίτλο του Βαρόνου και δικό του πύργο-εργαστήριο έγινε παγκόσμια γνωστός για το τέρας που δημιούργησε. Έτσι όμως έχασε όλη τη δόξα , αλλά και το όνομα του τελικά , μιας και όλοι φώναζαν το δημιούργημα του με το δικό του όνομα. <<Φρανκεστάιν>>. Ο Κόλιν  Κλάιβ ήταν ο δόκτορας  στην πρώτη ομιλούσα ταινία του 1931 και ακολούθησαν αρκετοί άλλοι ηθοποιοί στον ομώνυμο ρόλο. Ο Μπέηζιλ Ράθμποουν στο <<Γιο του Φρανκεστάιν>> του 1939 , ο Σερ Σέντρικ Χάρντγουικ στο <<Φάντασμα του Φρανκεστάιν >> του 1942 , ο Τζωρτζ Ζούκο στο <<Σπίτι του Φρανκεστάιν>> του 1944 , ο Πήτερ Κάσινγκ στην <<Κατάρα του Φρανκεστάιν>> του 1957 και στην <<Εκδίκηση του Φρανκεστάιν >> του 1958. Ο δόκτωρ Φρανκεστάιν  ήθελε να εξερευνήσει το μεγάλο μυστικό της ζωής, προσφέροντας την στο άψυχο κορμί , ενός  τέρατος που το είχε συναρμολογήσει από διάφορα ανθρώπινα μέλη. Αυτόν τον δόκτορα όμως του ζήλεψαν και άλλοι την  δόξα. Όπως ο δόκτωρ Νόξ που πρωτοεμφανίστηκε το 1945 στην ταινία << THE BODY SNATCHER  >>.  Η καταγωγή του από την Σκωτία  του 19 αιώνα. Έδρασε στο Εδιμβούργο , συλλέγοντας πτώματα από τα νεκροταφεία η δημιουργούσε καινούργια με μια σειρά αποτρόπαιων φόνων. Ο δόκτωρ Νόξ ήταν βασισμένος σε ένα διήγημα του Ρόμπερτ Λιούις Στήβενσον (Δόκτωρ Τζέκυλ και κύριος Χάιντ) και ερμηνεύτηκε από τον Μπέλα Λουγκόζι(δράκουλας) σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Γουάιζ. Επανήλθε στον κινηματογράφο ακόμα δυο φορές . Το 1959 στην ταινία <<  FLESH AND THE FIELDS  >>  και το 1985 στην ταινία <<  DOCTOR AND THE DEVILS  >>.

Ένας άλλος δόκτορας τώρα του κινηματογράφου , αντί να ασχοληθεί με όλο το ανθρώπινο σώμα όπως ο Φρανκεστάιν η ο Νόξ ασχολήθηκε μόνο με τα χέρια. Το όνομα του δόκτωρ Γκόγκολ και τόπος δράσης του το Παρίσι. Ο Γκόγκολ λοιπόν που είχε ειδικότητα στην χειρουργική κάνει ένα ξεχωριστό έργο. Μεταμοσχεύει τα χέρια ενός δολοφόνου που μόλις έχει εκτελεστεί , στη θέση των αποκομμένων χεριών ενός διάσημου πιανίστα. Ο δόκτωρ Γκόγκολ εμφανίστηκε για πρώτη φορά  στη βουβή  Γερμανική ταινία <<Τα χέρια του Όρλακ>> του 1925 και μετά στην ταινία <<  MAD LOVE  >> του 1935 σε σκηνοθεσία Κάρλ Φρόυντ. Η μεγάλη επιτυχία που γνώρισε η ταινία αυτή οφείλεται πάνω απ’ όλα στην εξαίρετη ερμηνεία του πρωταγωνιστή Πήτερ Λώρε. Πέρα όμως από αυτούς τους δόκτορες  που ήταν άλλοτε Ευρωπαίοι και άλλοτε Αμερικάνοι , υπάρχει και ένας δόκτορας που ήταν Ασιάτης και ακούει στο όνομα Φού- Μαντσού. Ο Κινέζος αυτός εγκληματίας δημιούργημα του Άγγλου συγγραφέα Σαξ Ρόμερ εμφανίστηκε στις ταινίες έχοντας σαν μοναδικό του σκοπό την καταστροφή της λευκής φυλής και την κυριαρχία  του κόσμου. Πίσω από τα πολλά του διπλώματα  κρυβόταν ένας σαδιστής και επικίνδυνος εγκληματίας  που αγαπούσε τα βασανιστήρια για τους αντιπάλους του. Ο ηθοποιός που τον ενσάρκωσε ήταν ο Γουώρνερ Όλαντ στις πρώτες 3 ταινίες.<< Ο μυστηριώδης δόκτωρ Φού –Μαντσού>>

του 1929, <<Η επιστροφή του δόκτορα Φού- Μαντσού>> του 1930 , <<Η κόρη του δράκου>> του 1931. Στην τέταρτη ταινία όμως τον ρόλο ανέλαβε ο Μπόρις Καρλώφ <<Η μάσκα το Φού-Μαντσού>> του 1932 που με το παίξιμο του έφερε τον γιατρό στην πρώτη θέση της προτίμησης από την  μεριά των θεατών. Τον ρόλο μετά ανέλαβε ο Κρίστοφερ  Λη  που με πέντε συνολικά ταινίες έδωσε μια άλλη εκδοχή (την Ευρωπαϊκή) για τον Ανατολίτη δόκτορα.

Στους πολλούς δόκτορες  του κινηματογράφου  δεν θα  μπορούσαμε  να αφήσουμε απ’ έξω τον αιώνιο αντίπαλο του Τζέιμς Μπόντ δόκτωρ ΝΟ, αλλά και τον δόκτορα Τζόζεφ Μένγκελε που υπήρξε αληθινό πρόσωπο. Ήταν ο ναζί εκείνος που εξόντωσε  300.000 Εβραίους στο Άουσβιτς. Ο δόκτωρ αυτός έγινε ταινία το 1978 <<Τα παιδιά από τη Βραζιλία>> με πρωταγωνιστή τον Γκρέγκορυ Πέκ. 

Για να κλείσω όμως αυτό το μικρό κείμενο στους επιστήμονες του κινηματογράφου θα πρέπει πρώτα να αναφέρω τον πιο διάσημο δόκτορα της δεκαετίας του 90 και 2000. δεν είναι άλλος λοιπόν από τον δόκτορα Χάννιμπαλ Λέκτερ. Ο ευφυέστατος ψυχίατρος βρίσκεται όταν τον γνωρίζουμε ,έγκλειστος στο υψίστης ασφαλείας Πολιτειακό Νοσοκομείο της Βαλτιμόρης, για παράφρονες εγκληματίες. Και όλα αυτά γιατί ο δόκτωρ Λέκτερ σε σχέση με όλους τους άλλους δόκτορες του αρέσει να τρώει ανθρώπινα όργανα. Είναι ένας κανίβαλος. Ο δόκτωρ Λέκτερ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην δεκαετία του 80 μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος του Τόμας Χάρις και το βιβλίο Κόκκινος δράκος. Τον γνωρίσαμε  όμως καλλίτερα στις 14 Φεβρουαρίου του 1991 όταν έκανε την επίσημη έξοδο της η ταινία <<Η σιωπή των αμνών>> από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Χάρις. Σε σκηνοθεσία του Τζόναθαν Ντέμι και με πρωταγωνιστή τον αξεπέραστο (κυριολεκτικά) Άντονυ Χόπκινς η ταινία πήρε πέντε βασικά βραβεία Όσκαρ. Ταινίας , σκηνοθεσίας , σεναρίου , Α΄ αντρικού ρόλου για τον Άντονυ Χόπκινς και Α΄ γυναικείου για την Τζόντι Φόστερ. Ο Λέκτερ είναι γοητευτικός , μορφωμένος , καλαίσθητος και τρομερά έξυπνος. Είναι ο πιο σαγηνευτικός κακός στην ιστορία  του κινηματογράφου.

Φαίνεται  λοιπόν πως οι δόκτορες  στον κινηματογράφο στον κινηματογράφο όσο βάναυσοι και να ήταν , όσο σατανικοί και αν δήλωναν , όσο αποτρόπαια εγκλήματα και να έκαναν , είχαν το κοινό με το μέρος τους. Οι ταινίες τους έγιναν μεγάλες επιτυχίες και έσπασαν ταμεία. Το κυριότερο όμως είναι πως κρατάνε τον δικό τους σκοτεινό βάθρο στην ιστορία του κινηματογράφου.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Π. ΚΟΦΙΝΑ.  

           

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΦΙΝΑ.