"ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ"
"Οι σκόρπιες σκέψεις είναι στοχασμοί και προβληματισμοί της εσωτερικής μας φωνής, από μια πιστή θαυμάστρια της σημαντικότητας της ζωής"
Η Μαρίζα κοντοστάθηκε. Κοίταξε τριγύρω
στο σοκάκι και χόρτασε η ματιά της. "Οδός αγγέλων", αναφώνησε,
οδός που σε οδηγεί στα ουράνια εκεί ψηλά στην πύλη του παραδείσου. Πάτησε δειλά
το ένα της πόδι στο πλακόστρωτο κι έπειτα το άλλο, αφήνοντας το σώμα να παρασυρθεί πιο κάτω και πιο κάτω. Ανάμεσα
στις μυθική μυρωδιά του γιασεμιού και στα παραμυθένια πυργόσπιτα κοντοστάθηκε
κι ο πίνακας απλώθηκε ειλικρινής μπροστά της, σαν ιππότης με τα μαργαριτάρια,
σαν αφέντης μιας άλλης εποχής.
Εκεί στο άνοιγμα του δρόμου υπερήφανος,
φαλλός προστάτης της πόλης του. Ο φάρος. Γύρω του το γαλάζιο. Νερό κι
ελευθερία.
- Τρέξε, φώναξε η Αγγελική. Τρέξε να τον
φτάσουμε πριν νυχτώσει.
-Κι αν νυχτώσει; Ρώτησε η Μαρίζα.
-Αν νυχτώσει σε στοιχειώνει και κανένας
ως τώρα δεν γλίτωσε από αυτόν.
Η Μαρίζα αφουγκράστηκε τον ήχο της
θάλασσας, έδωσε ένα σάλτο πάνω από την άγκυρα του λιμανιού και βάλθηκε να
τρέχει. Σαν όνειρο άκουγε τις φωνές της Αγγελικής να την περιμένει μα η Μαρίζα
ήξερε πια πως αν ένα αρσενικό της έκλεβε την καρδιά ας ήταν εκείνος.
Έτσι όπως τον είχε φανταστεί, τον είχε
ονειρευτεί, μεγαλόπρεπο, ατίθασο, αγέρωχο κι αληθινό.
Αρετή Καμπίτση
Λίγα λόγια για την Αρετή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου