Στην πΈνα ": " ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ"..ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΕΛΟΝΑΚΗΣ

Στην "πΈνα"  ✒️✒️

" ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ"...
Γράφει ο Διονύσης Βελονάκης

Κοινωνική αφύπνιση..

Ἡ ὥρα εἶναι 2  κι ὅλα εἶναι ἥσυχα στή Πόλη…Το ὁλόφωτο φεγγάρι σαλεύει ἀργά στό σκοτεινό πέπλο τ΄οὐρανοῦ ,ἀλλά κανείς δέν στέκει νά το χαζέψει. Μάταιες οἱ κραυγές του σέ μιά πόλη ἄδεια ἀπό ὄνειρα καί ἐλπίδα .  

       Ἡ ὥρα εἶναι 3 καί ὅλα εἶναι ἥσυχα στή Πόλη…Ἀπαθεῖς καί νωχελικές οἱ συνειδήσεις συνεχίζουν να  ἀπολαμβάνουν την μακαριότητα της ανυπαπραξίας τους, χωμένες στήν ἀγκαλιά τοῦ Μορφέα. Βουρκώνει ὁ Οὐρανός κι ἡ μάνα Γῆ σείεται, μήπως ταρακουνήσει την  βόλεψή τους . Τα μάτια ὅμως εἶναι κλειστά και τ’αυτιά κωφεύουν… Ἡ βροχή δυναμώνει. Ἐγώ γιατί εἶμαι ἔξω;...Κρυώνω… 

      Ἡ ὥρα εἶναι 4 κι ὅλα εἶναι ἥσυχα στή Πόλη…Περπατάω, δέν ξέρω γιατί… Πεσμένα στό χῶμα γυαλίζουν τα πράσινα φύλλα. Καταπράσινα. Δέν ἀντέξαν ἀπ' τον δυνατό ἀέρα καί κόπηκαν. Σκύβω καί πιάνω ἕνα.  ΄΄Προχώρα΄΄ , μου λέει. Κάθομαι σαστισμένος μέ το πρόσωπο ὑγρό.΄΄Πού;΄΄…

      Ἡ ὥρα εἶναι 5 κι ὅλα εἶναι ἥσυχα στή Πόλη…Στό ξέφωτο τοῦ δρόμου καθισμένη σέ μαρμάρινο ἑδώλιο μιά γυμνή Κόρη. Τη γύμνια της σκεπάζουν τα μακριά της μαλλιά. Στέκει ακίνητη  καθώς το βῆμα μου μέ φέρνει μπροστά της .  ΄΄Δέν κρυώνεις;΄΄  ρωτάω. Παραμένει ἀσάλευτη σάν ἄγαλμα ἐπιδέξιου τεχνίτη. Ὁ ἦχος της φωνῆς της μπερδεύεται μέ τα ἀγέρι. ΄΄ Ὄχι…ἐσύ; ΄΄   Μά την ἀλήθεια, ἄν κι οἱ σταγόνες  της βροχῆς  χοντραίνουν μαστιγώνοντας την γῆ, τα λόγια της μοιάζουν μέ  φλόγες  . ΄΄Πρόσεξε μή μέ λερώσεις ,  ἔχει λασπόνερα παντοῦ ,πάτα σταθερά καί μέ σύνεση …΄΄ ,  καρφώνει τα μάτια της στά δικά μου, καθώς παίρνω τα τελευταία της λόγια γιά πανωφόρι  … Σηκώνω το κεφάλι  καί συνεχίζω…

       Ἡ ὥρα εἶναι 6 κι ὅλα εἶναι ἥσυχα στή Πόλη…Το παλτό μου βαρύ ἀπ' το νερό καί την κούραση. Τα πόδια μου μέ σέρνουν  στην κορυφή της Πόλης. Πόσο μεγάλη καί πόσο μικρή ἡ Πόλη μας …Το βλέμμα μου κολλημένο  στόν ὁρίζοντα. Ὁ ἥλιος,  κρατώντας ἁπαλά την αὐγή ἀπ' το χέρι, χαράσσει σάν λεπίδα  μέ τίς ἀκτίνες του  το σκοῦρο πέπλο.  Δέν νοιώθω πιά την βροχή στό πρόσωπο μου .Σταμάτησε ἤ μήπως την συνήθισα; Σταμάτησε γιατί ΔΕΝ την συνήθισα!  

       Δέν ξέρω τί ὥρα εἶναι πιά … Μήπως ὅμως ἦρθε ἡ ὥρα νά ξυπνήσει ἡ Πόλη;…

Απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Βελονάκη 
"ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ" που κυκλοφορεί από τις  εκδόσεις Maradel books

΄΄…Ἤδη βλέπω τα πρῶτα φλας νά ἀναβοσβήνουν στόν χῶρο ὑποδοχῆς. Φιλανθρωπική ἐκδήλωση με ρόλεξ καί θωρακισμένες λιμουζίνες στό πιό χλιδάτο ξενοδοχείο της περιοχῆς. Ἅς εἶναι… Λέω ν’ ἀνέβω ἐπάνω νά χαζέψω κι ἐγώ. Δέν θά παραβλέψω, ἄλλωστε, τους μεζέδες που περνοῦν ἀπό μπροστά μου. Εἶναι ἴσως ο μοναδικός λόγος που ἀξίζει νά παρευρίσκεσαι σ’ αὐτό το κοσμοπολίτικο θέατρο του παραλόγου.

Σύμφωνα μέ το πρωτόκολλο οἱ ἐκλεκτοί καλεσμένοι θά πετάξουν τίς μπαροῦφες τους, ἄντε καί καμιά ἐπιταγή γιά τα μάτια του κόσμου. Μέ τη συνείδηση ἐπαναπαυμένη θά γεμίσουν τ’ αὐτιά μας ψεύτικα λόγια συμπόνιας καί μετά θά ἀρχίσει το γλέντι. Πολιτικάντηδες, ἐπιχειρηματίες, παπαδαριό. Ὅλοι οἱ σαπιοκοιλιάδες στήν ἐκδήλωση της φτωχολογιᾶς. Ἡ πρόκληση σ’ ὅλο το μεγαλεῖο της!

Ὁ πρῶτος ὄροφος ἀρχίζει νά κατακλύζεται ἀπό ἀδηφάγα μάτια που θέλουν νά ἀπολαύσουν τους πολιτικούς καί ἐπιχειρηματικούς ταγούς. Ξεχωρίζω κάποιες ἀπό τίς

σιτεμένες κυρίες του μπάρ με τίς βραδινές τουαλέτες καί τα πανάκριβα κολιέ τους. Συμπονοῦν, προφανώς, κι αὐτές την κυρά Μαριγώ, που δέν ἔχει οὔτε μασέλα νά μασήσει τα ἀγρια χόρτα που μαζεύει ἀπ’ το βουνό!..

Ἄν κρίνω ἀπό τη θερμή ὑποδοχή καί τα ἔντονα χειροκροτήματα, πρέπει νά εἰσῆλθε στήν αἴθουσα ὁ περιφερειάρχης με την κουστωδία του. Χμ, γνωστό το προγούλι καί ἡ καραφλίτσα. Μά ναί, εἶναι ὁ γνωστός «φιλάνθρωπος» περιφερειάρχης που διέθεσε τα χρήματα των ἀντιπλημμυρικῶν ἔργων γιά τήν κατασκευή τηςἐξοχικής του κατοικίας. Φρόντισε, βέβαια, νά μείνει μακριά ἀπ’ το φουσκωμένο ποτάμι, ἐν ἀντιθέσει με πολλούς πλημμυροπαθεῖς συμπολίτες του που τους πῆρε τό ρέμα καί τους σήκωσε. Ακόμα καί σήμερα εἶναι στοιβαγμένοι σε ἀλουμινένιους οἰκίσκους, container στά Ελληνικά…

Δέν τους ἔφτιαξε τοὐλάχιστον οὔτε το Κέντρο Ὑγείας που τους εἶχε ὑποσχεθεῖ, γιά νά καλύψουν τίς  ἄμεσες ἀνάγκες τους. Ἀποτέλεσμα της «φιλανθρωπίας» του εἶναι νά μεταβαίνουν εξήντα χιλιόμετρα στό πλησιέστερο νοσοκομεῖο. Ὅσοι ἀντέξουν δηλαδή...

Το «θεάρεστο» ἔργο του περιφερειάρχη ἀγκάλιασε καί τούς μαθητές. Εἶναι ἀναγκασμένοι νά βολεύονται στίς καρότσες των ἀγροτικῶν, ἀφοῦ ἦταν ἀνίκανος νά ἐξασφαλίσει τους πόρους γιά τη μετακίνησή τους.

Ἀπό ὅ,τι λέει τώρα, ὅμως, θά σταθεῖ ἀρωγός σέ κάθε συμπολίτη που δοκιμάζεται. Πρός το παρόν δοκιμάζεται αὐτός που κρατάει το μαντήλι δίπλα του, μιᾶς καί δέν ἔχασε εὐκαιρία νά μπει πρῶτος στόν χορό ἀμέσως μετά το σύντομο καί ἐμετικό λογύδριό του. Τόσα κιλά δύσκολο να κρατηθοῦν! Βάστα γερά πατριώτη γιατί ἄν σου πέσει θά χρειαστεῖ νά τόν τρέχεις νυχτιάτικα εξήντα χιλιόμετρα γιά σπάσιμο γοφῶν! Θά εἶναι εὐκαιρία, βέβαια, νά ἀπολαύσει ἀπό κοντά τούς κόπους των ἔργων του...΄΄

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΕΛΟΝΑΚΗΣ