ΦΑΚΕΛΟΣ: ΝΑΤΑΣΑ ΦΛΩΡΟΥ Η άποψη της φίλης μας Νατάσας Φλώρου για το βιβλίο
"ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ "
Συγγραφέας Έλενα Χουσνή
Εκδόσεις Κύφαντα
Το βιβλίο αναφέρεται στη νόσο Χάνσεν και συγκεκριμένα στο λεπροκομείο της Σάμου που βρίσκεται στο Καρλόβασι.Τότε που η λέπρα γιατρευόταν με τον εγκλεισμό...
Ξεκινώντας η υπόθεση, βρισκόμαστε στο σήμερα 50 χρόνια αργότερα και το λεπροκομείο θα γίνει σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε έναν αντιδήμαρχο και σε έναν πολιτικό μηχανικό. Ο χώρος που είναι χτισμένο, είναι σημείο "φιλέτο". Θα μετατραπεί σε πρότυπη μονάδα αγροτουρισμού ή σε χώρο πολιτισμού και ιστορίας; Ώσπου ένας φόνος θα ξυπνήσει τις μνήμες του παρελθόντος.
Γραμμένο με ρεαλισμό περιγράφει πολλές φορές με ωμότητα τη μικρή κοινωνία όπου ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Μια κοινωνία χωρίς καθρέπτες για να μη βλέπουν τα παραμορφωμένα σώματά τους.Οι επαγγελματίες που μπαινοβγαίνουν εκεί, οι κουρείς, οι πλύστρες, οι μοδίστρες κοιτούν μόνο όταν χρειάζεται.
Ανατριχιαστικές οι λεπτομέρειες των πληγωμένων - τόσο σωματικά όσο και ψυχικά - ανθρώπων. Η συγγραφέας με αγάπη και σεβασμό περιγράφει την καθημερινότητά τους, τις χαρές, τις λύπες,τον καημό και την αδικία που νοιώθουν για την απομόνωσή τους. Δε χαρίζεται σε κανέναν.Χτυπά την υποκρισία αυτών που ήθελαν να αποφύγουν το μίασμα. Αυτών που δε δέχτηκαν ποτέ πίσω τους δικούς τους ανθρώπους ακόμη κι όταν έγιναν καλά.
Μόνοι τους, στην αρχή χωρίς γιατρό και καθόλου φάρμακα, δημιουργούν τη δική τους κοινότητα, δημιουργούν Πολιτισμό. Φροντίζουν ο ένας τον άλλον, νοιάζονται, συμπαραστέκονται, περιμένοντας το δικό τους θάνατο.
Μεγάλη μορφή ο Επαμεινώνδας Καραγιάννης. Ατρόμητος, μαχητής, επαναστάτης και ασυμβίβαστος. Άνθρωπος που πάλεψε πολύ για να κάνει αυτήν την κοινωνία πιο όμορφη. Πάλεψε για να δώσει αυτό που όλοι έχασαν εκεί μέσα. Την ταυτότητά τους. Το δικαίωμα να υπάρχουν.Να μην είναι αριθμοί. Να μην είναι διαγραμμένοι.Οχι ανώνυμα κουφάρια σε τσιμεντένιες πλάκες. Να έχουν την ταυτότητά τους και στο θάνατο.
"Καταραμένες οι πολιτείες που αποκηρύσσουν τον "άλλο"."
Η Elena Housni με την καταπληκτική της πένα μας κάνει αυτόπτες μάρτυρες όλων αυτών.
Συγκλονιστικό βιβλίο!! Τα συναισθήματα που ένιωσα πολλά και έντονα!
Συγχαρητήρια Έλενα Χουσνή!!
Γραμμένο με ρεαλισμό περιγράφει πολλές φορές με ωμότητα τη μικρή κοινωνία όπου ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Μια κοινωνία χωρίς καθρέπτες για να μη βλέπουν τα παραμορφωμένα σώματά τους.Οι επαγγελματίες που μπαινοβγαίνουν εκεί, οι κουρείς, οι πλύστρες, οι μοδίστρες κοιτούν μόνο όταν χρειάζεται.
Ανατριχιαστικές οι λεπτομέρειες των πληγωμένων - τόσο σωματικά όσο και ψυχικά - ανθρώπων. Η συγγραφέας με αγάπη και σεβασμό περιγράφει την καθημερινότητά τους, τις χαρές, τις λύπες,τον καημό και την αδικία που νοιώθουν για την απομόνωσή τους. Δε χαρίζεται σε κανέναν.Χτυπά την υποκρισία αυτών που ήθελαν να αποφύγουν το μίασμα. Αυτών που δε δέχτηκαν ποτέ πίσω τους δικούς τους ανθρώπους ακόμη κι όταν έγιναν καλά.
Μόνοι τους, στην αρχή χωρίς γιατρό και καθόλου φάρμακα, δημιουργούν τη δική τους κοινότητα, δημιουργούν Πολιτισμό. Φροντίζουν ο ένας τον άλλον, νοιάζονται, συμπαραστέκονται, περιμένοντας το δικό τους θάνατο.
Μεγάλη μορφή ο Επαμεινώνδας Καραγιάννης. Ατρόμητος, μαχητής, επαναστάτης και ασυμβίβαστος. Άνθρωπος που πάλεψε πολύ για να κάνει αυτήν την κοινωνία πιο όμορφη. Πάλεψε για να δώσει αυτό που όλοι έχασαν εκεί μέσα. Την ταυτότητά τους. Το δικαίωμα να υπάρχουν.Να μην είναι αριθμοί. Να μην είναι διαγραμμένοι.Οχι ανώνυμα κουφάρια σε τσιμεντένιες πλάκες. Να έχουν την ταυτότητά τους και στο θάνατο.
"Καταραμένες οι πολιτείες που αποκηρύσσουν τον "άλλο"."
Η Elena Housni με την καταπληκτική της πένα μας κάνει αυτόπτες μάρτυρες όλων αυτών.
Συγκλονιστικό βιβλίο!! Τα συναισθήματα που ένιωσα πολλά και έντονα!
Συγχαρητήρια Έλενα Χουσνή!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου