ΟΙ ΔΥΟ ΛΥΚΟΙ..

" Θα σας πω μια ιστορία..." 

ΟΙ ΔΥΟ ΛΥΚΟΙ..

Ο θρύλος των Τσερόκι για τους δύο λύκους μιλά για μια συνεχή μάχη μεταξύ δύο δυνάμεων μέσα μας. Είναι μια σύγκρουση ανάμεσα στη σκοτεινή πλευράς μας (μαύρος λύκος ) και στην φωτεινή και ευγενική πλευρά μας (λευκός λύκος). Αυτή η δυαδικότητα ανάμεσα στο καλό και το κακό, ανάμεσα στη χαρά και την υπερηφάνεια, την ενοχή και την ταπεινοφροσύνη, καθορίζει πολλά από αυτά που είμαστε.

Ίσως έχετε ξανακούσει αυτή την ιστορία. Ενώ υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες για το αν είναι πραγματικά ένας θρύλος των Τσερόκι, υπάρχουν ορισμένες αναφορές που περιλαμβάνονται στην προφορική παράδοση των μικρών κοινωνικών ομάδων των νότιων Απάτσι.

Διαβάστε λοιπόν την ιστορία – και μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή..

Ο μύθος των Τσερόκι για τους δύο λύκους: η σύγκρουση των εσωτερικών 

δυνάμεων

Οι Τσερόκι ήταν μία από τις λεγόμενες «Πέντε Πολιτισμένες Φυλές». Γνωστοί για τον πολιτιστικό πλούτο, τη γλώσσα και τις παραδόσεις τους, είναι αναμφισβήτητα ένας από τους ιθαγενείς πολιτισμούς που είχαν την μεγαλύτερη επίδραση στη δυτική κοινωνία. Γνωρίζουμε πολλές ιστορίες, τελετουργίες και τον μυστικισμό τους. Όλα αυτά έχουν συλλεχθεί σε ενδιαφέροντα βιβλία όπως το Cherokee Clans από τον καθηγητή Panther – Yates.

Ως μέρος της τεράστιας κληρονομιάς τους, ο μύθος των Τσερόκι για τους δύο λύκους είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς. Η ιστορία λέγεται ως ένα σοφό μάθημα από έναν παππού στον εγγονό του. Εξηγεί ότι μια τρομερή μάχη μεταξύ δύο λύκων εξαπολύεται καθημερινά μέσα στις καρδιές όλων των ανθρώπων.

Αυτά τα δύο ζώα συμβολίζουν δύο αντίθετες δυνάμεις. Η μία είναι το κακό, λέει ο γέρος στον εγγονό του. Είναι ο θυμός. Είναι η ζήλια, η απληστία, η αλαζονεία, ακόμη και η θλίψη. Είναι το συναίσθημα της κατωτερότητας και του εγωισμού. Η άλλη δύναμη είναι η καλοσύνη, η χαρά, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η συμπόνια και φυσικά η γαλήνη.

Όταν ο νεαρός Τσερόκι ρώτησε τον παππού του ποιος λύκος κερδίζει τη μάχη στις περισσότερες εκδοχές, εκείνος απαντά: αυτός που επιλέγεις να θρέψεις θα κερδίσει. Αλλά υπάρχει και μια άλλη εκδοχή, ίσως πολύ πιο ενδιαφέρουσα.

Αυτή τη στιγμή ο παλιός Τσερόκι πολεμιστής λέει στον εγγονό του ότι και οι δύο πρέπει στην πραγματικότητα να κερδίσουν. Επειδή η μάχη δεν είναι θέμα δύναμης, αλλά ισορροπίας. Πρέπει να θρέψουμε τους δύο λύκους γιατί τους χρειαζόμαστε και τους δύο. Πρέπει τους καθοδηγήσουμε και τους δύο στην σωστή πορεία.

Μην τρέφεις μόνο τον έναν λύκο: πρέπει να είναι παρόντες και οι δύο

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε μια ρόδα. Μία πάνω, μία κάτω. Υπάρχουν στιγμές που απολαμβάνουμε την αμέτρητη χαρά και στιγμές που χωρίς να ξέρουμε το γιατί η δυστυχία, η θλίψη, ο θυμός και η απελπισία μας ρίχνουν κάτω.

Η ζωή μπορεί να είναι χαρούμενη ή θλιβερή, καλοκάγαθη ή βάναυση. Οι άνθρωποι πλέκουν περίπλοκες ιστορίες αγάπης και μίσους, γαλήνης και απώλειας. Γνωρίζουμε ότι μέσα μας υπάρχουν πάντα δύο αντίπαλες δυνάμεις τις οποίες δεν είμαστε απόλυτα ικανοί να ελέγξουμε. Δίνουν σκληρές μάχες μέσα μας.

Αυτός ο μύθος των Τσερόκι για τους δύο λύκους εξηγεί ότι δεν πρέπει ο ένας να τρέφεται και ο άλλος να πεινά. Οι άνθρωποι ουσιαστικά είναι κατασκευασμένοι από ένα γιν και ένα γιανγκ. Είναι μια δυαδικότητα, όπου μακριά από την απόρριψη ή την απόκρυψη ενός μέρους μας, πρέπει να την λάβουμε υπόψη για να την κάνουμε ορατή και να την ελέγξουμε ώστε να ζήσουμε με ισορροπία.

Βρίσκοντας την εσωτερική αρμονία

 Ο παλιός πολεμιστής λέει στον εγγονό του πως αν επιλέξει να θρέψει μόνο τον λευκό λύκο, ο μαύρος θα κρύβεται στις γωνίες και θα τον τραυματίζει όποτε τον βλέπει αδύναμο ή απρόσεχτο. Συνεχίζει λέγοντας ότι δεν πρέπει να μειώνουμε το ζώο που είναι τόσο σκοτεινό όσο η νύχτα.

Γιατί είτε το πιστεύουμε είτε όχι, ο μαύρος λύκος έχει επίσης πολλές καλές ιδιότητες: αποφασιστικότητα, αντοχή, θάρρος, στρατηγική σκέψη… Μερικές είναι αρετές τις οποίες δεν έχει ο λευκός λύκος. Με το να τους τρέφουμε μπορούμε να επωφεληθούμε και από τους δύο. Έτσι ενισχύεται η καλύτερη εκδοχή τους, αναγνωρίζονται οι ανάγκες τους και εκπαιδευόμαστε ώστε να ζήσουμε αρμονικά.

Ας μην κάνουμε τους φόβους μας να λιμοκτονήσουν. Είναι πάντα καλύτερο να τους αναγνωρίσουμε, να τους κατανοήσουμε και να τους μεταμορφώσουμε. Ας μην κάνουμε τον θυμό, την λύπη και την θλίψη μας να πεθάνουν από την πείνα. Ας μην τις παραγκωνίσουμε. Ας ακούσουμε τι θέλουν να μας πουν. Μπορούν να μας δώσουν πολύτιμα μαθήματα για το πώς να είμαστε λίγο καλύτεροι κάθε μέρα.

Όπως μπορούμε να δούμε, ο μύθος των Τσερόκι για τους δύο λύκους διδάσκει ένα πολύτιμο μάθημα για την ισορροπία και την συναισθηματική διαχείριση. Μαθαίνουμε ότι η διανομή των δυνάμεων με έξυπνο τρόπο και το να τρέφουμε και τους δύο λύκους θα κάνει την ζωή μας καλύτερη.