Home Ads

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

"Στην πΈνα": ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ...ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΕΒΗ ΚΡΙΠΙΝΤΙΡΗ


Στην πΈνα"  ✒️✒️ 




"ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ"
Γράφει η Σέβη Κριπιντίρη





Σεβασμός αναμεσά μας ...

Πρόσφατα μετά από έντεκα πανέμορφα χρόνια, έχασα την καλύτερη μου φίλη, το πρώτο μου παιδί. Το ποιο όμορφο σκυλάκι του κόσμου. Ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο για εμένα, και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Αν και στην δική μου φιλοσοφία τίποτα δεν πεθαίνει, απλά αλλάζει μορφή.
Ήταν τα πρώτα χρόνια λοιπόν που συζούσα με τον άντρα μου. Στο χωριό όπου μέναμε ένιωθα πολύ μόνη , μακριά από φίλους και αγαπημένους συγγενείς. Οπότε μου ήρθε η ιδέα να πάρω ένα κουταβάκι, μου είχαν πει ότι είναι σαν να έχεις παιδί, οπότε λέω : ας κάνω μια πρόβα! Έκανα λοιπόν μια μικρή έρευνα και κατέληξα στο να πάρω ένα λευκό Λαμπραντόρ. Θηλυκό φυσικά! Ήταν απίστευτη εμπειρία. Τόσο έξυπνη , καλή , υπομονετική με όλους. Όποιος την γνώριζε τη λάτρευε. Ένας γλυκός μπελάς. Δυστυχώς ήρθε η ώρα να φύγει από κοντά μας. Οι  τελευταίες μέρες ήταν πάρα πολύ δύσκολες. Πραγματικά ήταν λες και έχανα το παιδί μου. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Επειδή λοιπόν ήμουν πολύ χάλια, από αγάπη οι γύρο μου προσπαθούσαν να με παρηγορήσουν , να με συνεφέρουν. Με τις λάθος λέξεις όμως : «ήταν απλά  ένας σκύλος!» «Άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά!» Ήξερα ότι κανένας που δεν έχει ζώο , θα μπορούσε να καταλάβει αυτό που ένιωθα. Και φυσικά ο κάθε ένας από εμάς έχει δικές του φουρτούνες στο σπίτι του, που του φαίνονται μεγαλύτερες  από τι δική μου και μπορεί να ήταν.

 Όσες μέρες ήμουν βουτηγμένη στη θλίψη, σκαφτόμουν πως πραγματικά θεωρούμαι ότι ο άνθρωπος είναι ο βασιλιάς όλης της πλάσης και όλα τα άλλα όντα είναι αναλώσιμα. Μέχρι που φτάσαμε στον αιώνα, που χωρίς να το καταλάβουμε γίναμε και εμείς αναλώσιμοι. Και το περιβάλλον αφού δεν του δείχνουμε κανένα σεβασμό τόσους αιώνες άρχισε να γίνεται εχθρικό .
Μεταλλάξαμε τα πάντα πάνω στη γη είτε εμείς με πειράματα, είτε από μόνα τους τα είδη για να επιβιώσουν. Γιατί να μην μπορούμε να σεβαστούμε  το περιβάλλον μας, το σπίτι μας , τα ζώα , ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό.
 Όλοι από το ίδιο υλικό δεν είμαστε πλασμένοι; 
Πως έχουμε την απαίτηση στις προσευχές μας, ο θεός να μας βοηθήσει. Αν καταστρέφουμε αυτό που απλόχερα μας χάρισε; Πιστεύω πως κάθε τι πάνω στην πλάση είναι ζωντανό ακόμα και οι βράχοι! 
Και το μόνο που απαιτεί  η κάθε ύπαρξη είναι ο σεβασμός όπως και εμείς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφείτε Στην Σελίδα Μας

Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας

Σχόλια Αναγνωστών

Επικοινωνήστε Μαζί Μας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *