"Στην πΈνα": Ο ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ...ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στην πΈνα"  ✒️✒️

"Ο ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ"
Γράφει ο Γιώργος Λ. Παπαθανασίου






Ο κουρασμένος αναγνώστης..

Υπάρχουν βιβλία που τα παίρνεις στο κρεβάτι για να σε πάρει ο ύπνος. Και όντως μπορεί να είναι εκπληκτικά. Κι άλλα, που δε σε αφήνουν να κοιμηθείς.
 Γιατί τόση κούραση, σήμερα;
 Επειδή οι απαιτήσεις της καθημερινότητας για τον άρτον ημών τον επιούσιον είναι το πρώτο μέλημα, η κυρίαρχη έγνοια του καθενός μας; 
Ίσως, αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος.
 Πάντα οι άνθρωποι αυτό είχαν ως πρώτο μέλημα στη ζωή τους. Για να επιβιώσουν. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν διαβάζουν. Έχω ξανά γράψει γι' αυτό το θέμα στο άρθρο μου ''ΤΟ ΚΛΙΚ''. Σ' αυτό, με λίγα λόγια αφού κάνω μια ανάλυση για τη θέση του βιβλίου σήμερα και πιο πολύ της λογοτεχνίας, προσπάθησα, όπως και κάνω και τώρα να καλλιεργήσω την αγάπη για το καλό βιβλίο. 
Γιατί; -θα πει κάποιος; τι να διαβάσω; ψέματα, μυθοπλασίες και φαντασίες; ακόμα κι αν είναι αληθινή μια ιστορία, τι θα μου προσφέρει; Μπορεί να μου φέρει χρήματα; Να πληρώσω το νοίκι. Να βοηθήσω τα παιδιά μου που είναι άνεργα; Χαμένος κόπος. Όρεξη έχουμε τώρα να παιδεύουμε το μυαλό μας. Αρκετές σκοτούρες έχουμε. Για βιβλία είμαστε τώρα; Μήπως μας περισσεύουν λεφτά; Και στο κάτω- κάτω, δε μου πάει εμένα το διάβασμα. Είμαι πρακτικός άνθρωπος. Να διαβάσω πώς θα φτιάξω μια κατασκευή για το σπίτι μου, μάλιστα. Κάτι χρήσιμο. Για τη ζωή των μελισσών ή για τους πλανήτες, για το ποδόσφαιρο, τη μόδα κλπ. Με κουράζουν όλα αυτά τα βιβλία , τα μυθιστορήματα. Θυμάμαι μια φορά διάβασα τον Δον Κιχώτη. Γι΄αυτό σου λέω. Καλά και άγια όλα αυτά τα βιβλία , αλλά δε τα μπορώ. Με κουράζουν. Υπάρχουν και οι κουρασμένοι αναγνώστες. Βιβλιοφάγοι. Κουρασμένοι από τους ρυθμούς της καθημερινότητας, αλλά δε το βάζουν κάτω. Δέκα βιβλία το χρόνο, θα τα διαβάσουν.

 Ο κουρασμένος αναγνώστης έχει απαιτήσεις. Στην κατηγορία των κουρασμένων αναγνωστών πρωτεύουσα θέση έχουν οι γυναίκες . Και θα μπορούσα να πω πως τιμούν γενικά το βιβλίο. Οι γυναίκες βλέπουν τα πράγματα πιο πρακτικά. Θέλουν ένα βιβλίο με πολλή πλοκή, με ανατροπές, με πάθος, έρωτα και ατέλειωτες συγκινήσεις. Όταν το τελειώσουν, να μιλάνε γι΄αυτό με θαυμασμό. 
Το τι θα επιλέξει να διαβάσει ο κουρασμένος αναγνώστης εναπόκειται στην κρίση του. Στο χαρακτήρα και την παιδεία του. Στις προτιμήσεις του. Άλλοι θέλουν πιο βαριά αναγνώσματα που να σε προβληματίζουν με τη φιλοσοφία τους, όπως ο Έκο ή ο Κούντερα . Άλλοι πιο χωνευτικά. 
Αλήθεια, η λογοτεχνία πού πάει σήμερα ; 
Καταθέτοντας τη σκέψη μου, στην πληθώρα των μυθιστορημάτων που κυκλοφορούν αν δεν υπάρχουν πέντε- έξη φόνοι, μοιχείες, αποπλανήσεις και σκοτεινές αποχρώσεις του γκρι, το μυθιστόρημα αν δεν πληρεί αυτές τις προδιαγραφές, είναι ξοφλημένο; Μη γένοιτο!
 Και γιατί έχει πέσει τόσο χαμηλά το επίπεδο των ''μυθιστορημάτων'' μέσα σε εισαγωγικά; Μυθιστόρημα είναι τα θρίλερ; Ναι, η γλώσσα έχει αλλάξει.  Η ζωή είναι διαφορετική από τη ζωή στην Αγία Πετρούπολη του 1873, ή της εποχής του Καζαντζάκη.
 Μ' αυτές τις σκέψεις το να γράψεις και τι να πεις; Για τη φτώχεια της γλώσσας, την έλλειψη Παιδείας, τον αφελληνισμό των γραμμάτων και της συνείδησης; Κάθε τι που έχει επιτυχία, δε σημαίνει ότι είναι ένα και το αυτό με την ποιότητα του. Είναι πολλοί οι παράγοντες, στους οποίους δε μου επιτρέπει ο χώρος να αναφερθώ , οι οποίοι καθιστούν ένα βιβλίο επιτυχημένο. Ένας απ' αυτούς είναι οι νόμοι της αγοράς. 

Η ποιότητα και η ομορφιά της λογοτεχνικής έκφρασης, μπορεί να θυσιαστούν προς χάριν του κέρδους. Όπως αυτοί είναι και οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς. Τότε για ποια Λογοτεχνία μιλάμε; όταν μέσα σε ένα χρόνο γράφουμε τρία - τέσσερα βιβλία; Κι ο συγγραφέας που δεν είναι '' γραφιάς'' αλλά προσπαθεί , πασχίζει να ανήκει στο χώρο της όμορφης Λογοτεχνίας, καλείται να επιλέξει: Ή να θυσιάσει το ταλέντο του προς χάριν της αγοράς, αλλάζοντας τον τρόπο της γραφής του , ακόμα και να γραφτεί ένα έργο με υποδείξεις που ξεπερνούν τα όρια της ελευθερίας του, ή να κάνει τη δουλειά του όσο νομίζει και πιστεύει καλύτερα υπηρετώντας την Τέχνη και τον άνθρωπο.
Η πνευματική ωφέλεια, η πνευματική απόλαυση του έργου του που θα εισπράξει ο αναγνώστης είναι το καλύτερο χειροκρότημα , έστω κι αν γίνεται πίσω από κλειστές κουρτίνες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ