ΦΑΚΕΛΟΣ: ΦΛΩΡΑ ΜΑΤΤΕ(
Flora Matte) "Γιατί; "
του Στάθη Νικολαίδη.
Εκδόσεις Πνοή
Ένα βιβλίο για την αγνή και ειλικρινή φιλία και αγάπη αλλά και για την ζήλια, το μίσος,την εκδίκηση και τον εγωισμό που έχει καταστρεπτικές συνέπειες.
Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:<< Ένας γοητευτικός νέος πολλά υποσχόμενος, στα μέσα της δεκαετίας του ’70 φεύγει από την Κωνσταντινούπολη τη γενέτειρά του και φτάνει στην Αθήνα. Μια ελκυστική κοπέλα θα μπει στη ζωή του, αλλά δε θα είναι και η μοναδική. Οι ήρωες ακολουθούν το δικό τους δρόμο. Οι δρόμοι δεν έχουν μόνο ροδοπέταλα, αλλά και αγκάθια. Θα βρεθούν αντιμέτωποι με πειρασμούς, προκλήσεις και εκπλήξεις .
Απρόοπτα γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη θα επηρεάσουν την πορεία τους, γιατί η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει. Οι συνθήκες αλλάζουν αναπάντεχα,και μαζί μ αυτές οι άνθρωποι,που δεν παύουν να αναρωτιούνται «ΓΙΑΤΙ;»
Ο πρωταγωνιστής,ο Άρης,ένας όμορφος και αριστοκρατικός νέος,από ευκατάστατη οικογενεια,φεύγει από την Κωνσταντινούπολη για να έλθει στην Αθήνα για να σπουδάσει Νομική.Κατά την διάρκεια του ταξιδιού συναντά την Ναταλία,μια νέα γοητευτική,η οποία ασκεί μια γοητεία στον Άρη.Ερχόμενοι στην Αθήνα συναντούν και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές,που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ζωή του πρωταγωνιστή.
Ο Πέτρος φοιτητής της Νομικής,που βάζει πάνω απ όλα τα χρήματα.Ο Αλέξανδρος,κι αυτός φοιτητής της Νομικής,που αποδεικνύεται αληθινός φίλος για τον Άρη όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα,όταν δηλαδή η ζωή του αλλάζει δραματικά.Η Αφροδίτη,ένα συνεσταλμένο κορίτσι,που νομίζει ότι αγαπά τον Άρη,αλλά βρίσκει την αληθινή αγάπη στο πρόσωπο του Αλέξανδρου.Και τέλος η Έλλη,η παιδική φίλη του Άρη.
Άραγε οι ανατροπές στην ζωή του Άρη,θα γίνουν η αιτία να δει με άλλα μάτια την αληθινή αγάπη;
Πολλές ανατροπές στην ζωή και στα συναισθήματα.Πάθος,έρωτας,μίσος,εκδίκηση,εγωισμός,φιλία,αλλά και αγάπη.Και φυσικά πολλά <<Γιατί;>>
Τελική η αληθινή αγάπη θα νικήσει;
Ένα μυθιστόρημα που θα κάνει τον καθένα να αναρωτηθεί <<Γιατί;>> γιατί η ζωή δεν είναι μόνο όμορφη αλλά έχει και πολλές δύσκολες καταστάσεις.
Θα αναφέρω δύο σημεία που πραγματικά με άγγιξαν.
Το πρώτο,η συζήτηση του Αλέξανδρου και της Αφροδίτης,στην σελίδα 34:<<Η Αφροδίτη άκουγε όλα αυτά με θαυμασμό και κατόπιν μίλησε για τα δικά της όνειρα.Κάποια στιγμή τον ρώτησε με τη νεανική της αφέλεια:
<<Δηλδή τι οικονομική άνεση θα ήθελες να έχει η γυναίκα που θα έκανε την καρδιά σου να χτυπήσει;Ήμάλλον,για να το πω ωμά,τι προίκα θα ήθελες να έχει;>>
<<Δεν χρειάζομαι καμία προίκα.Όταν αποφασίσω να παντρευτώ θα έχω εξασφαλισμένο το μέλλον μου για να μπορέσω να κάνω ευτυχισμένη τη γυναίκα μου>> είπε ελαφρώς θιγμένος.
Η Αφροδίτη απολάμβανε τη συζήτηση και άκουγε τον Αλέξανδρο με μεγάλη προσοχή,ενώ εκείνος είχε πάρει,χωρίς να το καταλάβει,το δικηγορίστικο ύφος του.
<<Κοπέλα μου,να ξέρεις ότι το χρήμα είναι ο καλύτερός μας φίλος όταν τον καθοδηγούμε εμείς.Γίνεται όμως ο χειρότερος εχθρός όταν μας καθοδηγεί αυτό.Η κοινωνική θέση δεν κάνει τον άνθρωπο - ο άνθρωπος με τη συμπεριφορά του και την αγωγή που έχει λάβει από το σπίτι του προσδιορίζει τη θέση του στο κοινωνικό σύνολο.Αλλά αυτό το καταραμένο χαρτί που λέγεται χρήμα,αλλάζει τους ανθρώπους και ξεχνούν πάρα πολλές φορές τι ήταν πριν το αποκτήσουν.Συνήθως το πολύ χρήμα ή το κληρονομείς ή το αποκτάς με βρόμικους τρόπους,αδικώντας πάντα κάποιους άλλους,οι οποίοι μοχθούν να το αποκτήσουν τίμια>>.
Η Αφροδίτη άρχισε να ζαλίζεται,αυτή τη φορά από την ευγλωττία του Αλέξανδρου.Άρχισε να σκέπτεται πόσο διαφορετικές ήταν οι απόψεις του σε σχέση με αυτές που είχε γαλουχηθεί>>.
Επίσης πολύ δυνατό είναι και σημείο που η Ναταλία εισπράτει ότι της αξίζει στην συνάντησή της με τον Άρη,στο σπίτι του ,κατα την διάρκεια μιας δεξίωσης,στην σελίδα 209:<<Η φωνή της είχε μια παράξενη χροιά.Όμως ο Άρης,αμέσως αντιλήφθηκε ότι ο μόνος σκοπός ήταν να τον ταπεινώσει στα μάτια της γυναίκας του,γι αυτό δεν άργησε να της απαντήσει.<<Έννοια σα,κυρία....Ναταλία,αν και δεν ξέρω κατά πόσο κυρία είστε,δεν είμαι ούτε τόσο αναίσθητος ούτε τόσο κληρόκαρδος,όπως πιστεύετε>>.
Η Ναταλία δεν περίμενε μια τέτοια απάντηση.Είχε γίνει κατακόκκινη από θυμό και απομακρύνθηκε για να μη φανερώσει την ταραχή της.Από μέσα της όμως ορκίστηκε να μην αφήσει τη μισητή αυτή αντίζηλό της να ευτυχήσει,αλλά να την κάνει να πονέσει πολύ,πάρα πολύ...Η κακία στον κόσμο είναι ανεξέλεγκτη και συνοδεύεται από έλλειψη λογικής και υγιούς κρίσης.Δυστυχώς,στην κοινωνία μας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι στερούνται κοινωνικής μόρφωσης.Δηλαδή,για να μην κάνεις κακό στον συνάνθρωπό σου,θα πρέπει πάντα να σκέφτεσαι πώς θα ήθελες να συμπεριφερθούν σ εσένα.Η Ναταλία θέριζε τους καρπούς που η ίδια έσπειρε χρόνια πριν,όταν παράτησε τον Άρη υπολογίζοντας μόνο το συμφέρον της.<<Θα πω και θα κάνω ό,τι μου κατέβει,αρκεί να πονέσει κι αυτή όσο πονάω κι εγώ τώρα>> σκεφτόταν>>.
Εύχομαι στον συγγραφέα Στάθη Νικολαίδη να συνεχίσει και να εξελίσεται στο μοναχικό ταξίδι της συγγραφής.
Πάντα επιτυχίες!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου