ΦΑΚΕΛΟΣ: ΦΛΩΡΑ ΜΑΤΤΕ(
Flora Matte) "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ "
της Νάντιας Παπαθανασίου
Εκδόσεις Πνοή
Ένα εξαιρετικό βιβλίο,καλογραμμένο που θα μπορουσα με μια λέξη να το χαρακτηρίσω ψυχογράφημα.
Η συγγραφέας πρέπει να έχει κάνει έρευνα για να μπορέσει να αποδώσει τόσο όμορφα τον κάθε χαρακτήρα.Επειδή με εκφράζει απόλυτα το κείμενο στο οπισθόφυλλο και για να μην προδώσω την ιστορία ,από τον παρορμητισμό μου επειδή η υπόθεση με συγκίνησε πάρα πολύ,θα το αναφέρω τώρα:<<Τέσσερις γυναίκες διαφορετικής ηλικίας και οικογενειακής κατάστασης συναντιούνται σε τμήμα ομαδικής ψυχοθεραπείας.Αρχικά ο ψυχολόγος είναι ο μοναδικός συνδετικός τους κρίκος,αλλά στη συνέχεια τα μέλη της ομάδας ενώνονται με στενή φιλία.Στην πορεία των συνεδριών αποκαλύπτονται μυστικά,και όλες αναθεωρούν τις απόψεις τους για τη ζωή και τον έρωτα.Οι ρόλοι θεραπευτή και θεραπευόμενου χάνουν σταδιακά τη σημασία τους,καθώς οι πέντε τους λειτουργούν ως ισότιμα μέλη,με στόχο να γίνει η ζωή τους πιο όμορφη και πιο γεμάτη.>>
Ο Ανδρέας Παπαδήμας είναι ψυχολόγος και επειδή θέλει να γράψει ένα βιβλίο,αποφασίζει να δημιουργήσει δωρεάν ομάδες ψυχανάλυσης.Διαβάζουμε στην σελίδα 38:<<Ο ψυχολόγος Ανδρέας Παπαδήμας,το αφεντικό της Δόμνας θα δημιουργούσε δωρεάν ομάδες ψυχανάλυσης που θα αφορούσαν μόνο γυναίκες,γιατί έγραφε ένα βιβλίο και χρειαζόταν υλικό.Πίστευε πως κάτι τέτοιο θα τον βοηθούσε και επίσης η εμπειρία αυτή θα του έκανε καλό,γιατί μέχρι τότε δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με ομαδικές συνεδρίες.Στην Ελλάδα η ψυχολογική υποστήριξη θεωρείται ταμπού,πόσο μάλλον η ομαδική.Γι αυτό κι αυτός κανόνισε να γίνονται δωρεάν στον κάτω όροφο του σπιτιού του με γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους,ώστε να μην υπάρχει αμηχανία.Σε αγνώστους πολλές φορές λες περισσότερα απ ό,τι σε άτομα που γνωρίζεις χρόνια,γιατί δεν σε νοιάζει αν σε παρεξηγήσουν.Το ήξερε καλά αυτό ο Ανδρέας.>>
Ξεκινούν λοιπόν κάθε Παρασκευή συνεδρίες 4 γυναίκες,η Δόμνα,η Δανάη,η Αντιγόνη και η Χριστίνα.Με συγκλόνησε η συζήτηση της Δανάης με την Χριστίνα μετά από την δεύτερη συνεδρία.Διαβάζουμε στην σελίδα 66:<<Πολύ αργότερα έπιναν καφέ οι δυο τους.Η Χριστίνα έγινε αγνώριστη.Ήταν πραγματική,πράγμα που δεν φαινόταν όταν φορούσε τζιν,αρβύλες,φόρμες και μπουφάν.Τα μαλλιά της ήταν τώρα πια μελί με ξανθές ανταύγειες.Τα καστανά μάτια της τονίζονταν χάρη στη σκιά που της είχαν βάλει έπειρες αισθητικοί και το κυπαρισσί φόρεμα που φορούσε την έκανε πανέμορφη.Η Δανάη την κοιτούσε ευχαριστημένη.
<<Γιατί με κοιτάζεις έτσι,Δανάη;>>απόρησε η Χριστίνα.
<<Η αλλαγή σου είναι εντυπωσιακή.Είσαι μια θεά.Ειλικρινά,αν πριν ήσουν μια όμορφη γυναίκα,τώρα είσαι μια εντυπωσιακή όμορφη γυναίκα.Ο άντρας σου από σήμερα θα σε ξαναερωτευθεί>> είπε και της χαμογέλασε.
<,Ο άντρας μου είναι πολύ καλός άνθρωπος,μα την αλήθεια,αλλά ειλικρινά,πίστεψέ με,δεν πρόκειται να με προσέξει>>.
<<Τι θες να πεις;>>
<<Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που είμαστε μαζί.Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου πριν τον γνωρίσω,για να σου δώσω να καταλάβεις.Πρέπει να τον παντρεύτηκα από τότε που γεννήθηκα>>.
Η Δανάη γέλασε.
<<Μα αυτή δεν είναι η μαγεία;>>
<<Έχει μαγεία να ξέρεις κάθε σημείο στο κορμί του άλλου;Να ξέρεις πώς θα αντιδράσει την κάθε στιγμή;Να γνωρίζεις τι θέλει,πώς το θέλει και πότε το θέλει;Είναι τόσο προβλέψιμα όλα πια>>είπε παραιτημένα η Χριστίνα.
<<Έχεις κάποιον που είναι δίπλα σου τόσα χρόνια και λες ότι σε αγαπάει,και απ ό,τι καταλαβαίνω,κι εσύ τον αγαπάς.Το ότι έχεις έναν ώμο και μια καρδιά να ακουμπήσεις τις ανάγκες σου,αυτό το κάνειαυτόματα μαγικό.Αν σε χαλάει αυτή η βαλτωμένη καθημερινότητα,μόνη σου μπορείςνα την αλλάξεις.Πίστεψέ με,και μετά δεν θα είναι μαγικό απλώς,θα είναι ένα παραμύθι>> κατέληξε η Δανάη και κοίταξε τον καφέ της μ ένα χαμόγελο.
Πόσο ευχόταν το ίδιο και για κείνη! Να γνώριζε τον άλλο σαν την παλάμη του χεριού της.Οι άνθρωποι είναι αχάριστοι.Έχουν πράγματα και θέλουν άλλα...αυτή όμως είναι η ανθρώπινη φύση.Να θες το διαφορετικό απ αυτό που έχεις,να θες ίσως και το άπιαστο.>>
Επίσης με άγγιξε πολύ η κουβέντα του Ανδρέα του ψυχολόγου στην Αντιγόνη,στην τέταρτη συνεδρεία.Διαβάζουμε την αντίδραση της Αντιγόνης μόλις ζορίστηκε,στην σελίδα 89:<<Η Αντιγόνη έπιασε το ποτήρι του κρασιού και ο Ανδρέας της το άρπαξε απ το χέρι.<<Δεν θέλω να πιεις για να σκεφτείς,θέλω να μου απαντήσεις αμέσως.Και θα σε παρακαλούσα να μην ξαναπιείς αλκοόλ στην υπόλοιπη συνεδρία.Δεν ερχόμαστε εδώ για να γίνουμε λιώμα,αλλά για να μιλάμε και ν ακούμε.Γιατί ο διάλογος είναι χρήσιμος στη ζωή του ανθρώπου,ή καλύτερα,ανάγκη.Γιατί μαθαίνουμε τον εαυτό μας μέσα από τις συζητήσεις>>.
Η Αντιγόνη σηκώθηκε και τον κοίταξε στα μάτια.
<<Τίποτα προσωπικό μου δεν είναι δική σου δουλειά,το κατάλαβες;>> φώναξε.
Βούτηξε το παλτό της και πέταξε μια <<καληνύχτα>> στις υπόλοιπες καθώς έφευγε από το σπίτι.Ο Ανδρέας αναστέναξε και κοίταξε τις γυναίκες μία μία.
<<Για να βγάλεις την ψυχή του άλλου μπροστά στα μάτια του ο μόνος τρόπος είναι ο διάλογος,η κριτική και το "στρίμωγμα".Το επάγγελμά μου το έχει αυτό.Εσείς υποτίθεται πως είστε εδώ για να μάθετε καλύτερα τους εαυτούς σας,να βρείτε κομμάτια της ψυχής σας που σας οδηγούν σε λάθη και παρανοήσεις και να τα διορθώσετε,να τα γνωρίσετε,κάποιες να τα αγαπήσετε ή έστω να τα αποδεχτείτε.Δεν είμαι θεός,ούτε κριτής.Είμαι καθοδηγητής και σύντροφός σας.Αυτός ο ρόλος κάποιες φορές φαίνεται σκληρός.Αν θέλετε χάιδεμα στ αφτιά,μπορείτε να πάτε να ακούσετε όπερα,αν θέλετε να ανακαλύψετε τον εαυτό σας καθίστε στις θέσεις σας.Το ταξίδι αυτό είναι μαγικό,όμως δεν είναι εύκολο.Κατά πόσο θέλετε να γνωρίσετε τον εαυτό σας και να τον δεχτείτε,είναι καθαρά θέμα δικό σας.Όποια θέλει φεύγει κι όποια θέλει μένει.Εγώ όπερα δεν θα γίνω για καμιά σας.Σας λέω όμως χωρίς να θέλω να σας επηρεάω,ότι ενδιαφέρομαι πραγματικά να σας βοηθήσω με όποιον τρόπο μπορώ>>.
Όμως αυτό που πραγματικά με συγκίνησε,είναι η ομιλία του Ανδρέα στην σελίδα 249:<<Έκανα πολύ αγώνα στηζωή μου,σπούδασα ψυχολογία και οι εμπειρίες μου φτάνουν για δυο ζωές.Μία αυτή που έχω ζήσει ο ίδιος και άλλη μία γι αυτήν που ζουν οι πελάτες μου και τη βλέπω μέσα από τα μάτια τους.Μαθαίνω τόσα πράγματα,προβληματίζομαι,και συνεχίζω.Αγαπώ τους ανθρώπους και γι αυτό διάλεξα τον κλάδο της ψυχολογίας.Αγαπώ την ανθρώπινη φύση με όλα τα καλά,τα άσχημα,τις αδυναμίες και τα πάθη της.Όλοι έχουμε δικαίωμα στα λάθη και στα πάθη.Όσες δοκιμασίες περνάμε μας κάνουν πιο δυνατούς,ίσως και πιο σοφούς.
>>Η πορεία χρόνων που έχω με τους ανθρώπους,μου έχει κάνει πολύ καλό,μα δεν γίνεται να μην ξεχωρίσω το μάθημα που μου έδωσαν τέσσερις κυρίες που είχα την τιμή να γνωρίσω και να μου αλλάξουν τη ζωή.Μια από αυτές έγινε η γυναίκα της ζωής μου>> είπε κοιτάζοντας τη Δανάη,<<και οι υπόλοιπες τρεις έγιναν οι καλύτερές μου φίλες.Ναι,αν πιστεύετε πως η φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν υπάρχει,σας υπογράφω πως κάνετε λάθος.Αυτές οι γυναίκες μου έμαθαν πολλά πράγματα για τη γυναικεία φύση... μια φύση πραγματικά αλλοπρόσαλλη,αλλά τόσο ενδιαφέρουσα και μαγευτική,που αξίζει να τη γνωρίσεις και να προσπαθήσεις να την κατανοήσεις σε βάθος.Μια φύση με τόσα πρόσωπα,στοιχεία,που μοιάζει και με την ανδρική.Τα κοιν΄σ που έχουν;Ανάγκη για αγάπη και συντροφικότητα.Γιατί όλοι αυτό ψάχνουμε,γυναίκες και άντρες.Κάποιον να μας αγαπήσει,κάποιον να αγαπήσουμε,κάπου να πάρουμε και κάπου να δώσουμε,κάπου ν ακουμπήσουμε.Πολλοί,ή μάλλον όλοι,πέφτουμε στην παγίδα να ζητάμε το ιδανικό χωρίς να καταλαβαίνουμε πως ούτε εμείς οιίδιοι είμαστειδανικοί.Αλλά η μαγεία είναι ν αγαπάς το ανθρώπινο,το ατελές,και να το κάνεις εσύ τέλειο με την αγάπη σου,και να προσπαθείς να γίνεις κι εσύ τέλειος για να συμπληρωθείς μ αυτό που αγαπάς.>>
Η γραφή είναι απλή κατανοητή και γεμάτη μηνύματα,που διαβάζοντάς τα,μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφθείς πως μπορεί ο καθένας μας να γίνει καλύτερος Άνθρωπος.Ελικρινά είναι τόσο όμορφη και άμεση η γραφή,που έπιασα τον εαυτό μου να νομίζω ότι ήμουν και γω σ αυτές τις συνεδρίες και το ευχαριστήθηκα.Συγχαρητήρια στην Νάντια Παπαθανασοπούλου για το εξαιρετικό βιβλίο που έγραψε και που αξίζει να διαβαστεί απ όλους.
Πάντα επιτυχίες!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου