"Η ιστορία πίσω από το βιβλίο.."
"Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ"
Συγγραφέας Κλαίρη Θεοδώρου
Εκδόσεις Ψυχογιός
Η συγκινητική ιστορία της "μοναχικής φάλαινας", που θα διαβάσετε παρακάτω, ήταν το γεγονός που "πυροδότησε" την φαντασία της συγγραφέως Κλαίρης Θεοδώρου και την οδήγησε στην συγγραφή του μυθιστορήματος της "Η αγάπη που δεν άκουσες", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Εδώ και 20 χρόνια, μία φάλαινα που κανείς ποτέ δεν έχει αντικρίσει, περιφέρεται στο Βόρειο Ειρηνικό εκπέμποντας ήχους γοερούς που μοιάζουν με μοιρολόι.
Το μελαγχολικό της τραγούδι, στο οποίο καμία άλλη φάλαινα δεν φαίνεται να έχει ανταποκριθεί μέχρι τώρα, δεν είναι το μόνο που προκαλεί το ενδιαφέρον των επιστημόνων και του κόσμου.
Είναι και το ότι αυτό το θηλαστικό, τραγουδά σε συχνότητες πολύ διαφορετικές από οποιαδήποτε φάλαινα. Αυτά τα πλάσματα εκπέμπουν ήχους γύρω στα 17 με 18 hertz και οι άνθρωποι είναι αδύνατον να τους ακούσουν.Η μοναχική φάλαινα όμως, που περιφέρεται άγνωστο για ποιο λόγο χωρίς τη συντροφιά άλλων ειδών, εκπέμπει το γοερό της τραγούδι στα 52 hertz. Αυτό το πλάσμα, που κανείς θαλάσσιος βιολόγος δεν μπορεί να πει τι είδος είναι, αν είναι μια μπλε φάλαινα, μία πτεροφάλαινα ή κάποια διασταύρωση και των δύο, θα επιχειρήσουν να το βρουν και να το κινηματογραφήσουν επιστήμονες από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole και το Discovery.
Η πρώτη επαφή μαζί της έγινε στα τέλη του 1980. Εκείνη την εποχή το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, που με συστήματα ηχοεντοπισμού παρακολουθούσε στον ωκεανό ξένα υποβρύχια, κατέγραφε το τραγούδι των φαλαινών.
Τους ήχους αυτούς διαβίβαζε σε επιστήμονες για να τους μελετήσουν. Το 1989, ο δρ. Γουίλιαμς Γουάτκινς, εξέταζε τα τραγούδια των φαλαινών και πρόσεξε αμέσως πως κάτι παράξενο συνέβαινε.
Ένα από αυτά ακουγόταν σε πολύ υψηλότερες συχνότητες από τα υπόλοιπα. Δέκα χρόνια αργότερα, το ίδιο παράξενο τραγούδι εξακολουθούσε να εκπέμπεται από την ίδια φάλαινα στον Ειρηνικό.
Η δημοσίευση της εργασίας για το τραγούδι της φάλαινας, από το Γουάτκινς, το 2004, προκάλεσε ενδιαφέρον στον κόσμο και συγκίνηση. Την ονόμασαν «μοναχική φάλαινα». Ο Γουάτκινς πέθανε χωρίς να μάθει περισσότερα για την ταυτότητα του άγνωστου θηλαστικού που ανακάλυψε χάρη στη σχολαστική του έρευνα.
Την ερευνητική του δουλειά, συνεχίζει η Μέρι Ανν Ντάχερ που ήταν συνεργάτης του. Πιστεύει η ίδια πως η φάλαινα πρέπει να είναι υγιής, καθώς περιφέρεται στον ωκεανό πάνω από 20 χρόνια.
"Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΣ"
Συγγραφέας Κλαίρη Θεοδώρου
Εκδόσεις Ψυχογιός
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει κανείς για τον έρωτα; Τον αληθινό έρωτα, όχι τον περιστασιακό, τον επιφανειακό, αυτόν που αποσκοπεί στο βόλεμα. Τον έρωτα που κινεί γη και ουρανό, γεννά πολέμους και γίνεται λαίλαπα, αυτόν που ξεπερνά κάθε εμπόδιο, καταφέρνει το αδύνατο, δημιουργεί και γκρεμίζει τα πάντα. Έναν τέτοιο έρωτα βιώνει η Ειρήνη για τον Φίλιππο, τον σύντροφο των παιδικών της χρόνων, τον άνθρωπο που αγκαλιάζει την αναπηρία της, τον μόνο που την αποδέχεται όπως ακριβώς είναι. Έναν τέτοιο έρωτα βιώνει και ο Φίλιππος. Όχι όμως για την Ειρήνη.
Εγκλωβισμένοι σε ένα απόκοσμο σκηνικό, ένα βυθισμένο χωριό-φάντασμα που μετατρέπεται άθελά του σε υγρό τάφο, η Ειρήνη, ο Φίλιππος και όσοι άλλοι εμπλέκονται στη ζωή τους ακροβατούν στην κόψη του ξυραφιού, γίνονται έρμαια των φόβων και των αδυναμιών τους, υποκύπτουν στα πιο κρυφά τους πάθη, αγαπούν, πληγώνουν, σκοτώνουν, θυσιάζουν. Κάποιες φορές, ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Γιατί το ερωτικό κάλεσμα κάποιων πλασμάτων είναι σπάνιο, μοναδικό και δυστυχώς αέναα καταδικασμένο να μην ακούγεται ποτέ, να παραμένει χαμένο στον βυθό της μοναξιάς.
Και τελικά το αιώνιο ερώτημα ανέρχεται για άλλη μια φορά στην επιφάνεια: μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτό που του όρισαν οι μοίρες, να υπερνικήσει τη μοναξιά και τη διαφορετικότητά του; Αντέχει να κολυμπήσει αντίθετα στο ρεύμα; Κι αν ναι, με ποιο τίμημα;
Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου