"Στην πΈνα": Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑΣ «ΠΡΟΤΥΠΑ- ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ.».. ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΩΜΑΖΟΣ

Στην πΈνα"  ✒️✒️  

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑΣ (Μέρος τρίτο)

«ΠΡΟΤΥΠΑ- ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ»

Γράφει ο Δημήτρης Θωμάζος 

ΠΡΟΤΥΠΑ- ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ..

Τα «πρότυπα» είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που κινητοποιεί τον άνθρωπο να προσπαθήσει να μοιάσει σε κάποιο από αυτά.

Συνήθως εξιδανικεύει άτομα , καταστάσεις και τρόπους ζωής ασκώντας μία έλξη στις επιθυμίες του κάθε ενός από εμάς.

Πριν αρκετά χρόνια παγκόσμια «πρότυπα» ήταν αρκετά και με μεγάλη αίγλη επηρεάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Ανάμεσα σε αυτά ήταν ηθοποιοί , τραγουδιστές , μοντέλα , ποιητές , συγγραφείς , αθλητές ακόμα και πολιτικοί.

Τώρα λόγο των μέσων μαζικής ενημέρωσης ( ιντερνέτ , τηλεόραση , περιοδικά , εφημερίδες) αυξήθηκαν και σαν αριθμός , αλλά και ως προς τις μορφές τους.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την μεγάλη διασπορά των θαυμαστών τους και την απίστευτη ποικιλία τους . Απέκτησαν φανατικό κοινό που «πίνουν νερό στο όνομα τους» και θα μπορούσαν να προβούν σε αναρίθμητες εκφράσεις θαυμασμού οι οποίες επίσης ποικίλουν και πολλές φορές ξαφνιάζουν … πότε θετικά και πότε αρνητικά.

Όταν μιλάμε για άτομα πρότυπα θα πρέπει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας σε κάποια «κομβικά σημεία» αναφοράς.

Πρέπει να τονίσουμε και είναι σημαντικό ότι … εκείνοι που λειτουργούν ως αντικείμενα θαυμασμού και λατρείας … εκπέμπουν την αύρα ενός πετυχημένου ανθρώπου στον τομέα του , που του επιτρέπει να έχει έναν εξίσου πετυχημένο τρόπο ζωής , αξιοζήλευτο για πολλούς.

Πολλές φορές όμως αυτή η ζωή είναι «πλασματική» και όχι η πραγματική.

Είναι το λεγόμενο “Image” , όπου πίσω από τους ανθρώπους αυτούς , βρίσκονται ολόκληρες ομάδες έμπειρων ατόμων που η μοναδική τους μέριμνα και δουλειά τους είναι ακριβώς αυτή η … «θετική προβολή» προς τα έξω.

Όλα αυτά βεβαία , τα πετυχαίνουν μέσω συνεχόμενου «βομβαρδισμού» διαφημίσεων και προβολής από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πάντα φυσικά … με το «αζημίωτο». 

Οι γνώσεις Marketing και ανθρώπινης ψυχολογίας είναι το δυνατό τους όπλο , έτσι ώστε να προβάλουν κάποιον ως ιδανικό πρότυπο και να το διατηρήσουν εκεί ψηλά , όσο πληρώνονται γι αυτό φυσικά ή αποδίδει ικανοποιητικά κέρδη.

Μετά , αυτά …τα «αντικείμενα θαυμασμού» μπαίνουν στα «αζήτητα» έχοντας δημιουργήσει ένα «ρεύμα» που θα διοχετευτεί , μαζεμένο , κάπου αλλού και πάντα στοχευόμενα.

Αυτό που παρατηρούμε πλέον είναι η μικρή διάρκεια  ζωής των προτύπων αυτών και αυτό δεν είναι τυχαίο. Δημιουργούνται ανάγκες στον απλό άνθρωπο να πιστέψει και να θαυμάσει κάτι ή … σε κάτι. Είναι στη φύση του να το θέλει αυτό.

Ομαδοποιείται , μπαίνει σε ένα “Fan club” , έχουν δικό τους ιδιαίτερο τρόπο συμπεριφοράς που τους κάνει να «διαφέρουν» , νιώθουν σαν μέλη μιας ευρύτερης δυνατής οικογένειας και το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι τους κάνει να νιώθουν διαφορετικοί.

Τόσο διαφορετικοί που πιστεύουν ότι είναι και ξεχωριστοί όπως το «είδωλό» τους.

Αυτό μπορούμε να το παρατηρήσουμε σε ομάδες φιλάθλων των ομάδων , οπαδούς κάποιας μουσικής τάσης , τραγουδιστών ηθοποιών και πάει λέγοντας.

Θα μου πείτε , εάν εξαιρέσουμε την μεθοδευμένη και κατευθυνόμενη τοποθέτηση ενός ατόμου στη θέση του προτύπου , ότι «όλα είναι καλά και άγια».

Υπάρχουν όμως δύο πολύ βασικά προβλήματα.

Το ένα είναι όταν το πρότυπο αυτό είναι αρνητικό , όμως …. «πουλάει» και «βγάζει κέρδη» είτε με την προβολή τους ως είδηση είτε λόγο αγοραστικού ενδιαφέροντος για κάποιο προϊόν .

Μπορεί να προβάλει την βία , εχθρικές και επικίνδυνες τεχνικές ή ικανότητες , προτρέπουν τον άνθρωπο στα «άκρα» και σε παραβατικές συμπεριφορές.

Δεν είναι λίγα τα άτομα και ειδικά παιδιά που προσποιούμενα κάποιον σούπερ ήρωα τραυματιστήκαν ή και χειρότερα ακόμα. Ούτε εκείνα που χωρίς να έχουν τις απαραίτητες ικανότητες η γνώσεις προσπάθησαν να κάνουν parkour και έπαθαν μία από τα ίδια.

Δεν θα αναφερθώ σε εκείνους που επηρεάζουν ακόμα και τις ζωές των άλλων με διάφορους τρόπους (τρομοκρατία , φανατικές αιρέσεις , επικίνδυνες συμμορίες και πάει πάλι λέγοντας)

Το δεύτερο πρόβλημα είναι η μονοδιάστατη απόσπαση του ενδιαφέροντος , για ένα και μόνο πράγμα.

Εκείνος που ακολουθεί το πρότυπο δεν ασχολείται με τίποτε άλλο παρά μόνο με εκείνο.

Απλά φανατίζεται σαν άτομο μονοπωλώντας τις σκέψεις και τις επιθυμίες του.

Ούτε κοινωνικοποιείται , αποφεύγει επαφές με κόσμο που δεν έχει το ίδιο πρότυπο και τα ίδια ενδιαφέροντα , ζει στον δικό του πλασματικό κόσμο , αγνοεί υποχρεώσεις , θέλει να του μοιάσει ανεξάρτητα εάν έχει τις ικανότητες η δυνατότητες να το πραγματοποιήσει αυτό.

Γενικά όλη του η ζωή κινείται μέσα σε αυτά τα στενά πλαίσια. Όταν καταρρέει όμως το πρότυπο … πολύ συχνά συμβαίνει αυτό … καταρρέει και η ίδια του η ζωή.

Η αλήθεια είναι ότι είχε καταρρεύσει από την αρχή απλά δεν το είχε καταλάβει.

Εδώ θα μου επιτρέψετε να προτιμήσω να αναφέρω σαν παράδειγμα κάποια κατάσταση η τρόπο ζωής.

Κάποια άτομα κατάφεραν να βγάλουν χρήματα μέσω αναρίθμητων προβολών από τα βίντεό τους στο Youtube . Είχαν την φαντασία την ευρηματικότητα ή την θετική αύρα που τους έκανε διάσημους και χρησιμοποίησαν αυτό το «εργαλείο» προς όφελός τους.

Γιατί περί εργαλείου κοινωνικής δικτύωσης  και προβολής βίντεο πρόκειται.

Είναι λοιπόν παρά πολλοί εκείνοι που έχουν θέσει ως στόχο της ζωής τους να τους μοιάσουν και να βγάλουν εύκολο κέρδος.  Ο μεγάλος κερδισμένος όμως είναι το Youtube που προβάλει τις διαφημίσεις του και πληρώνεται αδρά για την υπηρεσία του αυτή.

Η προβολή μέσω σειρών η ταινιών μίας άνετης , γεμάτη χλιδή , ζωής την οποία θα ζήλευε και ο τελευταίος ακόμα.

Τεράστια σπίτια «πνιγμένα» στην πολυτέλεια και η νοικοκυρά η ο απλός μισθωτός η εργάτης τα παρακολουθεί στο «γυαλί» και ονειρεύεται πόσο ωραία θα ήταν , να ήταν εκείνος η εκείνη , στην θέση των ιδιοκτητών αυτών. Με τις λιμουζίνες τους , τις δεξιώσεις τους , την διασκέδασή τους.

Ακόμα και όταν ξέρουν ότι είναι όλα σκηνοθετημένα και στημένα ειδικά για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον και να έχουν τα κέρδη τους.

Κάποιοι ευκολόπιστοι μάλιστα άφησαν τις δουλειές τους , τα σπίτια τους , τις οικογένειές τους και τις επιχειρήσεις τους ,παρασυρόμενοι από τη χλιδή αυτή και επένδυσαν χρήμα και χρόνο σε «ένα , κάποιο , όνειρο» μόνο και μόνο μήπως κάποτε μπορέσουν να κάνουν μία παρόμοια ζωή

Δεν θα μακρηγορήσω άλλο. Άλλωστε αρκετά σας κούρασα και σήμερα.

Η αλήθεια είναι ότι … ναι χρειαζόμαστε τα «πρότυπα» .

Είναι αναγκαίο να υπάρχουν και η ανάγκη , ειδικά στην εποχή μας , στέκει επιτακτική.

Όχι όμως εμπορικά πρότυπα που έχουν σύντομο χρόνο λήξης.

Ούτε εκείνα που σε κάνουν να «ονειροβατείς» και να απομακρύνεσαι από την πραγματικότητα και από τις δικές σου δυνατότητες πραγμάτωσής τους. Ένα βήμα την φορά , ένα σκαλοπάτι , να είναι προσιτό και προπάντων … σταθερό και βιώσιμο.

Πρότυπα που να αναδεικνύουν τις αξίες , τις αληθινές σου ικανότητες και δυνατότητες και σε προτρέπουν να γίνεις  …

-καλύτερος χαρακτήρας και άνθρωπος ,

-δημιουργικός , εμπνευσμένος ,

-να εξαφανίσεις αυτόν τον ανεξήγητο θυμό που σε διακατέχει και ξεσπάς όπου να ‘ναι. Όχι και τόσο ανεξήγητο. Θα προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε άλλη φορά αυτό , γιατί …πραγματικά υπάρχει και δηλητηριάζει τις ζωές μας.

-να ξεχωρίζεις για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θα ήθελες να είσαι

Εδώ θα ήθελα να παρατηρήσω , ότι με φοβίζει η σκέψη , ότι δεν θέλουμε πλέον να είμαστε ξεχωριστοί.  Απλά θέλουμε να έχουμε την δυνατότητα να χαθούμε στο πλήθος και να ακολουθούμε μόδες χωρίς σκοπό. Να γίνουμε όλοι ίδιοι και όποιος διαφέρει … να τον «καίμε στην πυρά» σαν κακιά μάγισσα …που «χαλάει την πιάτσα».

Γίνε διαφορετικός … να είσαι διαφορετικός … είσαι μοναδικός … μείνε μοναδικός … αλλά … χωρίς να ενοχλείς και να επηρεάζεις αρνητικά κανέναν.

Δημήτρης Θωμάζος

( Το κείμενο είναι νομικά κατοχυρωμένο. )

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΩΜΑΖΟΣ