Στην πΈνα" ✒️✒️
"Μην
κλείνεις τα αυτιά! Σώσε μία ζωή!"
Γράφει η Ασημίνα Στασινοπούλου
Μην κλείνεις τα αυτιά! Σώσε μια ζωή...
Δεν τολμώ πια να ανοίξω την τηλεόραση γιατί φοβάμαι
τι θα ακούσω. Οι ειδήσεις για μένα είναι απλησίαστες. Στα δέκα λεπτά με έχει
πιάσει η ψυχή μου και θέλω να ουρλιάξω. Να βρω το άτομο που με σόκαρε τόσο πολύ
και να τον πλακώσω στον ξύλο. Δεν είμαι βίαιος άνθρωπος όμως δεν αντέχω να
ακούω πως υπάρχουν εκεί έξω άτομα που είναι τόσο διεστραμμένα που είναι ικανά
να χρησιμοποιήσουν τα παιδία τους σαν σκεύος ηδονής. Μα καλά σε τι κόσμο
φέρνουμε τα παιδία μας; Πόσο κακό υπάρχει
εκεί έξω όταν ο ίδιος ο γονιός λειτουργεί τόσο αρρωστημένα; Πως μπορούν να
καταστρέφουν μια αθώα ψυχή για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους ή για να
ξεσπάσουν το μένος τους; Και η κοινωνία τι κάνει για αυτό;
Ένα παιδί σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες που έχει κακοποιηθεί
εμφανίζει δυσκολίες προσαρμογής στην καθημερινότητα και προβλήματα
συμπεριφοράς. Φοβάται για την ασφάλεια τη δική του και των άλλων και
δυσκολεύεται να αναπτύξει το αίσθημα της εμπιστοσύνης προς τους γύρω του. Συχνά
εμφανίζει μετατραυματικό στρες, διαταραχές της διάθεσης ή της ανάπτυξης
της προσωπικότητας του. Στο σχολείο απομονώνεται από τους συμμαθητές του και αναπτύσσει το συναίσθημα της ντροπής, έχει τάση μυστικοπάθειας και η επίδοση του πέφτει εξαιτίας της
εμφάνισης μαθησιακών διαταραχών.
Και δω θέλω να σταθώ για αρχή, ο δάσκαλος βλέποντας όλα αυτά τα σημάδια δεν
πρέπει να κάνει κάτι για αυτό; Δεν πρέπει να πλησιάζει το παιδί για να μάθει τι του
συμβαίνει; Να δει αν υπάρχουν σημάδια κακοποίησης πάνω στο κορμάκι του. Περνούν
σχεδόν την μισή μέρα μαζί του μέσα σε ένα χώρο και πραγματικά δεν τον
παραξενεύει ένα τέτοιο γεγονός; Δεν τον
ενδιαφέρει τι έχει το παιδί που είναι απέναντί του ή απλά δεν θέλει να μπλέξει;
Και από την άλλη έχουμε τον γείτονα, γιατί δεν θέλω
να θίξω τον συγγενή που βλέπει και δεν μιλάει και απορώ πως κοιμάται τις
νύχτες, δεν ακούει τα κλάματα; Δεν ακούει τι φωνές; Δεν τον νοιάζει που στο
διπλανό σπίτι μια ψυχή υποφέρει; Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει άνθρωπος που
γνωρίζει το κακό και δεν κάνει κάτι για να σώσει την ψυχούλα που υποφέρει. Γιατί
έστω μια ανώνυμη καταγγελία μπορεί να σώσει αν φοβάται ο καθένας μην μπλέξει σε
ένα κυκεώνα αποκαλύψεων!
Στην Ελλάδα και όπως σε όλο τον κόσμο υπάρχουν οργανώσεις
που σκοπό έχουν να προστατέψουν τα
παιδία και να τα βοηθήσουν σε μια δύσκολη στιγμή. Το Χαμόγελο του Παιδιού, το ΕΛΙΖΑ, τα Παιδικά Χωριά SOS κ.α κύριο
μέλημα τους είναι να πάρουν αυτά τα παιδία κάτω από την προστασία τους και να
τα βοηθήσουν να γιατρέψουν τις πληγές τους. Στην διάθεση τους έχουν τηλεφωνικές
γραμμές που μπορούν όλοι να απευθυνθούν και να ζητήσουν βοήθεια ή για να
καταγγείλουν περιπτώσεις κακοποίησης και εκείνοι με την σειρά τους να
ενεργήσουν όπως αρμόζει σε αυτές τις περιπτώσεις.
Για αυτό το μόνο που
ζητάω είναι εσύ εκεί έξω και ακούς μην διστάζεις να μιλήσεις και να βοηθήσεις
ένα παιδί που κινδυνεύει.
Ασημίνα Στασινοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου