"Τί τα θες αυτά τα κουλτουριάρικα;''
Γράφει ο Νικόλαος Καραφυλλίδης
Τί τα θες αυτά τα κουλτουριάρικα..;
Εκείνη κοιμόταν πλάι του με γυρισμένη την πλάτη, έχοντας μόλις αφήσει στο πάτωμα το επόμενο βιβλίο του πολλά υποσχόμενου συγγραφέα, ο οποίος έκανε θραύση σε τούτα τα χρόνια. Μόλις το ίδιο απόγευμα πήγε στην παρουσίαση που έκανε και στη μικρή τους πόλη. Πιο ευτυχισμένη δεν την είχε ματαξαναδεί!
Μαζί με τις φίλες της είχαν κανονίσει μέχρι και θέση στο μικρό καφέ, όπου θα ανέτειλε το άστρο του πολυδιαφημιζόμενου σταρ και μετά όλο και κάτι θα είχαν να πουν είτε για το πώς τις μίλησε κατά την "υπογραφή" της δεύτερης σελίδας είτε για το ντύσιμο της δήθεν επώνυμης παρουσιάστριας, η οποία πάλευε με το μικρόφωνο και τις σκόρπιες λέξεις των σημειώσεων της.
Στα 30 της πλέον και φανατική του βιβλίου, αλλά πόσο κρίμα να μην είναι και ο δικός της! Παιδιά μιας άλλης εποχής όπου ο καθείς φέρει και έναν τίτλο σπουδών για παράσημο.
"Μα πώς γίνεται να προτιμάει τα αθλητικά του ίντερνετ από ένα νέο αριστούργημα των γραμμάτων;''
Με πολύ έντονο στόμφο και δόσεις υπεροψίας σχετικά με το επίπεδο του, κατάφερε να τον μεταπείσει και έτσι στρώθηκε- δεύτερη πλέον ημέρα- να αποτελειώσει αυτές τις 400 σελίδες. Όντως, είχε καιρό να διαβάσει ένα μυθιστόρημα, αλλά επί χρόνια κοκορευόταν ως δεινός αναγνώστης των συγγραμμάτων που του έλαχαν στα σχολικά του χρόνια. Τότε τα έφερνε βόλτα σε μόλις λίγες ώρες μελέτης και από όσο φάνηκε τούτη η ''τέχνη'' δεν ξεχάστηκε στην αλλαγή της παλίρροιας.

''Τί ιστορίες είναι δαύτες;'', σκέφτηκε απογοητευμένος. Ρίγος και νεύρα έκαναν αναπάντεχη εμφάνιση όσο ακόμα επέμενε στην ανάγνωση ξάπλα στο κρεβάτι.
Ήδη είχε μπει στο νόημα της εποχής και κάπου εκεί ένιωσε και λίγο τυχερός που έζησε την αμέσως προηγούμενη.
"Μα πώς είναι δυνατόν; Η ιστορία είναι δίδυμη με εκείνων των χαριτωμένων βιβλίων μέσα σε ζελοφάν που αγόραζε με πενηντάδραχμο η μητέρα μου από το περίπτερο της γειτονιάς.
Κάποιος ανεκπλήρωτος έρωτας, κάποιο χαμένο πάθος. Κάπου εκεί εισέβαλε και μια παλιά στενόχωρη ιστορία που γεννάει εκδίκηση και με ένα μείγμα φθηνού κλάματος και επιδεικτικών ερωτικών σκηνών, η σούπα ήταν έτοιμη για σερβίρισμα!
Λόγος της σειράς, εικόνες που άνετα σχεδίαζα με τις λέξεις στο περίφημο "σκέφτομαι και γράφω" του δημοτικού σχολείου, πλοκή ίντριγκας και τάχαμου μηνυμάτων ηθικοπλαστικού χαρακτήρα για τον έκαστο αναγνώστη. Κάτι ψευτονοήματα για ανάκτηση αυτοπεποίθησης της ηρωίδας και εμμέσως της ταυτισμένης με εκείνην αναγνώστριας και ιδού το έργο των δώδεκα ευρώ.....ειδικής τιμής παρουσίασης!!! ''
Κάπου εκεί δεν άντεξε και το έκλεισε, αφήνοντας εκτεθειμένες τις υπόλοιπες 60 σελίδες. Δεν άργησε να γελάσει στην πρώτη παρατήρηση του εξωφύλλου. "Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα", με έντονα κόκκινα γράμματα και ο πλέον αφελής να αναρωτιέται πού έχει φτάσει πλέον το μάρκετινγκ!
"Τόσο σανό τους ταΐζουν και θεωρούν ότι διάβασαν κάτι το μοναδικό; Πώς έγινε αυτό το έγκλημα στα χρόνια που δεν άνοιξα σελίδα; Πήραν το κίτρινο μικρό βιβλίο από το περίπτερο, το έντυσαν με γυαλιστερό εξώφυλλο, το ανέβασαν στο ράφι του κάποτε ιερού και πολύ απαιτητικού βιβλιοπωλείου, έκαναν δημόσιες σχέσεις και ξαφνικά έγινε ανάρπαστο;
Τί υπέροχος που ήταν ο Τερζάκης! Πόσο γλαφυρός εκείνος ο Λουντέμης!Καθηλωτικός ο Καραγάτσης!

Το επόμενο πρωί θα τον κοιτούσε απορημένη πώς και τον άφησε με το δικό της ''εμπόρευμα'' και τον βρήκε με κάτι άλλο, κάπως παρωχημένο.
"Τί τα θες αυτά τα κουλτουριάρικα; Δες τί διαβάζει σήμερα ο κόσμος", θα του έλεγε με στόμφο ρήτορα απέναντι σε αγράμματο κούτσουρο.
Δε θα έμπαινε στον κόπο να της αλλάξει άποψη. Με τόσα πτυχία στο βιογραφικό της, δεν πρόκειται να σηκώσει μύγα στο σπαθί σχετικά με τα γράμματα. Έτσι και αλλιώς ο,τιδήποτε άλλο θα ήταν αιρετικό.
Μήνες μετά θα τους βρεις σε μια πολύβουη παραλία. Αυτός αραχτός στην ξαπλώστρα με την αθλητική του εφημερίδα.
Αυτή με την επόμενη επιτυχία, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου