"Στην πΈνα": ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ.. ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ Χ. ΘΕΜΕΛΗ

Στην πΈνα"  ✒️✒️

"Να μάθεις να μένεις..."
Γράφει η Μαρία Θέμελη






ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ..

Ζούμε στην εποχή του Φεύγω ή του Υπομένω… και δυστυχώς και τα δύο σχηματίζουν παράξενη θλίψη στα μάτια.

Και για αυτό δεν κοιταζόμαστε πια πολύ. Τα μάτια αποκαλύπτουν, προδίδουν καλά κρυμμένα μυστικά, ανασφάλειες, αισθήματα…

Ζούμε στην εποχή της εικόνας και πιο συγκεκριμένα της εικόνας μέσω της τελευταίας τεχνολογίας Photoshop. Όλα σωστά φωτισμένα και όμορφα. Και δεν είναι κακό αλλά είναι παράξενο. Φτιάχνουμε πλασματικά την εικόνα μας και αφήνουμε πίσω τη ζωή μας… Και η ζωή έχει ομορφιά στην ατέλεια της. Και ο Άλλος έχει ομορφιά στην αδυναμία του, στο ξέσπασμα, στην παραξενιά του. Και ο χαρακτήρας δεν φτιάχνει με Photoshop, θέλει δουλειά, αυτογνωσία, διάβασμα, προσπάθεια.

Να μάθεις να μένεις… Στο αληθινό, στο ανθρώπινο, στο ατελές. Θέλει άποψη η παραμονή, θέλει απόφαση, θέλει ολοκλήρωση. Είναι εύκολο να φεύγεις και σήμερα έγινε ακόμα πιο εύκολο, δημιουργώ και εγκαταλείπω φίλους με ένα κουμπί στα social media.

Έχουν εφευρεθεί χιλιάδες όροι για τη σύγχρονη αποτυχημένη προσπάθεια έρωτα όπως: ghosting σε φλερτάρω και μετά εξαφανίζομαι, bread crumbing σου πετάω ψιχουλάκια φλερτ μέχρι να αποφασίσω αν σε θέλω αν δεν βρω κάτι άλλο, zombieing σε φλερτάρω εξαφανίζομαι ξαναεμφανίζομαι σαν να μην έγινε τίποτα και κάθε μέρα βγαίνει και μια καινούργια ορολογία που επεξηγεί το φεύγω…

Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν φεύγεις από κάτι που δεν έχεις και όποια και αν είναι η σύγχρονη ορολογία, απλά δεν το είχες ποτέ… και βαθιά μέσα σου το ξέρεις!

Να μάθεις να μένεις όταν Έχεις. Και όταν έχεις, υπάρχει θαυμασμός, χαμόγελα, ανεκτικότητα, επιμονή, υπομονή, αγάπη και φυσικά παρεξηγήσεις, διαφωνίες, διεκδικήσεις καβγάδες. Σε όλες τις σχέσεις, ερωτικές, κοινωνικές, φιλικές, επαγγελματικές.

Να αποδέχεσαι , να μην συμβιβάζεσαι , να βελτιώνεσαι, να διαβάζεις, να ταξιδεύεις, να ακούς ψαγμένες μουσικές, να κάνεις όνειρα, να επιτρέπεις στο παιδί που κρύβεται μέσα σου να κάνει καμία σκανταλιά και μετά να χαμογελάς όπως τότε… Θυμάσαι;

Να κακομαθαίνεις τον εαυτό σου πολύ και συνέχεια, να κακομαθαίνεις και τους άλλους ακόμα πιο ωραίο, να κάνεις χατίρια, να χαμογελάς στο διπλανό σου, να μην σε εκνευρίζουν τα πάντα και να ερωτεύεσαι κάθε μέρα τον εαυτό σου και τους άλλους.

Η μητέρα μου με κακόμαθε από μικρή με τα αρώματα, ακόμα και σήμερα την ακούω να μου λέει « Να φοράς άρωμα ακόμα και στα χέρια… να στα φιλάνε και να μυρίζουν όμορφα». Από μικρή το συνήθισα και είναι τόσο μαγική η δύναμη της πεποίθησης που σε μια εποχή που τα χειροφιλήματα έχουν λιγοστέψει… εμένα δεν μου έλειψαν ποτέ!

Η εικόνα μπορεί να χαλάσει και τελευταία ακούω τόσα θέματα υγείας από λατρεμένους μου ανθρώπους… και όταν δεν το ζεις μπορείς να πεις πολλά, όταν το ζεις είναι δύσκολο, θέλει φιλοσοφία, πείσμα, όραμα, ανθρώπους που θα πουν ένα ισχυρό είμαι εδώ και θα είναι!

Τι ωραία που είναι να σε ξαφνιάζουν οι άνθρωποι, όταν ακόμα και στα δύσκολα βρίσκεις ανθρώπους να θαυμάζεις, ανθρώπους που έχουν περάσει και αυτοί πολλά αλλά μαγικά αποφάσισαν ότι το ghosting δεν είναι στάση ζωής για αυτούς και… μένουν!

«Η ζωή όλη είναι μια φασαρία. Μόνο ο θάνατος δεν είναι. Η ζωή είναι όταν λύνεις το ζωνάρι σου και ζητάς φασαρίες» μας θυμίζει ο εξαιρετικός Νίκος Καζαντζάκης και η φασαρία γίνεται καλύτερη με παρέα! 

Τι λέτε; Θα μείνετε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:

ΜΑΡΙΑ Χ. ΘΕΜΕΛΗ