Στην πΈνα" ✒️✒️
"ΧΑΘΗΚΕ Η ΣΟΦΙΑ"
Γράφει η Σέβη Κριπιντίρη
ΧΑΘΗΚΕ Η ΣΟΦΙΑ..
Σήμερα πέρασα με τα παιδιά μου, από την παιδική χαρά του
χωριού που μένω. Για την ακρίβεια την παλιά παιδική χαρά. Την έβγαλαν, κάποιος
μου είχε πει διότι κάπου αλλού στη Ρόδο είχε χτυπήσει ένα παιδί και αποφάσισαν
να βγάλουν όλες τις κούνιες δεν τηρούσαν τις προδιαγραφές. Δηλαδή πλαστικές ή
ξύλινες. Άσε που η δική μας ήταν χάλια οπότε σίγουρα κάποιο παιδί θα χτυπούσε
αργά η γρήγορα. Το θέμα είναι πώς να τηρεί τις προδιαγραφές; Αφού κανείς δεν
την συντηρούσε; Έτσι το μόνο μέρος που είχαν τα παιδιά μας να παίζουν ,
χάθηκε!
Συνέχισα λοιπόν να περπατάω και σκεφτόμουν πόσο λυπηρό είναι
αυτό. Θα ήθελα τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σαν εμένα, αλλά οι καταστάσεις δεν
τα αφήνουν. Όπως ανέφερα παραπάνω οι
παιδικές χαρές είναι χαλασμένες για να
παίξουν. Δεν μπορούν να παίξουν έξω μόνα τους, γιατί κάποιος μπορεί να τα
αρπάξει η και να τους κάνει κακό. Οι βιβλιοθήκες ολοένα και κλείνουν, όπως και
όλα τα άλλα όμορφα ιδρύματα για την
γνώση, το ένα μετά το άλλο κλείνουν. Γιατί εκτός από το ότι το κράτος μας δεν
μπορεί να τα συντηρήσει , τώρα όλα γίνονται
από τον υπολογιστή και την τεχνολογία. Χάθηκε η σοφία.
Πόσο λυπηρό είναι να ξέρεις ότι στο παρελθόν υπήρχαν έξυπνοι
άνθρωποι, σοφοί άνθρωποι. Που στήριζαν
τα πιστεύω τους αλλά και τις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος . Ξεχώρισαν
από το πλήθος , και ήθελαν να μοιραστούν τη σοφία τους μαζί μας. Έχτισαν λοιπόν αυτά τα κέντρα, έγραψαν βιβλία ,
μουσική. Κυριολεκτικά ήταν τα πόδια που
στηρίχτηκε επάνω ολόκληρη η τεχνολογία. Όχι για να ξεχάσουμε το ποιοι
είμαστε. Αλλά για να μάθουμε τι μπορούμε να κάνουμε.
Τώρα ποια έχουμε τι γνώση και τις δεξιότητες . Αλλά δεν
έχουμε τις εμπειρίες , τις αναμνήσεις. Τα παιδιά μας όλη μέρα βρίσκονται
μπροστά από μια οθόνη, χωρίς συναισθήματα. Κάνουν μαθήματα μουσικής , χορού ,
γλώσσας μέσο υπολογιστή. Τα παιχνίδια τους είναι στον υπολογιστή. Χάθηκε η
επαφή άρα και η σοφία. Όπως όταν μιλάς με έναν μεγάλο άνθρωπο, που σου
αφηγείται τον τρόπο που στην εποχή του θεράπευαν με βότανα τα πάντα ή πως
συντηρούσαν το φαγητό χωρίς ψυγείο. Όλα αυτά τα θεωρούμε άχρηστες πληροφορίες
ποια. Και είναι μεγάλο λάθος.
Και ναι θεωρώ ότι xrei;azomai, το ιντερνέτ και η τεχνολογία. Γιατί μπορώ
και μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας τώρα και έχει κάνει την ζωή μας ποιο
εύκολη. Όμως χρειάζομαι ποιο πολύ την σωματική επαφή , την οπτική επαφή.
Βγαίνεις με φίλους έξω και αντί να μιλάς μαζί τους όλοι κοιτούν το κινητό τους.
Πώς να νιώσω τα συναισθήματα του χορευτή, αν δεν τα δω από κοντά; Το βιβλίο στον υπολογιστή είναι κουραστικό
και κάνω και κακό στα μάτια μου.
Επίσης πουθενά δεν έχει συνέχεια ησυχία. Μα
στη βιβλιοθήκη που μόλις μπεις μυρίζει
χαρτί, και το τραγούδι της ησυχίας σε υπνωτίζει. Και ο ήχος της αναπνοής και
της σελίδας που γυρίζει είναι σωστός διαλογισμός. Πως θα νιώσουν τα παιδιά μας
κοινωνικά αν δεν παίξουν σε μια παιδική χαρά γνωρίζοντας άλλα παιδιά. Η αν δεν
πάνε σε μια λέσχη που αφορά την έμφυτη κλήση τους; Τα ενδιαφέροντα τους;
Να έχουν αναμνήσεις όχι σε φωτογραφία αλλά στο μυαλό τους.
Που θα την μεταφέρουν στο DNA τους. Όλα υπάρχουν καταγεγραμμένα και μπορούν να τα δουν.
Όμως όχι μέσα τους δεν έχουν εμπειρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου