Στην πΈνα" ✒️✒️Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ
του Βασίλη Καραναστάση
Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Τι νύχτα κι’ αυτή! Το βλέμμα της πλανιέται έξω απ’ το παράθυρο, αγναντεύοντας τον κόσμο και το φεγγάρι απόψε....Βρέχει ατελείωτα κι’ είναι σαν να βρέχει στην ψυχή της. Κάθε στάλα στο τζάμι κι’ ένα δάκρυ της....Οι λάμπες του δρόμου έσβησαν σαν να συμπαραστέκονται και αυτές στο τελετουργικό του κατακλυσμού...
Το μόνο φως...η λάμψη από τις αστραπές και ο ήχος που
τραντάζει από φόβο το κορμί της. Οι στάλες πυρωμένα σίδερα μες στην καρδιά
της. Ο πόνος φωλιάζει στα στήθια της και η ανησυχία σαράκι που τρώει το κορμί
της...Σκεφτόταν εκείνον...Τα χέρια του, τα μάτια του, το υπέροχο γέλιο
του...Πως μπόρεσε αυτή να κάνει κάτι τέτοιο; Που βρήκε τη δύναμη να διώξει
αυτόν τον υπέροχο άντρα από κοντά της; Οι στάλες της βροχής αντιφέγγιζαν
στα μάτια της, σαν δάκρυα ατελείωτα...
Όλα γυρίζουν με μιας στο μυαλό της.
Θα ΄πρεπε να επαναπροσδιορίσει τα θέλω και τα πρέπει της. Να επανεξετάσει τις
παραμέτρους της ζωής της. Να κοιτάξει βαθιά μέσα της. Να εξετάσει κάθε πτυχή
του εαυτού της. Λάθη που έκανε, ανθρώπους που πλήγωσε, Ένας λυγμός
ξεπήδησε απ΄ το στήθος της. Δεν έπρεπε να διώξει αυτόν τον άντρα που ήταν
μοναδικός. Η θύμησή του πυρωμένο σίδερο στην καρδιά της. Βόγκηξε. Ήταν το
λάθος της ζωής της.
Δεν έπρεπε τώρα να τον διώξει.
Όχι τώρα που αυτός είχε πιάσει το Τζόκερ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου