Εκδόσεις Πηγή 2017
"Κάπως έτσι προέκυψε...
---------------------------
---------------------------
Γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας.
Κάποια στιγμή, σαραντάρης πλέον, αρχίζω να βιώνω συνειδητά, μια ιδιαίτερη επικοινωνία με την ψυχή μου! Ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τα πάντα γύρω μου αλλάζει και η ζωή ολόκληρη επαναπροσδιορίζεται! Χρησιμοποιώντας τη σκέψη και τον διαλογισμό, επιχειρώ να δώσω μια καινούρια προοπτική στη ματιά μου και να δημιουργήσω με τον τρόπο αυτό μια νέα αντίληψη. Με την καινούρια μου αντίληψη λοιπόν, αρχίζω να σκαλίζω ανάμεσα στα άλλα και την παιδική μου ηλικία. Κάπως έτσι έρχεται στη ζωή μου το βιβλίο: «Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ξεκινώντας με τη φράση: Θυμάμαι πως… Επιστρέφω στο Καλοκαίρι του 1986. Εισβάλλω στο εφηβικό μου σώμα και ξαναζώ με τους τέσσερις φίλους μου, κάποιες από τις περιπέτειες εκείνης της εποχής. Η διήγηση γίνεται από εμένα ως ενήλικα, αλλά αναφέρομαι σε έναν διαφορετικό εαυτό… Αυτόν που δημιουργήθηκε απ’ τη νέα αντίληψη! Στο μεγαλύτερο μέρος της, η εξιστόρηση των γεγονότων έχει τη μορφή κινηματογραφικού σεναρίου, αφού κυριαρχούν οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων, που είναι ρεαλιστικοί και ολοζώντανοι!
Όσον αφορά την ιστορία… Ο Ορέστης, πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο χαρακτήρας που δημιούργησα προκειμένου να ζήσει τα γεγονότα και τις καταστάσεις που εγώ έζησα τότε, παρουσιάζει έναν – έναν τους τέσσερις φίλους του, αναλύοντας την προσωπικότητα του καθενός ξεχωριστά. Αναφέρεται στην γειτονιά που μεγάλωσε και που αποτέλεσε το πεδίο δράσης της παιδικής του ηλικίας. Η παρουσίαση ξεκινάει με την ίδρυση της Λέσχης τους, στην περιβόητη ξύλινη καλύβα, που η ιστορία της κεντρίζει αρχικά το ενδιαφέρων των παιδιών και φέρνει αντιμέτωπο τον Ορέστη με μια δυσάρεστη εμπειρία. Αφού στην προσπάθεια τους να καθαρίσουν τον περιβάλλοντα χώρο από τα αγκάθια, δημιουργούν μια φωτιά που ξεφεύγει απ’ τον έλεγχό τους. Χρειάζεται η επέμβαση της πυροσβεστικής τελικά, προκειμένου να γλυτώσουν τα λιγοστά σπίτια της γειτονιάς απ’ την καταστροφή! Στη συνέχεια η καλύβα θα αποτελέσει το εφαλτήριο για κάθε εξόρμησή τους. Μια από εκείνες τις εξορμήσεις, είναι και η εξερεύνηση ενός εγκαταλειμμένου κτηρίου στην κεραμοποιία Αλλατίνη, που βρίσκεται κοντά στην περιοχή. Η ιδέα αρχικά είναι του Ορέστη, που στην προσπάθεια του να πείσει και τους υπόλοιπους να την υλοποιήσουν, αναλαμβάνει το ρόλο του συντονιστή της όλης προσπάθειας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής, ο Ορέστης παρουσιάζεται με μια ώριμη για έφηβο, κρητική σκέψη. Αναφέρει τους προβληματισμούς του, ενώ παράλληλα επιχειρεί να δώσει λύσεις σε κάθε πρόβλημα. Ο φόβος και το θάρρος, το μίσος που δημιουργεί ο εθνικισμός από την παιδική ηλικία των περισσοτέρων ανθρώπων, η γοητεία που ασκεί η βία στα νεαρά αγόρια, αλλά και η ενδοοικογενειακή βία, είναι μερικά από τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το μυαλό του μικρού Ορέστη. Ακολουθεί η πορεία των μικρών εξερευνητών, προς το κτήριο Αλλατίνη. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας, γίνεται αναφορά σε μια άλλη περιπέτεια της παρέας, που έλαβε χώρα στον «Τρύπιο λόφο»! Μια μικρή θρυλική τούμπα, με μια είσοδο που οδηγούσε στο κούφιο εσωτερικό της, με τις δαιδαλώδεις στοές και τους υπόγειους θαλάμους, που συνδέονταν ιστορικά και χρονικά με την εποχή του Κάσσανδρου, επίγονου του Μ. Αλεξάνδρου και ιδρυτή της Θεσσαλονίκης! Η επιχείρηση εξερεύνησης του Τρύπιου λόφου, μετατρέπεται τελικά σε μάχη Ομηρικών διαστάσεων, με μια ομάδα μικρών αθίγγανων απ’ τον καταυλισμό που βρίσκονταν δίπλα στο λόφο. Η αναφορά στη συγκεκριμένη μάχη, γίνεται για να αναδείξει το ότι ακόμη κι όταν νομίζεις πως είσαι ο ισχυρότερος, ο πιο θαρραλέος, ακόμη και ο νικητής… Ένα αναπάντεχο περιστατικό, μια αναποδιά, μπορεί να σε κάνουν να νιώσεις τρομερά ευάλωτος και να τρέχεις κυνηγημένος από πανικό και φόβο! Έναν φόβο, που εμφανίζεται πάντα, τη στιγμή που θεωρείς πως έχεις νικήσει όλους σου τους φόβους. Ακολουθεί η εισβολή και η εξερεύνηση στο κτήριο του κεραμοποιείου Αλλατίνη, και η αναπάντεχη συνάντηση του Ορέστη με το πεπρωμένο του!
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ξεκινώντας με τη φράση: Θυμάμαι πως… Επιστρέφω στο Καλοκαίρι του 1986. Εισβάλλω στο εφηβικό μου σώμα και ξαναζώ με τους τέσσερις φίλους μου, κάποιες από τις περιπέτειες εκείνης της εποχής. Η διήγηση γίνεται από εμένα ως ενήλικα, αλλά αναφέρομαι σε έναν διαφορετικό εαυτό… Αυτόν που δημιουργήθηκε απ’ τη νέα αντίληψη! Στο μεγαλύτερο μέρος της, η εξιστόρηση των γεγονότων έχει τη μορφή κινηματογραφικού σεναρίου, αφού κυριαρχούν οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων, που είναι ρεαλιστικοί και ολοζώντανοι!
Όσον αφορά την ιστορία… Ο Ορέστης, πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο χαρακτήρας που δημιούργησα προκειμένου να ζήσει τα γεγονότα και τις καταστάσεις που εγώ έζησα τότε, παρουσιάζει έναν – έναν τους τέσσερις φίλους του, αναλύοντας την προσωπικότητα του καθενός ξεχωριστά. Αναφέρεται στην γειτονιά που μεγάλωσε και που αποτέλεσε το πεδίο δράσης της παιδικής του ηλικίας. Η παρουσίαση ξεκινάει με την ίδρυση της Λέσχης τους, στην περιβόητη ξύλινη καλύβα, που η ιστορία της κεντρίζει αρχικά το ενδιαφέρων των παιδιών και φέρνει αντιμέτωπο τον Ορέστη με μια δυσάρεστη εμπειρία. Αφού στην προσπάθεια τους να καθαρίσουν τον περιβάλλοντα χώρο από τα αγκάθια, δημιουργούν μια φωτιά που ξεφεύγει απ’ τον έλεγχό τους. Χρειάζεται η επέμβαση της πυροσβεστικής τελικά, προκειμένου να γλυτώσουν τα λιγοστά σπίτια της γειτονιάς απ’ την καταστροφή! Στη συνέχεια η καλύβα θα αποτελέσει το εφαλτήριο για κάθε εξόρμησή τους. Μια από εκείνες τις εξορμήσεις, είναι και η εξερεύνηση ενός εγκαταλειμμένου κτηρίου στην κεραμοποιία Αλλατίνη, που βρίσκεται κοντά στην περιοχή. Η ιδέα αρχικά είναι του Ορέστη, που στην προσπάθεια του να πείσει και τους υπόλοιπους να την υλοποιήσουν, αναλαμβάνει το ρόλο του συντονιστή της όλης προσπάθειας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής, ο Ορέστης παρουσιάζεται με μια ώριμη για έφηβο, κρητική σκέψη. Αναφέρει τους προβληματισμούς του, ενώ παράλληλα επιχειρεί να δώσει λύσεις σε κάθε πρόβλημα. Ο φόβος και το θάρρος, το μίσος που δημιουργεί ο εθνικισμός από την παιδική ηλικία των περισσοτέρων ανθρώπων, η γοητεία που ασκεί η βία στα νεαρά αγόρια, αλλά και η ενδοοικογενειακή βία, είναι μερικά από τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το μυαλό του μικρού Ορέστη. Ακολουθεί η πορεία των μικρών εξερευνητών, προς το κτήριο Αλλατίνη. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας, γίνεται αναφορά σε μια άλλη περιπέτεια της παρέας, που έλαβε χώρα στον «Τρύπιο λόφο»! Μια μικρή θρυλική τούμπα, με μια είσοδο που οδηγούσε στο κούφιο εσωτερικό της, με τις δαιδαλώδεις στοές και τους υπόγειους θαλάμους, που συνδέονταν ιστορικά και χρονικά με την εποχή του Κάσσανδρου, επίγονου του Μ. Αλεξάνδρου και ιδρυτή της Θεσσαλονίκης! Η επιχείρηση εξερεύνησης του Τρύπιου λόφου, μετατρέπεται τελικά σε μάχη Ομηρικών διαστάσεων, με μια ομάδα μικρών αθίγγανων απ’ τον καταυλισμό που βρίσκονταν δίπλα στο λόφο. Η αναφορά στη συγκεκριμένη μάχη, γίνεται για να αναδείξει το ότι ακόμη κι όταν νομίζεις πως είσαι ο ισχυρότερος, ο πιο θαρραλέος, ακόμη και ο νικητής… Ένα αναπάντεχο περιστατικό, μια αναποδιά, μπορεί να σε κάνουν να νιώσεις τρομερά ευάλωτος και να τρέχεις κυνηγημένος από πανικό και φόβο! Έναν φόβο, που εμφανίζεται πάντα, τη στιγμή που θεωρείς πως έχεις νικήσει όλους σου τους φόβους. Ακολουθεί η εισβολή και η εξερεύνηση στο κτήριο του κεραμοποιείου Αλλατίνη, και η αναπάντεχη συνάντηση του Ορέστη με το πεπρωμένο του!
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Πέντε έφηβοι προσπαθούν να κηρύξουν πόλεμο στη ρουτίνα και την καλοκαιρινή ραστώνη. Η προσπάθεια αυτή τους οδηγεί σε ένα εγκαταλειμμένο διώροφο κτήριο της Θεσσαλονίκης. Μετά από μεγάλη προσπάθεια, καταφέρνουν τελικά να εισβάλλουν στο εσωτερικό του. Καθ' όλη τη διάρκεια του ιδιαίτερου αυτού πολέμου, ο Ορέστης σκιαγραφεί τις προσωπικότητες των φίλων του, διαπιστώνοντας πως είναι ξεχωριστές και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους.
Όμως... Ενώ όλα δείχνουν πως η ρουτίνα είναι ανίκητη, συμβαίνει το αναπάντεχο.
Μια απρόσμενη συνάντηση!
Είναι ικανή αυτή η συνάντηση να αλλάξει τη ζωή του Ορέστη; Τη δική σου, μήπως;
Όμως... Ενώ όλα δείχνουν πως η ρουτίνα είναι ανίκητη, συμβαίνει το αναπάντεχο.
Μια απρόσμενη συνάντηση!
Είναι ικανή αυτή η συνάντηση να αλλάξει τη ζωή του Ορέστη; Τη δική σου, μήπως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου