"ΠΗΛΙΟΡΕΊΤΙΚΟ ΓΑΪΤΑΝΆΚΙ"

"ΠΗΛΙΟΡΕΊΤΙΚΟ ΓΑΪΤΑΝΆΚΙ"

Εκδόσεις Μολύβι

Απρίλιος του 1910. Πήλιο.

Η Ελένη, κόρη του πιο πλούσιου προεστού της Μακρυνίτσας, αλλά και του πιο αμφιλεγόμενου ταυτόχρονα, μετά από μια ακροβασία ανάμεσα σε ζωή και θάνατο, κατορθώνει να γεννήσει ένα ακόμη παιδί. Ένα κοριτσάκι. Τη Βασιλική. Πέντε γέννες μέχρι τότε, πέντε παιδιά και όμως κανένα δεν της είχε απομείνει. Τούτο ήταν το έκτο. Το σπίτι της, το πιο μεγάλο αρχοντόσπιτο σ’ ολάκερο το βουνό, ήταν στοιχειωμένο. Ποτισμένοι οι τοίχοι του στο αίμα αθώων, που ζητούσε εκδίκηση. Το παιδί, ήταν σίγουρο, θα ακολουθούσε την μοίρα του, όπως και τα άλλα. Στο όνομα της ευτυχίας εγκαταλείπουν το σπίτι και μαζί του την άνετη ζωή τους και ξεκινούν τη ζωή τους από το μηδέν στην πόλη του Βόλου. Η απόφασή τους αυτή τους φέρνει αντιμέτωπους με την οργή του πατέρα της Ελένης.

Την ίδια εποχή, ένα νέο παλληκάρι, ο Θόδωρος από την Ανακασιά, γιός του Βαρβαρή από την Ύδρα, παίρνει το δρόμο του μισεμού για την Αμερική. Κι ενώ καταφέρνει μέσα από αντιξοότητες να πατήσει σταθερά στα πόδια του, ξεσηκωμένος από το εθνικό παραλήρημα, αποφασίζει να επιστρέψει  στην Ελλάδα και να πολεμήσει εθελοντικά στους Βαλκανικούς, όπου διακρίνεται για την ανδρεία του.

Με το τέλος των πολέμων, προσπαθεί να ορθοποδήσει, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας την βιοτεχνία του πατέρα του. Στην προσπάθειά του να δανειστεί επί πλέον χρήματα για να πετύχει τους στόχους του, συναντά στην Μακρυνίτσα τον επιστήθιο φίλο του Χαρίλαο. Εκείνη η συνάντηση, όμως, θα αποβεί μοιραία για την μετέπειτα ζωή του, γιατί θα γίνει η αφορμή της γνωριμίας του με την γυναίκα της ζωής του. Την Αρετή.  Μια περίοδος δημιουργίας και ευτυχίας ακολουθεί, ωσότου τα σύννεφα βαραίνουν πάνω τους με την αρχή του Μεγάλου Πολέμου. Μια εθνική προδοσία συντελείται τον Αύγουστο του 1916. Οι μυλόπετρες της Ιστορίας αρχίζουν να αλέθουν ζωές, ψυχές, όνειρα …