ΤΑ 15 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

Τα 15  καλύτερα βιβλία, από τις εκδόσεις Λιβάνη, που ξεχώρισαν και ψήφισαν τα μέλη της βιβλιοφιλικής ομάδας " Βιβλίων Ορίζοντές ".

Η εταιρεία Εκδοτικός οργανισμός Λιβάνη Α.Β.Ε. ιδρύθηκε στην αρχική της μορφή το 1972 με την επωνυμία «ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ ΕΠΕ». Το 1993 ιδρύθηκε ο «Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη Α.Β.Ε» (ΕΟΛ) με διακριτικό τίτλο «ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ ΑΒΕ». Από τις αρχές του 1994 ο Εκδοτικός οργανισμός

Λιβάνη αποφάσισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και να προχωρήσει στην πραγματοποίηση των εργασιών της προεκτύπωσης εντός της εταιρείας, προκειμένου να καθετοποιήσει το σύνολο των εργασιών που απαιτούνται για την έκδοση ενός βιβλίου.

Ο Εκδοτικός οργανισμός Λιβάνη μπορεί πλέον να αναλαμβάνει οποιοδήποτε έργο ανάπτυξης και εκτύπωσης και να το φέρνει σε πέρας γρήγορα, αποτελεσματικά και αξιόπιστα. Οι βάσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη έχουν τεθεί. Τα διαφορετικά τμήματα (επιμελητές, ατελιέ, μοντάζ, εκτύπωση) συνεργάζονται αρμονικά και το αποτέλεσμα είναι η εγγυημένη ποιότητα του τελικού προϊόντος.

1) "Όχθες και κύματα" 
Συγγραφέας Ευσταθίου Ευαγγελία

Ούτε που μπορούσε να διανοηθεί η Μάγια Λοΐζου ότι το πολύτιμο βραχιόλι στο βάθος ενός ξεχασμένου κιβωτίου θα άλλαζε τόσο δραματικά τη ζωή της από τη στιγμή που το φόρεσε στο χέρι.

Ούτε που μπορούσε να διανοηθεί και ο Αδριανός Καίσαρης ότι η βίαιη πτώση από την κορυφή θα τον οδηγούσε πίσω στον κόσμο που κάποτε του στράγγισε ανελέητα καρδιά και νου, μετατρέποντάς τον σε ένα ψυχρό και αδίστακτο θηρίο.

Βαριά μυστικά και οδυνηρές αλήθειες απειλούν με όλεθρο το κάθε βήμα της Μάγιας, την ίδια ώρα που ο Αδριανός καλείται να γίνει πρωταγωνιστής σε ένα ανήθικο παιχνίδι με θύμα εκείνη.

Ακόμη και ο έρωτας μοιάζει να γίνεται εχθρός σε μια στιγμή που τα λάθη του παρελθόντος τούς φέρνουν αντιμέτωπους με θανάσιμους κινδύνους.

Κι όσο τα κύματα θεριεύουν, απειλώντας να παρασύρουν τα πάντα στο πέρασμά τους, οι ήσυχες όχθες φαντάζουν ολοένα και πιο μακρινές.

Όπλο ή γυάλινη ασπίδα η αγάπη; Άγριος βράχος ή απάνεμη όχθη το τέλος του δρόμου για το κύμα;

Νιώθοντας πολύ περήφανη για τα λόγια της, έκανε να τον προσπεράσει, αλλά το χέρι του, που τυλίχτηκε στο μπράτσο της και την τράβηξε κοντά του, εμπόδισε την περήφανη έξοδό της.

«Προς το παρόν δεν πρέπει να μάθει κανείς», της υπενθύμισε. «Έχω τον τρόπο να ξέρω ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεσαι και τι κάνεις. Μπήκες σε μια πολύ επικίνδυνη οικογένεια, Μάγια, θέλω να το θυμάσαι αυτό. Ξέρεις πράγματα για μας και για το παρελθόν, που ίσως θα ήταν καλύτερα να παραμείνουν θαμμένα. Θα σε επισκέπτομαι», της υποσχέθηκε κάπως απειλητικά. «Και, πίστεψέ με, έχω πολύ οξυμένη την ικανότητα να αντιλαμβάνομαι το ψέμα με μια απλή ματιά», έσκυψε και τη φίλησε στο μάγουλο παρατεταμένα. «Δώσ’ μου τώρα αυτή τη βαλίτσα», ακούμπησε την παλάμη του πάνω από τη δική της, που έσφιγγε μανιασμένα τη λαβή.

«Θα κατέβουμε κάτω με όλους τους τύπους. Αγαπημένοι και χαμογελαστοί. Σαν να είναι μια ακόμη μέρα από τις τελευταίες που ζήσαμε παρέα ανάμεσα στους λύκους».

2) ¨Μεσημβρινοί της ζωής"

Συγγραφέας:  Κόντζογλου Μαίρη

"Οι μεσημβρινοί της ζωής: Στους ήλιους του έρωτα"

Αρχές του 20ού αιώνα. Στα ταραγμένα χρόνια που ακολουθούν, δύο γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους βιώνουν παράλληλα, αλλά διαφορετικά, τις προσωπικές τους ιστορίες και τα παγκόσμια γεγονότα. 
Η Βασιλική, αρχοντοκόρη από τη Δυτική Μακεδονία, ζει μια παιδική ηλικία που σημαδεύεται από το θάνατο, τον πόλεμο και τις δύσκολες οικογενειακές σχέσεις. Στην εφηβεία πια, ασφυκτιώντας από τις κοινωνικές επιταγές, επαναστατεί και, με αφορμή έναν παράφορο έρωτα, κατορθώνει να κυνηγήσει το όνειρό της στην Αμερική.

Η Ιλαρία, φτωχοκόριτσο από τη Σμύρνη, ακολουθεί την οικογένειά της στην Κωνσταντινούπολη και μετά στη Μυτιλήνη, σ' ένα μακρύ, πικρό ταξίδι, αναζητώντας αγάπη και σεβασμό. Στη Μυτιλήνη γίνεται τραγική μάρτυρας της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το ίδιο ανήμπορη, όμως, παρακολουθεί και το γκρέμισμα των ονείρων της για μια ευτυχισμένη ζωή. 
Το γαϊτανάκι της μοίρας μπλέκεται, οι δύο γυναίκες γνωρίζονται και διαπιστώνουν ότι οι οικογένειές τους είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους, με δεσμούς που έχουν παρασύρει και τις ίδιες σ' ένα παιχνίδι αγάπης και θανάτου.

"Οι μεσημβρινοί της ζωής: Στα φεγγάρια της αλήθειας"

Μέσα του 20ού αιώνα. Οι δυο ηρωίδες, η Βασιλική και η Ιλαρία, έχουν τραβήξει τους δρόμους της ζωής τους στα διαφορετικά σημεία του ορίζοντα. Η Βασιλική στην Αμερική γεμάτη από αγάπη, πλούτη και ενδιαφέρουσα ζωή, συναντάει έναν άγνωστο που τη γοητεύει και είναι αποφασισμένη να τον ακολουθήσει ως την άκρη του κόσμου. Ο έρωτας τους σκαλώνει πάνω σ' ένα χρυσό σταυρό μ' ένα γράμμα χαραγμένο. Ηρωίδα αρχαίας τραγωδίας, η Βασιλική ορκίζεται εκδίκηση για τον άδικο χαμό της παιδικής της φίλης, χωρίς να υποψιάζεται ποιος μπορεί να είναι ο αίτιος...

Η Ιλαρία στη θεσσαλονίκη, παλεύοντας με τη σκληρή πραγματικότητα, γίνεται κοινωνός ενός συγκλονιστικού μυστικού που ξεκινάει από τη Δυτική Μακεδονία, περνάει από τη Σμύρνη και τη Μικρασιατική Καταστροφή και φτάνει ως το σπίτι της. Όλα όσα πίστευε ανατρέπονται και πρέπει να βρει κουράγιο και να αποδώσει δικαιοσύνη.

Γιατί η αλήθεια έχει πάντα δύο πρόσωπα, ένα φωτεινό και ένα σκοτεινό; Τι κρύβεται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού αλλά και της αλήθειας; Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ακροβατούν στους Μεσημβρινούς της Ζωής και πού θα τους οδηγήσει το αέναο ταξίδι τους;

Το σφιχτοδεμένο κουβάρι της μοίρας αρχίζει να ξεμπλέκεται στα "Φεγγάρια της Αλήθειας", και οι ήρωες του βιβλίου έκπληκτοι ανακαλύπτουν πόσο άρρηκτα είναι δεμένες οι ζωές τους στους "Μεσημβρινούς της Ζωής".

"Οι μεσημβρινοί της ζωής: Στη γη της αγάπης"

Τα χρόνια έχουν κυλήσει και οι ήρωες των "Μεσημβρινών της ζωής", νερό σε ορμητικό ποτάμι, κατευθύνονται στο μοιραίο ραντεβού τους, εκείνο που θα τους κάνει να σμίξουν στη Γη της Αγάπης.

Η επιστροφή στην πατρίδα για τη Βασιλική είναι μια αναγέννηση. Όμως πρώτα πρέπει να αγγίξει τον "τύπον των ήλων" των αναμνήσεών της, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τα ανείπωτα και τα ανήκουστα και να πάρει πίσω τους όρκους της. Μόνο έτσι θα της χαριστούν οι καινούριες χαρές.

Η ίδια σκληρή διαδικασία και για την Ιλαρία που, μέσα από το χαμένο έρωτα, ανακαλύπτει τη μεγάλη αγάπη και, νικήτρια πια, κατορθώνει να ξεστομίσει τα εφτασφράγιστα μυστικά.

Τα μυστικά που μόνο μια μάνα μπορεί να αντέξει να τα πει και μόνο μια μάνα μπορεί να αντέξει να τα ακούσει. Και γύρω στις δύο ηρωίδες όλοι οι άλλοι, οι δικοί τους και οι άγνωστοι, που μπορεί να μην είναι τόσο ξένοι όσο μοιάζουν ή όσο εκείνοι φαντάζονται, ούτε τόσο οικείοι όσο πιστεύουν και ελπίζουν, οι δικοί τους και οι άγνωστοι που καλπάζουν μαζί με τις δύο γυναίκες, δεμένοι στης μοίρας το άρμα. Της μοίρας που τους έδεσε για πάντα μαζί στις ακρογιαλιές της Σμύρνης, στο Κάστρο της Μυτιλήνης, στις κορυφές των ελάτων της Πίνδου, στα σκοτεινά νερά του Βόσπορου, στους ατέλειωτους χειμώνες της Νέας Υόρκης και στα αυτοκρατορικά ηλιοβασιλέματα της Θεσσαλονίκης.

3) "Άμυ"   

Συγγραφέας: Καρακατσάνης Μάριος

Δύο αδελφές τόσο ίδιες όσο οι δύο πόλοι της γης... Η μία καλοκάγαθη και μόνιμο θύμα, η άλλη σκοτεινή προσωπικότητα μα με προστατευτικά ένστικτα. Η Μελίνα αδύναμη κι υποχωρητική. Η Άμυ δικαστής και τιμωρός σε έναν δικό της κόσμο, στον οποίο ο Θεός έδειχνε πάντα το πιο σκληρό του πρόσωπο.

Τι διαχωρίζει την τρέλα από τη λογική; Τον Θεό από τον Διάβολο; Το καλό από το κακό; Τα ερωτήματα αυτά σταμάτησαν να απασχολούν την Άμυ, όταν ένιωσε ότι βαθιά μέσα στην ψυχή της υπήρχε χώρος για όλα. Και όταν πια η σιωπή σπάει και το μυστικό αποκαλύπτεται, τότε η θυσία είναι μονόδρομος...

Και τότε εισέβαλε μέσα της για πρώτη φορά η οργή. Ένιωσε μια γλυκιά ζεστασιά να την τυλίγει, σχεδόν κυριεύτηκε από μια φλόγα που έκανε στάχτη τον ψυχικό πόνο της και σαν να ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα σχεδόν την άκουγε να της λέει: «Εγώ είμαι εδώ, μη σε νοιάζει τίποτα...»

Αποδεχόμενη εκείνη τη στιγμή τον νέο της «φίλο», τον αγκάλιασε, του παραχώρησε ολοκληρωτικά τον έλεγχο του εαυτού της, παραδομένη άνευ όρων, ψυχή τε και σώματι, σε ένα συναίσθημα που δεν ήξερε μέχρι τότε ότι υπήρχε μέσα της, αλλά της πρόσφερε ουσιαστικά την προστασία που εκείνη την ώρα είχε τόσο πολύ ανάγκη.

 Αγνοούσε όμως ότι αυτό θα την ακολουθούσε για πάντα...

4) "Οι Δεσμώτες Των Σκιών" 

Συγγραφέας Ευσταθίου Ευαγγελία

Ο Σεμπάστιαν Ντάνιελ Αλεξάντερ Κέιν ανατράφηκε με σκληρότητα για έναν και μόνο σκοπό: να εκπληρώσει τις γραφές μιας πανάρχαιας κέλτικης προφητείας την οποία πίστευαν τυφλά δύο αντίπαλα μυστικιστικά τάγματα. Είχε το σημάδι. Ήταν απόγονος βασιλικής γενιάς. Και όφειλε να ενωθεί με τη Μία για να φέρουν στον κόσμο ένα πλάσμα τέλειο, άτρωτο από όλες τις ασθένειες, ευφυές και χαρισματικό, που προοριζόταν να καθορίσει την τύχη του κόσμου.

Η Καρολίνα Σερέτη μεγάλωσε προστατευμένη από την ίδια αυτή μοίρα, θεωρώντας ότι το σημάδι του λωτού στο δέρμα της ήταν μια τυχαία ατέλεια, αν και από μικρό κορίτσι διαισθανόταν πως η ύπαρξή του θα καθόριζε με κάποιον τρόπο τη ζωή της.

Εκείνος δεν πίστεψε ποτέ.

Επέλεξε τη σύγκρουση, τη φυγή, τον πόλεμο.

Εκείνη δεν έμαθε ποτέ. Ζούσε με τα όνειρα και τα γοητευτικά παραμύθια της, μέχρι την έναρξη της μάχης.

Όμως, όσο σθεναρά αντιστέκονταν και οι δυο στην παραφορά της εμμονής και στο όραμα της κυριαρχίας, τόσο πιο ανελέητα ισχυρές γίνονταν οι αόρατες δυνάμεις που οδηγούσαν στην ένωσή τους.

Ήταν ο Ένας και η Μία, απόγονοι του ίδιου βασιλιά.

Κουβαλούσαν την ίδια παντοδύναμη μοίρα.

Ήταν δεσμώτες των σκιών, που απειλούσαν να πνίξουν στα γκρίζα σύννεφα τη ζωή τους.

Καθώς ο θάνατος παραμονεύει, καθώς η αγάπη αναζητά το ξίφος που θα κόψει τις αλυσίδες και ο φόβος εναλλάσσεται αδιάκοπα με την ελπίδα, οι ασπίδες μοιάζουν καμωμένες από χαρτί και σκόνη. Ο Σεμπάστιαν και η Καρολίνα δίνουν μάχη για να σπάσουν τα δεσμά και να απαλλαγούν από το βάρος της Προφητείας. Θα τα καταφέρουν, ή θα υποταχθούν τελικά στο πεπρωμένο;

«Της ήταν αδύνατον να μιλήσει, γι’ αυτό απλώς κατένευσε.

Με ανακούφιση έμεινε ξανά μόνη, και στηρίχτηκε πάλι στα κάγκελα κοιτώντας τον φωταγωγημένο κήπο. Έφερε το ένα χέρι στον λαιμό της και έβαλε τα δάχτυλα ανάμεσα στο φουλάρι και στο δέρμα της.

Πανικός. Προειδοποίηση.

Φύγε! Φύγε τώρα!

Η όρασή της θόλωσε. Στα αφτιά της έπαψε να ακούγεται η απαλή μουσική που έπαιζε ο πιανίστας.

Άγριες μελωδίες άρχισαν να ηχούν μέσα στο κεφάλι της, επιδεινώνοντας τον ίλιγγο. Μελωδίες πολέμου. Μελωδίες από αρχαίες σάλπιγγες.

Ήχοι από κύματα που έσκαγαν θυμωμένα σε βράχια, παρασυρμένα από τον ανελέητο βοριά. Φωνές μικρών κοριτσιών. Φωνές αρχαίων πολεμιστών. Τι ήταν αυτό; Τρελαινόταν; Κίνδυνος».

5) "Αναμνήσεις μιας γκέισας"   

Συγγραφέας; Γκόλντεν Άρθουρ

Ένα σαγηνευτικό κατόρθωμα. Mια εξαιρετικά πρωτότυπη νουβέλα γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, σαν μια εκ βαθέων εξομολόγηση μιας από τις πιο φημισμένες γκέισες της Iαπωνίας.
H ιστορία της Σαγιουρί ξεκινά το 1929, όταν το κοριτσάκι με τα παράξενα γκριζογάλανα μάτια ξεριζώνεται από το ψαροχώρι όπου ζει με την οικογένειά του, για να πουληθεί σε ένα από τα πιο γνωστά σπίτια γκεϊσών. Mέσα στην ατμόσφαιρα παρακμής του Kιότο, η Σαγιουρί πρέπει να μάθει την τέχνη της γκέισας: χορό και μουσική, τα μυστικά του κιμονό και του εξεζητημένου μακιγιάζ, τον τρόπο σερβιρίσματος του σακέ και τις μεθόδους ψυχαγωγίας των ισχυρών ανδρών - με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος. Tο ξέσπασμα, όμως, του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου αναγκάζει τα σπίτια με τις γκέισες να κλείσουν κι έτσι η Σαγιουρί, με ελάχιστα χρήματα κι ακόμα λιγότερη τροφή, πρέπει να βρεθεί, για άλλη μια φορά, αντιμέτωπη με τη μοίρα της. Kαι πρέπει, ακόμα, να κερδίσει το μοναδικό άνδρα που αγάπησε στη ζωή της, έστω κι αν αυτό σημαίνει την αυτοεξορία της από την Iαπωνία.
Aποκαλύπτοντάς μας τον κόσμο της ομορφιάς και της σκληρότητας που κρύβουν τα παραβάν από ρυζόχαρτο -εκεί όπου τα πάντα κρίνονται από τα φαινόμενα και όπου η αγνότητα ενός νεαρού κοριτσιού γίνεται αντικείμενο άγριου πλειστηριασμού-, οι Aναμνήσεις μιας Γκέισας γίνονται το έπος μιας ολόκληρης εποχής και ταυτόχρονα μια νουβέλα που προκάλεσε ήδη παγκόσμια αίσθηση.
Ένα εκπληκτικό δημιούργημα, γεμάτο με χάρη και ευαισθησία, από έναν εξαιρετικά ταλαντούχο νέο συγγραφέα

6) "Τα δάκρυα του Θεού"

Συγγραφέας: Χρυσιήδα Δημουλίδου

Λένε πως εμάς τις πουτάνες, κάθε φορά που ο Θεός μάς βλέπει δακρύζει... Δακρύζει από 
ντροπή, μια και σε μας δεν περισσεύει. Mα αν ο Θεός δακρύζει, ο Θάνατος μας χρωστάει!

Oνομάζομαι Eυγενία Φράνκου και είμαι πλέον ογδόντα χρονών. Tα τελευταία τριάντα χρόνια ζω σε μια μικρή γραφική πόλη της Bόρειας Eλλάδας, όπου χαίρω απέραντου σεβασμού, όχι μόνο από την οικογένειά μου, αλλά και από όλους τους κατοίκους. Kανείς δε γνωρίζει ότι πίσω από το αξιότιμο όνομά μου κρύβεται το Tζενάκι, η Tζενάρα, η μαντάμ Tζένη, που πολλά χρόνια πριν ήταν το πρώτο όνομα της Tρούμπας. 

Tι; Δε γνωρίζετε την Tρούμπα; A, τότε, φίλτατε, πρέπει να είστε πολύ νέος. Πάρα πολύ νέος. Oι γονείς σας όμως σίγουρα θυμούνται αυτή τη γειτονιά του Πειραιά, που κάποτε υπήρξε θρύλος. Kι ενώ πίστευα ότι είχα λησμονήσει το παρελθόν μου, εκείνο, καθώς φαίνεται, δε με ξέχασε και μετά από τόσα χρόνια χτύπησε ξαφνικά την πόρτα μου, δημιουργώντας το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής μου: να φανερώσω ποια πραγματικά είμαι ή να κομματιάσω την ερωτευμένη καρδιά της εγγονής μου, του μόνου ανθρώπου που αγάπησα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο... εκτός από εκείνον...
"Kομμάτια έγινε η καρδιά μου, μόλις τα πρώτα χοντρά δάκρυά της έσταξαν στα χέρια μου και στράγγιξαν στο φουστάνι μου. Eίχε ακουμπήσει το κεφαλάκι της στα πόδια μου ενώ είχε ξαπλώσει το κορμάκι της. Λένε πως αυτό που φοβάσαι αυτό θα πάθεις. Σ’ όλη μου τη ζωή φοβόμουνα μην τη χάσω. Kαι τώρα ο φόβος μου αυτός ήταν προ των πυλών. Tα παιδιά, ακόμη κι αν το πάλευαν, δε θα άντεχαν για πολύ. O έρωτάς τους ήταν πολύ δυνατός για να είναι χώρια, και πολύ αδύναμος για να αντέξει την απόσταση. Όταν η καρδιά βασανίζεται, βασανίζει και το σώμα. Mπορεί να το αρρωστήσει, να το λιώσει, να το αφανίσει. 
E, όχι! Δε θα το επέτρεπα αυτό ποτέ. Eγώ είχα τσακωθεί με το Θάνατο γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Mέχρι να βεβαιωθώ ότι θα ήταν ευτυχισμένη. Διορία του είχα ζητήσει για πάρτη της και εκείνος δεν είχε φέρει αντίρρηση. Γιατί ο Θάνατος χρωστάει στις πουτάνες! Aν ο Θεός δακρύζει για πάρτη τους, ο Θάνατος τους χρωστάει. Kι αυτό εγώ το γνώριζα καλύτερα από τον καθένα".

7) "Αν τον άνεμο ρωτήσεις"   

 Συγγραφέας: Ευσταθίου Ευαγγελία

Ο σκληρός πρώην μισθοφόρος Άλεξ Γκρέι ήταν κάποτε ο νεαρός Ρωμανός Κατράς, που κατηγορήθηκε άδικα για ένα στυγερό έγκλημα κι αναγκάστηκε να γίνει φυγάς. 

Τώρα, δεκαοχτώ χρόνια μετά, επιστρέφει με άλλη ταυτότητα ζητώντας δικαιοσύνη, έτοιμος να εκμεταλλευτεί και να εξαπατήσει τη μόνη γυναίκα που θα ερωτευόταν. Η Σάνια Παρίση ήταν κοριτσάκι όταν ο Κατράς, ο γιος του πατριού της, γκρέμισε τον κόσμο της. Το σοκ της προκάλεσε αμνησία. Προστατευμένη από την αγάπη και τη φροντίδα των στενών συγγενών της, πίστευε όλα όσα της είχαν πει για το παρελθόν, μέχρι που οι πραγματικές αναμνήσεις της αρχίζουν να της αποκαλύπτουν μια άλλη εκδοχή.

Οι δυο τους βρίσκονται αναπόφευκτα αντιμέτωποι με τα ψέματα του παρελθόντος, τις αλήθειες του παρόντος και τα παντοτινά τους συναισθήματα.

8) "Ηλέκτρα" 

 Συγγραφέας:  Στουφή Βίκυ

Η Ηλέκτρα έχει ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει μια γυναίκα: νιάτα, ομορφιά, χρήματα, μια ενδιαφέρουσα κοινωνική ζωή. Δεν έχει, όμως, το σημαντικότερο απ' όλα: αγάπη. Το παρελθόν της, βουτηγμένο στη θλίψη και τη μοναξιά, καθώς ποτέ δεν ένιωσε τη στοργή των γονιών της, της έχει διαμορφώσει έναν ψυχρό και απόμακρο χαρακτήρα, όπου δεν υπάρχει καμιά χαραμάδα για να εισχωρήσουν τρυφερά αισθήματα στην καρδιά της. Ώσπου τα πάντα ανατρέπονται στην καλοκουρδισμένη ζωή της όταν θεωρείται ύποπτη για το φόνο της μητέρας της, στη βίλα του δεύτερου συζύγου της τελευταίας, Κρίστιαν Πόρτερ, στη Χαλκιδική, ο οποίος έχει βρει επίσης τραγικό θάνατο λίγο καιρό πριν.
Ο υπαστυνόμος Στέφανος Κάραλης καλείται να εξιχνιάσει το έγκλημα και βρίσκεται όχι μόνο συναισθηματικά μπλεγμένος με την Ηλέκτρα, αλλά και μπερδεμένος σε μια μεγάλη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, στην οποία ένας μυστηριώδης βαρόνος σκοπεύει να κλέψει τα ανεκτίμητα κειμήλια των μοναστηριών του Αγίου Όρους έχοντας καταστρώσει ένα καταχθόνιο σχέδιο.
Σκοτεινά μυστικά και φαντάσματα του παρελθόντος αρχίζουν σιγά σιγά να έρχονται στο φως και οι δύο ερωτευμένοι νέοι, παρασυρμένοι στα παιχνίδια της μοίρας, που για κάποιο διάστημα τους κρατάει χωριστά, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους διεκδικώντας την ευτυχία.

«Η Ηλέκτρα έμεινε καρφωμένη στην ίδια θέση μέχρι που το αυτοκίνητο εξαφανίστηκε στην επόμενη στροφή. Μετά ανέβηκε στο δωμάτιό της, πήρε τα πράγματά της, πλήρωσε το λογαριασμό και βγήκε, κάνοντας όλα αυτά εντελώς μηχανικά. Σταμάτησε το μοναδικό ταξί που περνούσε εκείνη την ώρα, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον άνθρωπο που είχε βάλει ο Εμίλ να την παρακολουθεί, και ζήτησε από τον ταξιτζή να την πάει στο αεροδρόμιο. Ήθελε να φύγει όσο πιο μακριά γινόταν από αυτή την πόλη που ξαφνικά έμοιαζε να την καταδιώκει, εχθρική και παγωμένη. Μόνο η παγωνιά της ψυχής της μπορούσε να τη συναγωνιστεί, γιατί μέσα σε λίγες ώρες είχε αναστηθεί και είχε πεθάνει».

9) "Γυναίκες Θάλασσες" 

 Συγγραφέας :Θεοφανοπούλου Σίσσυ

Ένας παλιός θρύλος θέλει τις γυναίκες να είναι θάλασσες...

Χίος, 1979. Η Θάλεια Μελισσινού, ένα φτωχό κορίτσι, θα φέρει σε λίγους μήνες στον κόσμο τον νόθο καρπό του έρωτά της με τον γνωστό στους κοσμικούς κύκλους της Αθήνας Ορέστη Αγοριανό. Εκείνος δε θα το μάθει ποτέ.

Εκείνη θα μεγαλώσει το παιδί με στερήσεις και αγώνα, έχοντας όμως έναν φύλακα-άγγελο στο πλευρό της.

Νίσυρος, 2012. Ο Ποσειδώνας Μελισσινός, πετυχημένος αρχιτέκτονας, θα γνωρίσει την Αφροδίτη, μια γυναίκα που συνδέεται καταλυτικά με το παρελθόν του.

Σύρος, 2013. Ο εισαγγελέας Αργύρης Θέμελης, ερωτευμένος με την Κατερίνα, μια παντρεμένη αλλά κακοποιημένη γυναίκα, θα αναλάβει να ρίξει φως σ’ ένα διπλό έγκλημα που έγινε στη Νίσυρο πριν από περίπου ενάμιση χρόνο…

Τρία νησιά, τρεις γυναίκες, τρία καλά κρυμμένα μυστικά… του έρωτα, του μίσους και της μοίρας…

Ένα μυθιστόρημα με συνεχείς ανατροπές, που εξελίσσεται ανάμεσα στο άρωμα μαστίχας της Μυροβόλου Χίου της δεκαετίας του εβδομήντα, στον πελαγίσιο αέρα της Νισύρου μιας ολόκληρης τεσσαρακονταετίας και στα πλακόστρωτα καλντερίμια της Άνω Σύρας του σήμερα.

«Η μάνα μου ξέρετε τι μου έλεγε παλιά; Ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε θάλασσες! Μάνες, κόρες, σύζυγοι, αδερφές… κλείνουμε μέσα μας πότε αντάρες και πότε νηνεμίες. Μπορεί ν’ αντέξουμε ολόκληρα ναυάγια, αλλά ταραζόμαστε σαν πέσει έστω ένα βότσαλο μέσα στα νερά μας…»

H Θάλεια, η Αφροδίτη και η Κατερίνα αγάπησαν αλλά κι αγαπήθηκαν έντονα, ορμητικά...

Πίστεψαν, προδόθηκαν, λυτρώθηκαν και στο τέλος αναστήθηκαν... συνειδητοποιώντας ότι η αληθινή αγάπη είναι βαθιά, πολύ βαθιά, ριζώνει, ξεπερνά πάθη και λάθη και δεν ξεψυχά ποτέ… σαν την ανάσα της θάλασσας…

10)  "Πριν χαθεί η νύχτα"  

Συγγραφέας: Ευσταθίου Ευαγγελία

Η ζωή της Έμιλι Ρομάνη γίνεται συντρίμμια εξαιτίας της δολοφονικής μανίας ενός άντρα που η αστυνομία αποκαλεί Κυνηγό.

Ο έγκριτος εγκληματολόγος Μάνος Κορυζής, στην προσπάθειά του να τον παγιδεύσει, κάνει ένα κρίσιμο λάθος και αργότερα οδηγείται άδικα στη φυλακή.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ο Κυνηγός επιστρέφει αποφασισμένος να ολοκληρώσει το παρανοϊκό του έργο.

Η Έμιλι και ο Μάνος συμμαχούν εναντίον του, με τις διαφορές τους να μοιάζουν αγεφύρωτες.

Εκείνη, επιτυχημένη δημοσιογράφος πλέον, δεν τον έχει συγχωρήσει για το λάθος του.

Εκείνος, αληθινό θηρίο πια, κουβαλάει μια ψυχή γεμάτη σκοτάδια.

Οι δυο άσπονδοι σύμμαχοι εμπλέκονται σε ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό από την Αθήνα ως τις σαβάνες της βόρειας Αυστραλίας, αντιμετωπίζοντας θανάσιμους κινδύνους που μετατρέπουν το σκοτάδι γύρω τους σε έρεβος.

Η αγάπη που αρχίζει να γεννιέται δείχνει αποκαρδιωτικά εύθραυστη.

Ο δρόμος μέχρι το χάραμα φαντάζει μακρύς.

Και είναι πολλοί οι κίνδυνοι που παραμονεύουν στις σκιές πριν χαθεί η νύχτα.

---

«Κάποτε είχα κι εγώ ένα τέτοιο σκαρί», της είπε κοιτάζοντας ένα πολυτελές κότερο αγκυροβολημένο λίγο πιο μακριά από την ακτή, «την εποχή που ήμουν ένας ξεκάθαρα ανέμελος και καλός, κατά γενική ομολογία, άνθρωπος. Το είχα ονομάσει Νύχτα, και ήταν ο αχώριστος σύντροφός μου τις σπάνιες στιγμές της ξεκούρασης. Εγώ και η Νύχτα γινόμασταν ένα με το πέλαγος όποτε έβρισκα την ευκαιρία. Εγώ και εκείνη. Εγώ και η θάλασσα. Εγώ, μερικές μπίρες, ένα καλάμι και τ’ αστέρια. Κάποτε. Σε μια μακρινή εποχή, που ξόδευα αφειδώς χρήμα και ήμουν για όλους περιζήτητη παρέα. Τότε που οι γονείς μου ήταν περήφανοι για μένα και το κορίτσι μου ονειρευόταν να ξυπνά μαζί μου κάθε πρωί. Τότε που τα καθάρματα αυτού του κόσμου τρομοκρατούνταν στη σκέψη πως ήμουν στο κατόπι τους και η καλοσύνη ήταν ακόμα μια λέξη με ενεργή σημασία στο λεξιλόγιό μου».

11) "Πέτρινοι κύκνοι"  

Συγγραφέας: Ευσταθίου Ευαγγελία

Για τον Μπράιαν Κάραν η συνεργασία με αυτή τη γυναίκα είναι η πιο επικίνδυνη αποστολή που ανέλαβε ποτέ στην καριέρα του. Όλα όμως δείχνουν πως είναι το αντίτιμο που οφείλει να πληρώσει για να κατακτήσει τον προσωπικό του παράδεισο.
Για την Κασσάνδρα η συνεργασία με αυτό το δύστροπο άντρα είναι το πιο δύσκολο δίλημμα που αντιμετώπισε ποτέ στη ζωή της. Όλα όμως δείχνουν πως πρέπει να συμβιβαστεί με τις μυριάδες αντιθέσεις τους για να κατακτήσει την προσωπική της γαλήνη.
Κοινός τους στόχος η ανεύρεση ενός αγάλματος, του πολυθρύλητου Χρυσού Εκδικητή, που αποτελεί ταυτόχρονα την αιτία των δεινών τους και την Ιθάκη τους.
Κοινός τους εχθρός κάποιος που επιμένει να τους θυμίζει πως όταν οι κύκνοι κελαηδούν πεθαίνουν.

Ένας σκληρός και μοναχικός πρώην πράκτορας της CIA εγκαταλείπει την απομόνωσή του για να επιστρέψει στη δράση και μια καλομαθημένη πεισματάρα γυναίκα αποχωρίζεται το διευθυντικό γραφείο της και τις ανέσεις της κοσμικότητας και αφήνεται σε έναν τυφώνα επικίνδυνων συναισθημάτων και πρωτοβουλιών.
Οι ξεχωριστές πορείες δύο ανθρώπων φαινομενικά αταίριαστων ενώνονται σε ένα κοινό μονοπάτι, όταν γίνεται προφανές ότι αυτό που τους ενώνει είναι το παρελθόν τους, οι εφιάλτες τους, μα και οι ελπίδες τους.

12) "Μ' άλλα λόγια σ' αγαπώ" 

  Συγγραφέας: Ευσταθίου Ευαγγελία

Δυο παιδιά με παρελθόν που τα κατατρέχει γνωρίζονται και μεγαλώνουν σε ένα ίδρυμα. Ορκίζονται να μη χωρίσουν ποτέ και ονειρεύονται ένα λαμπρό μέλλον.

Εκείνος, ο Ραμός, είναι ο νόθος καρπός της ένωσης κάποιου Ούγγρου τσιγγάνου ακροβάτη με μια Ελληνίδα αριστοκράτισσα. Εκείνη, η Ρωξάνη, χάνει τον πατέρα της, τη μοναδική της οικογένεια, σε πολύ τρυφερή ηλικία.
Καθώς τα χρόνια περνούν, η αγάπη κι οι ελπίδες τους πως θα τα καταφέρουν φουντώνουν. Όμως, ενώ η Ρωξάνη θέλει να ξεχάσει και να πιστέψει στις μέρες που θα ‘ρθουν, ο Ραμός ζητά απαντήσεις και σκαλίζει το παρελθόν διψώντας για εκδίκηση.

«Κάποια στιγμή το τραγούδι σταμάτησε και απόμεινε μόνο η θέα του δρόμου μπροστά τους. Έδειχνε μακρύς και ξένος, όπως ακριβώς φάνταζε και το μέλλον τους. Δεν ήξεραν πού πήγαιναν, δεν είχαν ιδέα για το τι θα έκαναν και ποιες παγίδες θα έφερνε στην πορεία τους η μοίρα, αλλά ήταν μαζί κι αυτό τους αρκούσε.
»Μαζί.
»Ο Ραμός Ζάρντος και η Ρωξάνη Τζώρτζη.
»Ο Δράκος και η Φωτιά του».

13) "Ψίθυροι στις φλόγες"  

 Συγγραφέας: Ευσταθίου Ευαγγελία

Ζωές καταστρέφονται μέσα σε μία νύχτα. Η λαίλαπα της φωτιάς κατακαίει ενοχές, αθωότητες, νιάτα και συνειδήσεις. Η εννιάχρονη Σεμίνα Μαργέτη παραδίδεται στο θάνατο της ψυχής της την ώρα που η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή ανήμπορη στις φλόγες. Μοναδική αμαρτία της Ηλέκτρας Φωτεινού είναι το ότι ερωτεύτηκε με πάθος λάθος άνθρωπο.

Ένας ο ένοχος, ή μήπως πολλοί;

Δαμιανός, Στέφανος, Ρούσσος. Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων.

Κάποιοι εφησυχάζουν και κάποιοι βασανίζονται από ορμητικά ποτάμια αμφιβολίας. Ίσως και ενοχής. Οι ψίθυροι σιγανοί, σχεδόν βουβοί στην αρχή, χρόνο με το χρόνο αρχίζουν να κραυγάζουν.

Και εκείνη, η μικρή Σεμίνα, που από ένα παιχνίδι της μοίρας έχει επιβιώσει, επιστρέφει ως Σεμέλη Σοφιανού είκοσι ένα χρόνια αργότερα, αναγεννημένη από τις ίδιες της τις στάχτες, για να πάρει την εκδίκησή της από τον υπαίτιο της τραγωδίας, ο οποίος ζει και βασιλεύει χάρη στα λεφτά της μητέρας της.

Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται όταν οι σύμμαχοι αποδεικνύονται εχθροί. Και οι εχθροί ίσως είναι εκείνοι που κρατάνε το κλειδί της αγάπης καθώς οι μάσκες πέφτουν.

Θα κοπάσουν μια μέρα οι ψίθυροι στις φλόγες; Θα αποκατασταθεί η αλήθεια; Θα μπορέσει να αναδυθεί η ελπίδα και να σκαρφαλώσει στο σκοτεινό ουρανό, όταν όλοι νόμιζαν πως θάφτηκε κάποτε ολόκληρη στις στάχτες;

"Μπορούσε να ξεγελάσει τους πάντες εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό". Στα δικά της µάτια, χρυσαφιά σαν του µεγαλύτερου εχθρού της, η συναρπαστική Σεµέλη Σοφιανού εξακολουθούσε να µοιάζει χαµένη και αβοήθητη σαν εγκαταλειµµένο βρέφος. Εξακολουθούσε να είναι το στρουµπουλό κοριτσάκι της παιδικής της ηλικίας, εκείνης της εποχής που χάθηκε βίαια στις φλόγες, παρασέρνοντας στα φρικτά αποκαΐδια και ολόκληρη την αθωότητά της. Τίποτα δεν ήταν ίδιο από τότε. Όλα είχαν καεί, και εκείνη έµοιαζε µε παντοδύναµο φοίνικα αναγεννηµένο από τις ίδιες του τις στάχτες.

14) "H υπόσχεση"

Συγγραφέας:  Κακαλοπούλου Γεωργία

Μπορεί μια νεαρή κοπέλα να μεταμφιεστεί σε αγόρι για να εισχωρήσει στα άδυτα μιας αντρικής αθλητικής ομάδας προκειμένου να ανακαλύψει τον δολοφόνο του πατέρα της;

Τίποτα δεν είναι ικανό να κρατήσει την Τάμι μακριά από τον οίκο των Κονσίτο Αρά και τη σχολή χάντμπολ Ζέφιρο, στις Συρακούσες. Η μυστηριώδης έλξη που της ασκεί το παλιό αρχοντικό και ο ιδιοκτήτης του, ο κακότροπος και σκληρόκαρδος Μάσιμο, αλλά και η ανάγκη της να αποδοθεί δικαιοσύνη την υποχρεώνουν να πάρει μέρος σε μια ασύλληπτη περιπέτεια, που θα αλλάξει τον ρου της μοίρας.

Η ζώνη της Ντιάνα, ένα πολύτιμο κειμήλιο το οποίο καταράστηκε η πρώτη κοντέσα της οικογένειας Κονσίτο Αρά και στοιχειώνει όλους τους απoγόνους, θα μπλέξει στα γρανάζια της κατάρας τις ζωές πολλών ανθρώπων.

Ποιος έκλεψε τη ζώνη;

Πώς θα λυθεί η κατάρα που βαραίνει τις πλάτες του Μάσιμο; Ποιος είναι ικανός να γεμίσει με φως την άδεια του καρδιά και να τον σώσει από τον βέβαιο χαμό του;

Αντέχεις ή παραδίνεσαι; Μάχεσαι ή ρίχνεις κουρασμένα το σπαθί και την ασπίδα;

Ο Μάσιμο σηκώθηκε από την καρέκλα του και το δωμάτιο αμέσως έδειξε μικρότερο, καθώς η ψηλή του κορμοστασιά γέμισε τον χώρο.

Για άλλη μια φορά, η Τάμι ταράχτηκε. Αυτός ο άνθρωπος είχε την ικανότητα να την αναστατώνει ακόμη και με τις πιο απλές κινήσεις του.

Οι μαύρες ίριδες των ματιών της έγιναν τεράστιες, καθώς το βλέμμα της ενώθηκε με το δικό του – κοφτερό αδαμάντινο ξυράφι ανάμεσα σε μαύρες βλεφαρίδες.

Ναι, δεν ήταν άνθρωπος. Ήταν ένας σκοτεινός άγγελος. Ένα πλάσμα χαραγμένο από κατάρες, μίση και πάθη, που όμως την είχε γοητεύσει, κάνοντάς τη να τον αγαπήσει με όλο της το είναι.

Ήταν δική του πια.

15) "Το γυάλινο ρόδο"   

 Συγγραφέας: Ευσταθίου Ευαγγελία

Η Εμμανουέλα Μαράντη δεν υπήρξε ποτέ ένα ανέμελο παιδί.
Βρισκόταν πάντα στο κέντρο μιας οικογενειακής θύελλας και αντιμετώπιζε τα αδιέξοδα συνήθως με τη φυγή. Έτσι, έπειτα από ένα ισχυρό συναισθηματικό σοκ τη βραδιά των γενεθλίων της, καταλήγει σε μοναστήρι της Ηπείρου αποφασισμένη να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να αναζητήσει τη γαλήνη του Θεού, για να επουλώσει τις βαθιές πληγές της και να αφήσει οριστικά πίσω της τις σκιές του παρελθόντος.
Την ίδια στιγμή, ο Νίκολας Κάραλης, υπαστυνόμος της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, πιστεύοντας πως έχει λυτρωθεί από τα φαντάσματα του δικού του παρελθόντος, αναλαμβάνει την προστασία της Εμμανουέλας από τη δολοφονική μανία ενός άγνωστου ψυχοπαθούς που επιτίθεται σε νεαρά ορφανά κορίτσια, του επονομαζόμενου Φονιά με τα Μαύρα Ρόδα, ο οποίος δείχνει ότι δε θα σταματήσει το θανατηφόρο παραλήρημά του αν δε φτάσει σ' εκείνη.
Ο Νίκολας και η Εμμανουέλα γίνονται οι πρωταγωνιστές μιας απίστευτης περιπέτειας σε ένα σκηνικό τρόμου την ώρα που το ρολόι μετράει αντίστροφα για το κύκνειο άσμα μιας ψυχής τσακισμένης από την παράνοια και τη διαστροφή. Παράλληλα, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το κοινό οδυνηρό παρελθόν τους και ταυτόχρονα το απροσδόκητο παρόν τους. Και, καθώς τα μυστικά ανασύρονται από το σκοτεινό πυθμένα της κρύπτης τους, οι δυο τους καλούνται να δώσουν απάντηση στο μεγαλύτερο δίλημμα απ' όλα: Ενωμένοι μες στην κοσμοχαλασιά ή μοναχικοί σολίστ σε μια παράσταση με αβέβαιο τέλος;