Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο"ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ"
Συγγραφέας NEO ELLIS
Εκδόσεις iWrite.gr
Το βιβλίο αυτό δεν θα σας κρύψω πως με ξάφνιασε ευχάριστα και η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα κιόλας. Αρκεί να σας πω, πως το διάβασα δυο φορές. Είναι βεβαία μικρό σε μέγεθος, 144 σελίδες, πράγμα που μου το επέτρεπε, χωρίς να νιώσω ότι το βαριέμαι. Αλλά θα σας πω γιατί το έκανα.. Όχι γιατί ήταν δυσνόητο και ήθελα να το διαβάσω ξανά, για να το καταλάβω, το αντίθετο μάλιστα, είναι πολύ ευκολοδιάβαστο βιβλίο, αλλά αυτά θα τα πούμε παρακάτω. Το ξαναδιάβασα λοιπόν, για να δω αν είχε και "δεύτερη ανάγνωση", αν μου διέφυγαν πράγματα ή αν μου έβγαζε και κάτι ακόμα, κάτι που ίσως η πρώτη μου ανάγνωση, με τις δικές της "ανακαλύψεις" και συμπεράσματα, έκρυψαν, έστω και ακουσία. Και τελικά, είχα δίκιο !!
Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή όμως.
Ο διάβολος περνάει στην αντεπίθεση. Είναι η δική του σειρά να στείλει τον γιο του στην γη και μάλιστα με εντεταλμένη αποστολή. Πρέπει να οδηγήσει την
ανθρωπότητα στο χάος και στον αφανισμό φυσικά, αλλά όχι σπέρνοντας τον φόβο και τον πανικό ο ίδιος. Είναι ικανός ο άνθρωπος για αυτό και..αυτό γίνετε.
Το "Στοιχείο" έτσι ονομάζει τον γιο του ο διάβολος, εντοπίζει τον μεγαλύτερο φόβο σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, τον ανασύρει από τα εσώψυχα του κάθε υποψηφίου θύματος του και μετά τον αφήνει..να τον σκοτώσει.
Σε αυτή του την διαδρομή, το "Στοιχείο" συνάντα μια γυναίκα. Μια γυναίκα που τους συνδέει ένας περίεργος αλλά πολύ δυνατός δεσμός. Άραγε αυτή η περίεργη και ταλαιπωρημένη ψυχή από δικά της θέματα, είναι ικανή να σταματήσει το "Στοιχείο" από την αποστολή που έχει αναλάβει; Και αν υποθέσουμε πως αυτή η γυναίκα, εκπροσωπεί το καλό.. τελικά η αέναη μάχη, μεταξύ καλού και κακού, αυτή την φορά τι έκβαση θα έχει;Μπορεί ο γιος του διαβόλου να έχει ανθρώπινα συναισθήματα, μπορεί να έχει ψυχή; Και αν ναι μπορεί να σωθεί ή είναι πια πολύ αργά;
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε μικρές αυτοτελείς ιστορίες, που αφορούν στο κάθε θύμα του Στοιχείου ξεχωριστά. Έτσι ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία, να παρακολουθήσει την κάθε ιστορία, με νέο ανανεωμένο ενδιαφέρον, χωρίς μεγάλες αναμονές και χωρίς να κουράζεται.
Κάθε ιστορία μια νέα έκπληξη, που κρύβει δικά της μηνύματα. Κάθε φορά και ένα τέλος που δεν το περιμένεις. Κάθε φορά αναρωτιέσαι μέσα σου, ρωτάς και απαντάς, ταυτίζεσαι και ψάχνεις να δεις έστω και ασυναίσθητα, αν εσύ έχεις καμιά σχέση με αυτό που διαβάζεις. Άλλες το παραδέχεσαι και άλλες το αρνείσαι με αποστροφή.
Η κύρια ιδέα του βιβλίου, ανήκει στην χώρα του φανταστικού, αλλά οι χαρακτήρες είναι πέρα για πέρα αληθινοί και ανθρώπινοι. Σου είναι γνώριμοι όλοι. Ακόμα και οι ζωές τους, δε σε ξενίζουν καθόλου. Και εκεί κερδίζει το στοίχημα ο συγγραφέας του βιβλίου. Σε βάζει στο παιχνίδι. Συμμετέχεις, ασχολείσαι, παραδέχεσαι και δέχεσαι πολλά, σε πολλά σημεία.
Η γραφή του Neo Ellis, που ομολογώ πρώτη φορά τον ακούω, αλλά θα τον ξαναναζητήσω και σίγουρα δεν θα τον ξεχάσω, απλή και ευκολοδιάβαστη. Χωρίς συμπεράσματα. Μόνο αφηγείται. Μόνο παρουσιάζει και ζωγραφίζει με τις λέξεις, εικόνες για σένα στο χαρτί. Ξυπνά την φαντασία, σε εξιτάρει, σε κράτα.
Τα μηνύματα πολλά, ακόμα περισσότερα όπως σας γράφω παραπάνω, σε μια δεύτερη ανάγνωση, που εγώ τουλάχιστον θα σας το πρότεινα. Το κεντρικό, ο άνθρωπος τελικά απειλείται μόνο από τον ίδιο του τον εαυτό. Εχθροί μας εμείς και οι φόβοι μας. Φόβοι που έχουμε αφήσει να γίνουν θεριά μέσα μας και σαν θεριά μας τρώνε με την πρώτη ευκαιρία. Τους ταΐζουμε, τους μεγαλώνουμε, τους κρύβουμε μα είναι πάντα εκεί, γιατί εμείς τους προσφερουμε το πιο φιλόξενο περιβάλλον για αυτούς. Την ψυχή μας.
Δεν θα σας πω τίποτα άλλο εγώ, σκοπός είναι να ανακαλύψετε και εσείς τα μηνύματα που κρύβει για σας αυτό το βιβλίο. Μην ξεχνάτε πως τις περισσότερες φορές, τα μηνύματα είναι προσωπικά..Θα σας γράψω μόνο ένα απόσπασμα από το βιβλίο, από αυτά που εγώ ξεχώρισα.
"Νομίζω, πως αγαπάμε τους φόβους μας. Δεν έχει σημασία αν τους έχουμε δημιουργήσει εμείς ή κάποιος άλλος. Σημασία έχει νομίζω πως συνδεόμαστε με αυτούς. Γινόμαστε σύμμαχοι τους και τους διαιωνίζουμε αέναα. Πάνω στην γη βρίσκονται χιλιάδες άνθρωποι που κάθε μέρα κινούνται μέσα στους φόβους τους και τους διαχέουν γύρω τους. Αυτό τρέφεται καθημερινά από πράξεις βίας, από την ανασφάλεια, την κακεντρέχεια, τον εγωισμό και στην τελική το ανικανοποίητο της ανάγκης μας για αγάπη"
Μήπως τελικά ήρθε η ώρα να εντοπίσει ο καθένας μας, τους φόβους που τρέφει και να τους αντιμετωπίσει θαρραλεα και αποτελεσματικά..πριν τους αφήσουμε, να μας βυθίσουν σε ζοφερά σκοτάδια και χάσουμε και τον εαυτό μας και την ψυχή μας...??
Λέω μήπως...
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το Στοιχειό είναι ένα βιβλίο για το φόβο και τη συγχώρεση. Ο διάβολος βρίσκει μια χαμένη στο χρόνο ψυχή και αποφασίζει να την κάνει υποχείριό του. Τη μεταφέρει σε μια σύγχρονη πόλη και την ενσαρκώνει σε έναν νεαρό άντρα που μπορεί να αλλάζει μορφές. Σκοπός του είναι να πραγματοποιεί τους φόβους των κατοίκων της πόλης. Παράλληλα, όμως (και αυτό είναι κάτι που δεν γνωρίζει ο διάβολος), η ψυχή αυτή είναι συνδεδεμένη με τη ψυχή μιας γυναίκας, κατοίκου της πόλης. Μια γυναίκα που μπορεί μέσα στο "μάτι του μυαλού" της να βλέπει όλα όσα κάνει το Στοιχειό. Τι θα συμβεί όταν συναντηθούν; Ποιος θα είναι ο νικητής; Ο πατέρας του φόβου ή η μητέρα της συγχώρεσης; Θα σωθεί το Στοιχειό αν η ψυχή του γνωρίσει την αγάπη; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Neo Ellis γεννήθηκε και µεγάλωσε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από µικρή ηλικία µε το διάβασµα, καθώς και µε τη «συγγραφή». Αποφοίτησε από το Αµερικάνικο Κολέγιο της Ελλάδας και το τµήµα Δηµοσίων Σχέσεων το 2010. Από τότε αποφάσισε να ασχοληθεί πιο επαγγελµατικά µε τη συγγραφή κειµένων, ειδησεογραφικών, καθώς και άλλου είδους. Στα χέρια σας κρατάτε την πρώτη ολοκληρωµένη προσπάθεια σε ένα από τα αγαπηµένα του είδη λογοτεχνίας. Καλή ανάγνωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου