ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΙΩΠΟΥΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ

ΦΑΚΕΛΟΣ: ΙΩΑΝΝΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Η άποψη της φίλης μας Ιωάννας Χριστοδούλου για το βιβλίο

"ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΙΩΠΟΥΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ"

Συγγραφέας Ράνια Παγωμένου

Καλησπέρα από το βροχερό Ηράκλειο!

Άλλο βιβλίο ξεκίνησα σήμερα να σας παρουσιάσω και τελικά αλλού κατέληξα..

Κάποτε η κατηγορία αληθινές ιστορίες, δεν ήταν τόσο δημοφιλής...Κάποτε οι αληθινές ιστορίες, ήταν όντως αληθινές...Πριν κάμποσα χρονιά λοιπόν, έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο που αν και έχουν περάσει κοντά στα 5 χρόνια που το διάβασα το θυμάμαι σαν να ταν χθες..

"ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΙΩΠΟΥΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ"

Να σας πω την αλήθεια θα προτιμούσα να μην υπάρχει αυτό το βιβλίο..Αν δεν υπήρχε δεν θα υπήρχε και όλη αυτή η θηριωδία που βίωσε στη ζωή της, αυτή η γυναίκα...

Το βιβλίο είναι γραμμένο από την κόρη της. Οι γυναίκες που δέχονται σωματική η ψυχολογική βια είναι παντού γύρω σας και ας μην αναγνωρίζετε τα σημάδια...Εξάλλου είναι εκπαιδευμένες να τα κρύβουν από όλους...

Είναι η γυναικά στο φούρνο της γειτονιά σας, η γυναίκα που δουλεύει δίπλα σας στο γραφείο, είναι η ξαδέρφη σας, καμιά φορά είναι και η μητέρα σας..

Το βιβλίο αυτό είναι ύμνος για κάθε λογής κακοποιημένη γυναικά, που με τρόμο ζει κάθε της μέρα για χάρη των παιδιών της...

Το βιβλίο ήταν εξαντλημένο και ευτυχώς ξανακυκλοφόρησε...Όταν βρήκα την συγγραφέα του βιβλίου στο ίντερνετ και της έστειλα μνμ τότε, ότι διάβασα το βιβλίο, μου ζήτησε τη χάρη να μην το αφήσω στη βιβλιοθήκη μου αλλά να το χαρίσω το βιβλίο σε κάποιον άλλο ...Μπορεί μου είπε κάποια γυναικά που θα το διαβάσει να σωθεί...

Το βιβλίο αξίζει πολύ περισσότερο από δεκάδες χιλιο διαφημισμένα best selers...

Ακούστε με και διαβάστε το..

οπισθόφυλλο 

Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού ξετυλίγεται η οικογενειακή τραγωδία μιας γυναίκας που βίωσε στο πετσί της τον παραλογισμό της συζυγικής κακοποίησης, υπομένοντάς την σιωπηρά... ως το τέλος. Την αρχική της έκπληξη, διαδέχτηκαν σταδιακά η οργή, ο φόβος και η ανοχή. Η Χαρά έμαθε να καλύπτει τις πληγές της συμβίωσής της με τον Λυκούργο πίσω από την πούδρα του μακιγιάζ. Πρώτα πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσει το γάμο της, κατόπιν για χάρη των παιδιών της. Πάντοτε με την ελπίδα πως όλα θα αλλάξουν. Μια ελπίδα σιωπηρή, κρυφή κι ανέφικτη! Σήμερα η κόρη της γράφει την τελευταία πράξη ενός έργου, βροντοφωνάζοντας ότι η σιωπή δεν είναι λύση! Η συγγραφέας μιλάει για τη ζωή της μητέρας της κοντά σε έναν άνδρα που θα έπρεπε να νιώθει πατέρα... Το αίμα δε γίνεται νερό, μα αν μπορούσε θα το είχε κάνει για να εξαλείψει από πάνω της κάθε ίχνος αυτού του εγκληματία. Η γλώσσα της άλλοτε ωμή και άλλοτε γλαφυρή αποδίδει άμεσα την εικόνα της αδιέξοδης βίας που γεννάει το σώμα στην ψυχή! Μια αληθινή ιστορία πληγώνει ακόμα... Γιατί... "Οι γυναίκες που σιωπούν... καίγονται!"