
της Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας
από τον Tim Orfanos.
24. 'Παγίδα για τη Σταχτοπούτα' - Sebastien Japrisot (1962)
Yπόθεση: Είμαι η Μισέλ ή η Ντομένικα; Είμαι το επιπόλαιο πλουσιοκόριτσο ή η πανέξυπνη Σταχτοπούτα; Έπεσα σε παγίδα ή σχεδίασα ένα φόνο; Είμαι το θύμα ή ο θύτης; Θυμάμαι ή προσπαθώ να ξεχάσω; Θα ζήσω ή θα...
Αυτή είναι η ιστορία ενός φόνου. Μια νέα γυναίκα συνέρχεται στο νοσοκομείο ύστερα από ένα τρομερό ατύχημα, όπου κάηκε η φίλη της. Με άλλο πρόσωπο. Με καινούργια ζωή. Με σκόρπιες αναμνήσεις. Η αμνησία είναι κάτι που δεν είχε υπολογίσει κανείς (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Σύντομη κριτική:
Συνήθως, ο Japrisot διαθέτει δημιουργική φαντασία, καταφέρνοντας να προσφέρει στην Αστυνομική Λογοτεχνία πρωτότυπα μυθιστόρηματα που
εντυπωσιάζουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση (1962), ασχολείται με τα δυο πρόσωπα που έχει κάθε γυναίκα, και με τα όρια που τοποθετεί ή όχι ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του για να μπορεί να ζει ελεύθερα και να εξελίσσεται. Ωστόσο, αν αυτά τα όρια δεν είναι ξεκάθαρα, μπορεί να έρθει είτε η δυστυχία είτε να ξυπνήσουν δολοφονικά ένστικτα στον άνθρωπο.
Η ανάλυση των δυο βασικών γυναικείων χαρακτήρων του βιβλίου δημιουργεί ακραία συναισθήματα, ενώ μέχρι τη μέση του βιβλίου, ο αναγνώστης δεν έχει ξεκαθαρίσει τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει ο συγγραφέας προς τη κάθαρση. Άραγε είμαστε αυτό που λένε οι άλλοι ότι φαινόμαστε ότι είμαστε ή αυτό που γνωρίζουμε οι ίδιοι ότι είμαστε?
Αν ο αναγνώστης κάνει υπομονή μέχρι τη μέση λόγω της βραδυφλεγούς ροής του βιβλίου, θα το ανακαλύψει και θα αποζημιωθεί.
Είναι από τα πιο ξεχωριστά αστυνομικά μυθιστορήματα της σειράς "Μαύρο Βελούδο' των εκδόσεων 'Κέδρος'. Περιέχει περισσότερο στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ παρά νουάρ ή καθαρά αστυνομικού μυθιστορήματος.
Υ.Γ: Η ταινία είναι μετριότατη, και έχει πολλές αλλαγές στη πλοκή, ενώ το τέλος είναι εντελώς διαφορετικό!
Συνολική βαθμολογία: 3,6/5 ή 7,2/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου