ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΥ

Συνέντευξη στον συγγραφέα Βασίλη Μακαρίου

Επιμέλεια συνέντευξης: Καλλιόπη Γιακουμή 

Κοντά μας σήμερα ο συγγραφέας του βιβλίου 

"Οι χαμένοι θεοί "

 (μυθ-ιστόρημα)

Το βιβλίο του κ. Βασίλη Μακαρίου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή

Κυρία Γιακουμή... Καλησπέρα.

Πριν αρχίσω να απαντώ στις ερωτήσεις σας, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς εσάς και τη σελίδα σας, για την ευκαιρία που μου δίνετε αλλά και την τιμή που μου κάνετε. Η συνέντευξη αυτή είναι η πρώτη που αφορά το βιβλίο μου. Είμαι όμως απόλυτα σίγουρος, πως με την

αύρα τη δική σας αλλά και των αναγνωστών σας, θα είναι «η καλή μου αρχή». Κάποιοι μου είπαν να διαβάσω προσεκτικά τις ερωτήσεις και να απαντήσω με
τους κανόνες του αρεστού. Τελικά, αποφάσισα να μην το κάνω και να απαντήσω με το δικό μου τρόπο. Θα ακολουθήσω λοιπόν το δρόμο, που το βιβλίο μου καλεί τους αναγνώστες του, να επιλέξουν. Το δύσκολο δρόμο. Το δρόμο που ο Ηρακλής στο σταυροδρόμι των δύο μονόδρομων επιλογών του, διάλεξε.

1) Κύριε Μακαρίου, πως αποφασίσατε  να ασχοληθείτε με την συγγραφή;

Β.Μ: Άποψη μου είναι πως η συγγραφή δεν είναι κάτι που κάποιος το αποφασίζει. Είναι ένα μικρόβιο. Ένας ιός που επιλεγεί πότε θα σε επιλέξει. Έχει όμως και κάποιες διαφορές με τη συνηθισμένη γρίπη. Οι διαφορές αυτές αφορούν και τη μετάδοση του και τα συμπτώματα του. Στα 15 μου, ήταν η πρώτη φορά που έβαλα τα χέρια μου πάνω σε γραφομηχανή. Αυτό που επίσης θυμάμαι, είναι οι φιλόλογοι μου, οι οποίοι πάντοτε έγραφαν πάνω στην κόλλα έκθεσης μου, «εκτός θέματος». Έτσι βρήκα το κλειδί να δημιουργώ εγώ το θέμα.

2) Το βιβλίο σας "Οι χαμένοι θεοί" κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τις εκδόσεις Πηγή. Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας οδήγησε στην συγγραφή του; 

Β.Μ: Το πρώτο μέρος του έργου μου κυκλοφόρησε περί τα τέλη Οκτώβρη. Την ημέρα εκείνη έπαιρνα εξιτήριο από το νοσοκομείο και μια σοβαρή επέμβαση που χρειάστηκε να υποβληθώ προς αποφυγή των χειροτέρων. Δόξα σοι ο Θεός πήγαν όλα πολύ καλά και τα χέρια μου θα συνεχίσουν να γράφουν τις ιστορίες που μεταφέρονται στο μυαλό μου. Δεν προσπαθώ να αποφύγω την ερώτηση ούτε και να αλλάξω θέμα. Κυριολεκτικά όμως δε γνωρίζω το ερέθισμα. Δεν μπορώ να επικεντρωθώ σε ένα μόνο ερέθισμα. Από όποια πλευρά όμως και να το αναζητήσω έχει μέσα αγάπη γι’ αυτή την αρχέγονη χώρα. Τη χώρα μας.

Η αρχική μου πρόθεση ήταν να γράψω ένα διαφορετικό βιβλίο απ’ αυτό, μια άλλη ιστορία. Τότε, στις πρώτες σελίδες έγραφα…  

(Ο ορεινός δρόμος ήταν σκοτεινός, σχεδόν κατεστραμμένος, τα βρόχινα νερά του φθινόπωρου είχαν δημιουργήσει τεράστιες λακκούβες και ρωγμές που μας ταρακουνούσαν επικίνδυνα κι επιβράδυναν την ταχύτητά μας. Ένα από εκείνα τα τραντάγματα ταρακούνησε και τη σκέψη μου, εκτός του έντονου τραντάγματος που προκάλεσε στο σώμα μου. Για ακόμη μια φορά οι σκέψεις μου ανασυντάχτηκαν. Συνειδητοποίησα την επικινδυνότητα της κατάστασης. Αυτό που πηγαίναμε να κάνουμε περιείχε τεράστια πιθανότητα αποτυχίας….. απόσπασμα από το βιβλίο).

Σε αυτό το σημείο η σκέψη μου ταρακουνήθηκε κυριολεκτικά, η

ιστορία μεταλλάχθηκε, γύρισα πίσω άλλαξα κομμάτια, πρόσθεσα πρόσωπα και γεγονότα. Από το σημείο εκείνο, ως το τέλος, ένιωθα το κορμί μου μαριονέτα. Είχε αρχίσει η ιστορία να φτιάχνει εμένα και όχι εγώ την ιστορία…  

    

3) Μιλήστε μας λίγο για το βιβλίο σας;

Β.Μ: Πρόκειται για ένα Μυθ-ιστόρημα γεμάτο ρεαλιστική φαντασία, ένα βιβλίο γεμάτο λατρεία ιδεών και μοναδική διασύνδεση μύθων. Όλα ξεκινούν στο πανεπιστήμιο Αθηνών - τμήμα αρχαιολογίας. Ο καθηγητής κύριος Αντωνιάδης πιστεύοντας πως δεν υπάρχει ιστορία εάν έστω και κάποιοι από τους μύθους δεν έχουν υπόσταση, καλεί μια ομάδα 13 φοιτητών να γίνουν το πλήρωμα της βάρκας του και να αναζητήσουν την ιστορία της ιστορίας. Η έρευνα ξεκινά από το μοναδικό σε κάλλος και ιστορία δάσος της Φολόης, και την αναζήτηση του μύθου εξαφάνισης των Κενταύρων. Μια εξαφάνιση που συντελέστηκε χάριν μιας μάχης, προκαλουμένης της επιθυμίας των Κενταύρων να κλέψουν το ευωδιαστό κρασί χάρισμα του Διονύσου και προσφορά του κενταύρου Φόλου στον Ηρακλή. Ένας μύθος μέσα στους μύθους του Ηρακλή, στο δρόμο του πιο σωστά προς τον 4ο του άθλο. Μια ιστορία αναζήτησης στο βουνό, στην ιστορία αλλά και στα ερωτήματα του πρωταγωνιστή. Ερωτήματα που προστάζουν να απαντηθούν ειδάλλως θα αυτομετατραπούν σε δαίμονες. Ερωτήματα που σίγουρα υπάρχουν ενεργά κάπου καταχωνιασμένα σε κάθε ανθρώπινο εγκέφαλο. Βέβαια στην ιστορία μου ο πρωταγωνιστής μας έχει τη δική του Αθηνά, έχει το κορίτσι του την Ιφιγένεια να τον καθοδηγεί, ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει ο ίδιος. Έτσι άλλωστε είναι η αληθινή αγάπη, αποδοχή και εμπιστοσύνη.

4) Απευθύνεστε σε συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;

Β.Μ: Εάν ο συγγραφέας καθορίζει το κοινό ενός βιβλίου, τότε σίγουρα δεν το είχα σκεφτεί εξ’ αρχής αυτό ώστε να το καθορίσω. Πιστεύω πως το έργο μου απευθύνετε σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, σε όποιο φύλο σε όποια φυλή σε όποια ηλικία και αν βρίσκεται.

5) Για ποιους λόγους θα έπρεπε να διαβάσει κανείς το βιβλίο σας, κατά την γνώμη σας;

Β.Μ: Αυτό θα ήθελα να το βρω μέσα από τις γνώμες όσων επιλέξουν να διαβάσουν το βιβλίο μου. Το μόνο που θα ζήταγα είναι από όσους επιλέξουν να το κάνουν, να το διαβάσουν και δεύτερη φορά. Είναι μαγικό πως σε κάθε ανάγνωση του, ακόμη και εγώ, δημιουργώ νέες απαντήσεις.

6) Περιγράψτε μας το με πέντε λέξεις....

Β.Μ: Ελλάδα – Αγάπη – Μυστήριο – Δύναμη – Αναζήτηση

7) Είναι το πρώτο σας συγγραφικό έργο, πως σας κάνει να αισθάνεστε αυτό;

Β.Μ: Είναι το πρώτο μου έργο που εκδίδεται. Έχω γράψει αρκετά ακόμη βιβλία τα οποία δεν είχα επιχειρήσει να εκδώσω. Αυτή όμως ήταν μια διαφορετική στιγμή, αισθάνομαι πως το ίδιο το έργο απαίτησε την έκδοση του αδιαφορώντας για τα δικά μου συναισθήματα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως για εμένα ένα καλό ταξίδι δεν ολοκληρώνεται με την επιστροφή αλλά με την αναμονή. Προσκαλώ λοιπόν όλους τους επίδοξου
ς ταξιδευτές να βιώσουν μαζί μου τη σημασία της πορείας. Και αν κάτι από το βιβλίο μου έμαθα είναι αυτό που ο Επίκτητος δίδαξε. Δεν έχει σημασία να έχεις υπομονή εάν δεν έχεις αντοχή σε αυτήν «ανέχου και απέχου».

8.) "Οι χαμένοι θεοί" Η ανακάλυψη: Μυθ-ιστόρημα, έτσι τιτλοφορείτε το βιβλίο. Αλήθειά, γιατί "Μυθ-ιστόρημα"; 

Β.Μ: Θα προσπαθήσω λοιπόν να εξηγήσω το συλλογισμό μου στην προσθήκη μιας παύλας. Στο έργο αυτό αναζητώ την βαθιά αλήθεια πίσω από τους μύθους. Όχι αναλύοντάς τους φιλοσοφικά όπως έχουν κάνει με μεγάλη επιτυχία δεκάδες άλλοι ειδικότεροι εμού, αλλά προσαρμόζοντας τους στο ρεαλισμό, πλάθοντας μια φανταστική ιστορία.

Για να το εξηγήσω καλύτερα θα δώσω ένα παράδειγμα το οποίο δεν έχει σχέση με το βιβλίο: Φεβρουάριος 2017, η ΝΑΣΑ ανακοινώνει τα εξής:

40 έτη φωτός μακριά από εμάς, στον αστερισμό του Υδροχόου, βρέθηκαν οι 7 αδερφές της Γης μας. Τουλάχιστον 3 από αυτούς τους εξωπλανήτες έχουν νερό.

Υδροχόος και νερό είπαν; Μα οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν στον αστερισμό αυτό το όνομα υδροχόος και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει η λέξη. Και τότε είπα να ψάξω. Θέλησα να δω το σχήμα του (η αλήθεια είναι πως στα περισσότερα σχήματα αστερισμών εγώ δε βλέπω την εικόνα που περιγράφουν. Ακούω να  λένε  μα εδώ είναι το λιοντάρι, εκεί είναι το ένα εκεί το άλλο και νιώθω ….).

Ψάχνοντας λοιπόν ανακαλύπτω το μύθο του Γανυμήδη. Ένας πανέμορφος νέος, γιος βασιλιά της Τροίας. Έναν νέο που ο Δίας μεταμορφωμένος σε αετό απήγαγε και μετέφερε ψηλά στον Όλυμπο. Του έδωσε το ρόλο του υδροχόου, αντικαθιστώντας την έως τότε υπεύθυνη Ήβη. Ο ρόλος του Γανυμήδη ήταν με της τρεις υδρίες του να μεταφέρει νερό στον Όλυμπο. (Και αφού ο Όλυμπος έχει τόσες πηγές γιατί χρειαζόταν και κάποιος υπεύθυνος για τη μεταφορά νερού; Και γιατί ο Ησίοδος έγραψε πως οι θεοί έφεραν το νερό στη γη από αλλού; Και αφού το νερό ρέει προς τα κάτω τι υπήρχε ψηλότερα από τον Όλυμπο για να το μεταφέρει; Δεκάδες και άλλα τόσα τα ερωτήματα)

Η πράξη όμως αυτή του Δία, εξόργισε την Ήρα και προσπάθησε να σκοτώσει και το Γανυμήδη, όπως το Διόνυσο, όπως τον Ηρακλή. Ο Δίας λοιπόν για να σώσει τον νέο από τη ζήλια και το φθόνο της Ήρας τον έστειλε ψηλά στον ουρανό μετατρέποντας τον στον αστερισμό του υδροχόου. Όπως ο μύθος λέει, η κίνηση αυτή του Δία στεναχώρησε τον πατέρα του Γανυμήδη που δε θα τον ξανάβλεπε το γιο του. Τότε ο Δίας έστειλε με τον Ερμή, δώρο κατασκεύασμα του Ηφαίστου στον Τρώω βασιλιά. Το δώρο αποζημίωση ήταν ένα ζευγάρι ασημένια γοργοπόδαρα αλόγα και ένα χρυσό κλήμα. Άλογα κατασκευασμένα από τον Ήφαιστο; Μήπως ήταν και φτερωτά; Μήπως το δώρο δεν ήταν απλά προσφορά αποζημίωσης; Το πλέξιμο λοιπόν του μύθου με την κάθε  επιστημονική ανακοίνωση - εξήγηση, το αποκαλώ ΜΥΘ-ΙΣΤΟΡΗΜΑ.

9) Οι αναγνώστες όταν θα έρθει η ώρα να διαβάσουν το πόνημα σας, θα διαμορφώσουν και θετικές απόψεις και αρνητικές. Σε μια θετική άποψη την αντίδραση σας μπορούμε να την φανταστούμε, στην αρνητική, πως θα αντιδράσετε;

Β.Μ: Τι είναι αρνητικό και τι θετικό; Τι είναι καλό και τι κακό; Υπάρχει το κακό ή μήπως είναι μια αυταπάτη του μυαλού μας όταν το φως σβήνει. Και τότε; Τότε λέμε πως υπάρχει σκοτάδι. Υπάρχει το σκοτάδι; Δεν πιστεύω στην ύπαρξη του αρνητικού και δε θα χαρακτήριζα καμία άποψη ως αρνητική. Είναι η πρώτη μου φορά βέβαια που θα κριθώ ως συγγραφέας και ευελπιστώ οι κριτικές να εξελίξουν τη γραφή μου. Ένα μόνο μπορώ να υποσχεθώ στον εαυτό μου. Οι κριτικές δε θα μεταλλάξουν τη γραφή μου.

10) Μιλήστε μας λίγο για σας...

Β.Μ: Κατάγομαι από ένα χωριό της Πτολεμαΐδας, από οικογένειες προσφύγων, πόντου και Καππαδοκίας. Μεγάλωσα στο χωριό και αργότερα στην Πτολεμαΐδα και μετά έγινα και εγώ ένας ακόμη πτυχιούχος Έλληνας. Από το 2003 ζω στη Θεσσαλονίκη, έχω ασχοληθεί επαγγελματικά με τη διαφήμιση και τον τελευταίο καιρό δραστηριοποιούμαι στο χώρο του ίντερνετ. Λατρεύω να δημιουργώ, από σπόρους, φυτά. Από παλέτες έπιπλα. Από λέξεις κείμενα. Μ’ αρέσει η αναζήτηση, κυριολεκτική και μεταφορική.

11) Τι βιβλία διαβάζετε; 

Β.Μ: Δυστυχώς για εμένα τα τελευταία χρόνια διαβάζω ελάχιστα. Το έργο «οι χαμένοι θεοί» μου πήρε 2 χρόνια να το ολοκληρώσω, σχεδόν 8 ώρες κάθε βράδυ, κυριολεκτικά κάθε βράδυ, οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι αφύσικο και εξωπραγματικό να δήλωνα πως διαβάζω. 

12) Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς, έχουν επηρεάσει τον δικό σας τρόπο γραφής και έκφρασης; 

Β.Μ: Κάφκα, Φρόιντ, Αγκάθα Κρίστι, Παπαδιαμάντης και φυσικά Έλληνες φιλόσοφοι. Πάντοτε οι επιλογές μας επηρεάζουν την εξέλιξη αλλά και τις πράξεις μας. Επιλογές που άλλες τις τοποθετούμε στη σφαίρα των επιβολών και άλλες στη σφαίρα των επιλογών.

13) Τι γεύση θα αφήσει στον αναγνώστη το βιβλίο σας όταν το τελειώσει; Ποιο το μήνυμα που εσείς θέλετε να μεταφέρετε μέσα από τις σελίδες του;

Β.Μ: Γεύση; Εσείς μπορείτε να μου πείτε αν η γεύση της σοκολάτας στο στόμα σας αφήνει την ίδια αίσθηση που αφήνει και σε εμένα; Το μόνο που ξέρω, είναι πως σαν άλλος σεφ, σαν άλλος δημιουργός, προσδοκώ να δω τα υλικά της συνταγής μου να αντανακλώνται στις επιθυμίες των αναγνωστών μου.

14) Πρέπει ο άνθρωπος να προβληματίζετε για όσα γύρω μας συμβαίνουν ή είναι καλύτερα να μένει στο "πίστευε  και μη ερεύνα.." ;

Β.Μ: Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά θα θεωρήσουν πως σας ζήτησα να κάνετε αυτή την ερώτηση. Σήμερα απαντώ σε αυτή τη συνέντευξη γιατί κάποτε, οι άνθρωποι, μέσα από τους προβληματισμούς τους, κατάφεραν να δημιουργήσουν την έννοια εξέλιξη, θεμέλιος λίθος της οποίας υπήρξε η γραφή και επικοινωνία. Για να υπάρξει εξέλιξη όχι μόνο πρέπει να αναζητούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, αλλά να σκύβουμε το κεφάλι βαθύτερα μέσα στο πηγάδι της αναζήτησης. Αν ο καθένας μας δε βγει νικητής στη μάχη με τον ωχαδερφισμό τότε θα του φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι. Με ρωτάτε αν οι άνθρωποι πρέπει να μένουν στο «πίστευε και μη ερεύνα». Ποιος διατύπωσε αυτή τη φράση; Εγώ γνωρίζω τη φράση «ερευνάτε τα γραφάς», γνωρίζω επίσης μια άλλη φράση από το κοράνι να λέει, «πίστευε και μη, ερεύνα». Βλέπετε καμιά διαφορά μεταξύ των δυο; Εγώ όχι. Αντιθέτως βλέπω τεράστια διαφορά από τη φράση στην ερώτηση σας. Ένα κόμμα λοιπόν, ένα τόσο δα μικρό κόμμα αλλάζει το χαρακτήρα, αλλοιώνει το νόημα και αποστρέφει τους ανθρώπους από την αλήθεια. Παροτρύνω τους ανθρώπους όχι απλά να ερευνούν αλλά να προσπαθήσουν σαν άλλη ομάδα αρχαιολόγων, να ανακαλύψει το ποιος έκανε αυτή τη διαγραφή ενός ασήμαντου σημείου στίξης. Να αναζητήσουν το ποιος και όχι το γιατί. Το γιατί εξάλλου είναι ολοφάνερο από τη σημασία της διαφοράς.

15) Κλείνοντας την συζήτηση μας και αφού σας ευχαριστήσω που ήσασταν σήμερα μαζί μας, θέλω να αφήσω σε σας τον επίλογο. Τι θέλετε να πείτε στους αναγνώστες μας; 

Β.Μ: Θα ήθελα να κλείσω λίγο διαφορετικά. Θα ήθελα να αναδείξω σε όλους, είτε λέγονται αναγνώστες, είτε συγγράφεις τη σωστή στάση του σώματος σε ότι κάνουν. Ένα λάθος που εγώ έκανα κατά τη συγγραφή του έργου και θεωρώ υποχρέωση μου να αναδείξω. Θα ήθελα επ΄ ευκαιρία να ευχαριστήσω τους πάντες στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου και τη νευροχειρουργική κλινική για την ευγένεια, συμπεριφορά και αποτελεσματικότητά τους. Ένιωθα άνθρωπος κατά τη νοσηλεία μου. Θα ήθελε επίσης να ευχαριστήσω ιδιαίτερος τους γιατρούς που με χειρουργήσαν. Τη διευθύντρια κυρία Τσολέκα, τον κύριο Πρασσά και φυσικά τον γιατρό μου Σιάσιο Γιάννη.

Αυτός είναι και ο λόγος που καθυστερεί η παρουσίαση του βιβλίου παρότι κυκλοφορεί ήδη στα ράφια και του εκδοτικού μου οίκου, αλλά και γνωστών βιβλιοπωλείων. Θα χαρώ στην πρώτη παρουσίαση που θα γίνει σε μερικούς μήνες να υπάρχουν αναγνώστες του βιβλίου μου που θα έρθουν για να συζητήσουμε ότι το βιβλίο τους προκάλεσε.

Σας ευχαριστώ πολύ κ. Μακαρίου και που μας μιλήσατε και για τα όμορφα λόγια της εισαγωγής σας. Εύχομαι κάθε επιτυχία στο βιβλίο σας. Καλοτάξιδο και με τα "πανιά" του πάντα φουσκωμένα, με προορισμό τους πιο μακρινούς, ορίζοντες...

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 

Οι Χαμένοι Θεοί (μυθ-ιστόρημα)

Βρισκόμαστε στη σύγχρονη Αθήνα, την πρωτεύουσα μιας χώρας σε παρακμή. Μιας χώρας που άλλοτε άκμασε χάριν της λατρείας των ιδεών και της ελεύθερης σκέψης. Σε έναν κόσμο που όλα μοιάζουν τόσο παράλογα φυσιολογικά, οι πρωταγωνιστές μας θα κληθούν να ερευνήσουν την πηγή της φυσιολογικότητας του είδους μας.

Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, η ζωή ανακατευθύνεται από τη μια μέρα στην άλλη, κι ο χρόνος, ως μεταφορέας φωτός, αποστέλλει με την ακτίνα του τις πληροφορίες εκείνες που θα αποκαλύψουν ένα καλά κρυμμένο κι αιώνιο μυστικό. Ο δρόμος των πληροφοριών παραπλανά συνεχώς τις αισθήσεις, Η στιγμή της αποκάλυψης πλησιάζει. Μένει η σκέψη να μειώσει ταχύτητα, επιτρέποντας στο φως να την πλησιάσει, ώστε να αποκωδικοποιήσει σωστά τις πληροφορίες.

Θα καταφέρουν, τελικά, οι πρωταγωνιστές να παραμείνουν ανεπηρέαστα προσκολλημένοι στη δική τους έρευνα, στη δική τους Φολόη ή μήπως θα καταφέρει ο Ασπροντυμένος να κρατήσει ενεργό το πέπλο απόκρυψης της ιστορίας; Οι δαίμονες των αμφιβολιών χτυπούν ανελέητα τον νεαρό αρχαιολόγο. Δαίμονες που τείνουν να πάρουν σάρκα και οστά, εάν ο ίδιος δεν κερδίσει τα δεκάδες αναπάντητα ερωτήματά του.
Θα γίνουν οι δικαιολογίες τα επιχειρήματα της ανικανότητας ή μήπως η σοφία της δικής του Ιφιγένειας θα του χαράξει πάνω στον έναστρο ουρανό της Ελλάδας δρόμο φωτεινό προς τα αινίγματα του σύμπαντος;