ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

'Nουάρ' διαδρομές: Aνακαλύπτοντας 

τους 'θησαυρούς' της Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας

από τον Tim Orfanos.

28. 'Κινούμενος Στόχος' -

Ross McDonald (1949)

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Yπόθεση: Όπως πολλοί εκατομμυριούχοι στη Νότια Καλιφόρνια, ο Ραλφ Σάμσον έχει περίεργες παρέες: τον ερημίτη που λατρεύει τον ήλιο, στον οποίο ο Σάμσον χάρισε κάποτε ένα βουνό· την ξεπεσμένη ηθοποιό που έχει ως πάρεργο την αστρολογία και τη βρίσκει με το σαδομαζοχιστικό σεξ. Τώρα, δεν αποκλείεται κάποιος από τους φίλους του να έχει οργανώσει την απαγωγή του. Και καθώς ο Λιου Άρτσερ ακολουθεί τα ίχνη του πάμπλουτου Σάμσον από το άδυτό του στα φαράγγια της περιοχής ως τα κλαμπάκια της τζαζ, όπου στα διαλείμματα του προγράμματος κινδυνεύεις να φας ένα γερό χέρι ξύλο, ο "Κινούμενος Στόχος" εξελίσσεται σ' ένα εκρηκτικό αστυνομικό μυθιστόρημα που αναμειγνύει το σεξ, την απληστία και το οικογενειακό μίσος (Aπό το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Σύντομη κριτική:

To πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα του ΜακΝτόναλντ όπου μας 'συστήνει' τον μυστηριώδη ντετέκτιβ, Λιού Άρτσερ (1949). Σε αυτό το βιβλίο, ο συγγραφέας, όμως, ακολουθεί διαφορετική πορεία στο ξεδίπλωμα της πλοκής από τα

μετέπειτα μυθιστορήματά του.

Το 1ο μέρος είναι αρκετά βραδυφλεγές με λίγα ψύγματα σασπένς, το οποίο όμως παραθέτει και 4 από τις 'πληγές' της αμερικάνικης κοινωνίας των τελών της δεκαετίας του '40: την απατηλή λάμψη του Χόλυγουντ, το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης από το Μεξικό προς τις Η.Π.Α., την αύξηση της χρήσης 'σκληρών' ναρκωτικών, και την εξάπλωση διάφορων παραθρησκευτικών αιρέσεων, οι οποίες είχαν σαν στόχο το οικονομικό συμφέρον. Και όλα αυτά ξεδιπλώνονται κάτω από τη συνεχόμενη απειλή του 'Μακαρθισμού', τον οποίον ο ΜακΝτόναλντ καταφέρνει να κατακεραυνώσει ειρωνικά μέσω κάποιων διαλόγων μεταξύ προσώπων της βιομηχανίας του Χόλυγουντ, τα οποία απειλούνταν με διαγραφή λόγω 'υποτιθέμενων' αντιαμερικάνικων πολιτικών πεποιθήσεων.

Το 2ο μέρος είναι πιο ουσιαστικό, γρήγορο και δυνατό οδηγώντας σε συνεχείς ανατροπές και σε μία δίκαιη λύση που δεν την περιμένει ο αναγνώστης. Πάντως, είναι το πιο άνισο μυθιστόρημα του ΜακΝτόναλντ, αν και από τα πιο ενδιαφέροντα λόγω των κοινωνικο-πολιτικών σχολίων που περιέχει.

Αξέχαστη ατάκα του βιβλίου από τον Λιού Άρτσερ όπου φαίνεται, ενδεχομένως, μια μισογυνική διάθεση από τη πλευρά του συγγραφέα: "To κακό είναι γυναικείο χαρακτηριστικό, ένα δηλητήριο που εκκρίνουν οι γυναίκες και το μεταδίδουν στους άντρες σαν αρρώστια" (δεν νομίζω ότι ισχύει στο 100% πλέον).

Συνολική βαθμολογία: 3,6/5 ή 7,2/10

Βαθμολογία λόγω επιτυχημένης απόδοσης της 'νουάρ' ατμόσφαιρας της εποχής: 4,2/5 ή 8,4/10.

Y.Γ.: Στο τέλος του βιβλίου, υπάρχει ένα πολύ ωραίο 5σέλιδο αφιέρωμα της Χίλντας Παπαδημητρίου στην ιστορία του hard-boiled αστυνομικού μυθιστορήματος ως συγγραφικού είδους, και στον Ross McDonald.