Η άποψη της φίλης μας Φαίης Δεληγιώργη για το
ΣΤΗ ΒΌΡΕΙΑ ΙΣΛΑΝΔΊΑ, ΤΟ 1829
Η Αγνές Μαγκνουσντοτιρ καταδικάζεται σε θάνατο για τη συμμετοχή της στη βίαιη δολοφονία του εραστή της.
Με απόφαση του Νομαρχιακού Επιτρόπου Μπιογιορν Μπλονταλ περνάει τους τελευταίους μήνες της ζωής της στο αγρόκτημα του Νομαρχιακού υπαλλήλου Γιόν Γιονσον, στο ίδιο σπίτι με τη γυναίκα του και τις δύο του κόρες ....
Ενα συγκλονιστικό ανάγνωσμα μια αληθινή ιστορία που στα χέρια της Hannan Kent, παίρνει σάρκα και οστά και σε βάζει συνταξιδιωτη σε αυτό το πικρό ταξίδι ζωής και θανάτου της Άγκνες Μαγκνουσντοτιρ .Η γραφή της αληθινή, ώριμη ,μεστή και τόσο γεμάτη συναισθήμα και εικόνες αγγίζει τις καρδιές και φτάνει την τελειότητα .
Να προσευχηθούμε Άγκνες?
Η γυναίκα άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε πέρα μακριά<< Ακούω να τραγουδάνε>>
Ο Τοτι γύρισε το πρόσωπο του προς το μέρος απ' όπου ερχόταν ο ήχος. Αναγνώρισε τον επικήδειο ύμνο<< Σαν λουλούδι>>
Η Άγκνες αφουγκραζοταν προσεκτικά, τρέμοντας, καταχαμα.
<<<Τότε ας ακούσουμε>>, της ψιθύρισε. Και την αγκάλιασε, καθώς οι στίχοι σηκώνονταν ψηλά πάνω από το χιονισμένο λιβάδι κι έπεφταν γύρω τους σαν ομίχλη .
"ΕΘΙΜΑ ΤΑΦΗΣ"
Συγγραφέας Hannah Kent
Εκδόσεις Ίκαρος
Η Άποψη μου!
ΣΤΗ ΒΌΡΕΙΑ ΙΣΛΑΝΔΊΑ, ΤΟ 1829
Η Αγνές Μαγκνουσντοτιρ καταδικάζεται σε θάνατο για τη συμμετοχή της στη βίαιη δολοφονία του εραστή της.
Με απόφαση του Νομαρχιακού Επιτρόπου Μπιογιορν Μπλονταλ περνάει τους τελευταίους μήνες της ζωής της στο αγρόκτημα του Νομαρχιακού υπαλλήλου Γιόν Γιονσον, στο ίδιο σπίτι με τη γυναίκα του και τις δύο του κόρες ....
Ενα συγκλονιστικό ανάγνωσμα μια αληθινή ιστορία που στα χέρια της Hannan Kent, παίρνει σάρκα και οστά και σε βάζει συνταξιδιωτη σε αυτό το πικρό ταξίδι ζωής και θανάτου της Άγκνες Μαγκνουσντοτιρ .Η γραφή της αληθινή, ώριμη ,μεστή και τόσο γεμάτη συναισθήμα και εικόνες αγγίζει τις καρδιές και φτάνει την τελειότητα .
Να προσευχηθούμε Άγκνες?
Η γυναίκα άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε πέρα μακριά<< Ακούω να τραγουδάνε>>
Ο Τοτι γύρισε το πρόσωπο του προς το μέρος απ' όπου ερχόταν ο ήχος. Αναγνώρισε τον επικήδειο ύμνο<< Σαν λουλούδι>>
Η Άγκνες αφουγκραζοταν προσεκτικά, τρέμοντας, καταχαμα.
<<<Τότε ας ακούσουμε>>, της ψιθύρισε. Και την αγκάλιασε, καθώς οι στίχοι σηκώνονταν ψηλά πάνω από το χιονισμένο λιβάδι κι έπεφταν γύρω τους σαν ομίχλη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου