'Nουάρ' διαδρομές: Aνακαλύπτοντας τους
'θησαυρούς' της Παγκόσμιας Αστυνομικής
Λογοτεχνίας
από τον Tim Orfanos.
26. 'Ο υπέροχος κύριος Λιβάιν' - Αndrew Bergman (2001)
26. 'Ο υπέροχος κύριος Λιβάιν' - Αndrew Bergman (2001)
Εκδόσεις Κέδρος
Yπόθεση: Νέα Υόρκη, 1950. Φωτεινές λεωφόροι, αστραφτερές Μπιούικ και σκονισμένες Φορντ στους δρόμους, εντυπωσιακές μαρκίζες στα θέατρα, αγώνες πυγμαχίας, Γιάνκις εναντίον Ντότζερς στο πρωτάθλημα, ο Ντιν Μάρτιν στο ραδιόφωνο, παρτίδες πόκερ με γενναίες δόσεις μπέρμπον και τσιγάρα Lucky, πολυσύχναστα καζίνο, ξεκαθαρίσματα μεταξύ μαφιόζων.
Γωνία 51ης και Μπροντγουέι: «Τζακ Λεβάιν. Ιδιωτικός ντετέκτιβ». Σαράντα τεσσάρων ετών, με καλή αίσθηση του χιούμορ και γενναίες δόσεις αυτοσαρκασμού. Όταν ένας βιολιστής από τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC του ζητά να αναλάβει την υπόθεση απαγωγής του διεθνούς φήμης μαέστρου Αρτούρο Τοσκανίνι, ο Λεβάιν θα αρχίσει να μετρά τις σφαίρες πάνω από το Μπροντγουέι και θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια φοβερή καταδίωξη στη Νέα Υόρκη, στην Κούβα και στο Λας Βέγκας. Έχει όμως και το επάγγελμα τα τυχερά του. Δίπλα του θα έχει τη χυμώδη Μπάρμπαρα, κόρη του βιολιστή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Σύντομη κριτική:
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη περίπτωση αστυνομικού μυθιστορήματος νουάρ: ενώ γραφτηκε το 2001 και θα έπρεπε να βρίσκεται στη κατηγορία 'νεο-νουάρ', η ιστορία και η πλοκή του βιβλίου παραπέμπουν σε κλασικό νουάρ της περιόδου 1930-1959, άμα εξαιρέσουμε, βέβαια, κάποιες πιο σύχρονες λεπτομέρειες όπως τη λεσβία οδήγό λεωφορείου, η οποία στο 2ο μέρος αποτελεί βασικό παράγοντα στην εξέλιξη της πλοκής.
Κατά τα άλλα, η ατμόσφαιρα παραπέμπει κατευθείαν στη δεκαετία του '50 με καθαρόαιμα στοιχεία της αμερικάνικης κουλτούρας της εποχής όπως τη φωνή του Ντιν Μάρτιν να ακούγεται στο ραδιόφωνο, τους αγώνες πυγμαχίας, τα παράνομα στοιχήματα και την μεταπολεμική δίψα για απόκτηση χρημάτων και δόξας με οποιοδήποτε αντίτιμο.
Ο Βergman παίζει με τη σοβαρότητα γεγονότων όπως της απαγωγής και της φυσικής ομοιότητας των προσώπων καυτηριάζοντας με ειρωνικό τρόπο τον ξεπεσμό των ανθρώπινων ιδανικών.
Η εξέλιξη της πλοκής δεν παρουσιάζει στατικότητα, αφού ο κος Λιβάιν κινείται συνέχεια μεταξύ διαφορετικών σημείων, περιοχών, ακόμα, και χωρών γεφυρώνοντας τις στιγμές που ο αναγνώστης μπορεί να αναρωτιέται πότε, επιτέλους, θα λυθεί το μυστήριο.
Υπάρχουν αναφορές σε υπαρκτά σημαίνοντα πρόσωπα του υποκόσμου όπως ο Λάκι Λουτσιάνο, και βασικοί ήρωες, οι οποίοι ήταν υπαρκτά πρόσωπα όπως ο διάσημος μαέστρος Αρτούρο Τοσκανίνι.
Σε γενικές γραμμές, οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, η πλοκή πλούσια, οι χαρακτήρες, όμως, πάρα πολλοί, η έκταση του μυθιστορήματος αρκετά μεγάλη και το 1ο μέρος αρκετά αργό, χωρίς, όμως, να κουράζει.
Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση 'νεο-νουάρ' μυθιστορήματος, το οποίο, όμως, διαθέτει τη στόφα κλασικού 'νουάρ'.
Συνολική βαθμολογία: 3,7/5 ή 7,4/10.
Βαθμολογία λόγω πρωτότυπης 'νουάρ' ατμόσφαιρας και έντονα περιπετειώδους πλοκής: 4,4/10 ή 8,8/10.
Yπόθεση: Νέα Υόρκη, 1950. Φωτεινές λεωφόροι, αστραφτερές Μπιούικ και σκονισμένες Φορντ στους δρόμους, εντυπωσιακές μαρκίζες στα θέατρα, αγώνες πυγμαχίας, Γιάνκις εναντίον Ντότζερς στο πρωτάθλημα, ο Ντιν Μάρτιν στο ραδιόφωνο, παρτίδες πόκερ με γενναίες δόσεις μπέρμπον και τσιγάρα Lucky, πολυσύχναστα καζίνο, ξεκαθαρίσματα μεταξύ μαφιόζων.
Γωνία 51ης και Μπροντγουέι: «Τζακ Λεβάιν. Ιδιωτικός ντετέκτιβ». Σαράντα τεσσάρων ετών, με καλή αίσθηση του χιούμορ και γενναίες δόσεις αυτοσαρκασμού. Όταν ένας βιολιστής από τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC του ζητά να αναλάβει την υπόθεση απαγωγής του διεθνούς φήμης μαέστρου Αρτούρο Τοσκανίνι, ο Λεβάιν θα αρχίσει να μετρά τις σφαίρες πάνω από το Μπροντγουέι και θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια φοβερή καταδίωξη στη Νέα Υόρκη, στην Κούβα και στο Λας Βέγκας. Έχει όμως και το επάγγελμα τα τυχερά του. Δίπλα του θα έχει τη χυμώδη Μπάρμπαρα, κόρη του βιολιστή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Σύντομη κριτική:
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη περίπτωση αστυνομικού μυθιστορήματος νουάρ: ενώ γραφτηκε το 2001 και θα έπρεπε να βρίσκεται στη κατηγορία 'νεο-νουάρ', η ιστορία και η πλοκή του βιβλίου παραπέμπουν σε κλασικό νουάρ της περιόδου 1930-1959, άμα εξαιρέσουμε, βέβαια, κάποιες πιο σύχρονες λεπτομέρειες όπως τη λεσβία οδήγό λεωφορείου, η οποία στο 2ο μέρος αποτελεί βασικό παράγοντα στην εξέλιξη της πλοκής.
Κατά τα άλλα, η ατμόσφαιρα παραπέμπει κατευθείαν στη δεκαετία του '50 με καθαρόαιμα στοιχεία της αμερικάνικης κουλτούρας της εποχής όπως τη φωνή του Ντιν Μάρτιν να ακούγεται στο ραδιόφωνο, τους αγώνες πυγμαχίας, τα παράνομα στοιχήματα και την μεταπολεμική δίψα για απόκτηση χρημάτων και δόξας με οποιοδήποτε αντίτιμο.
Ο Βergman παίζει με τη σοβαρότητα γεγονότων όπως της απαγωγής και της φυσικής ομοιότητας των προσώπων καυτηριάζοντας με ειρωνικό τρόπο τον ξεπεσμό των ανθρώπινων ιδανικών.
Η εξέλιξη της πλοκής δεν παρουσιάζει στατικότητα, αφού ο κος Λιβάιν κινείται συνέχεια μεταξύ διαφορετικών σημείων, περιοχών, ακόμα, και χωρών γεφυρώνοντας τις στιγμές που ο αναγνώστης μπορεί να αναρωτιέται πότε, επιτέλους, θα λυθεί το μυστήριο.
Υπάρχουν αναφορές σε υπαρκτά σημαίνοντα πρόσωπα του υποκόσμου όπως ο Λάκι Λουτσιάνο, και βασικοί ήρωες, οι οποίοι ήταν υπαρκτά πρόσωπα όπως ο διάσημος μαέστρος Αρτούρο Τοσκανίνι.
Σε γενικές γραμμές, οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, η πλοκή πλούσια, οι χαρακτήρες, όμως, πάρα πολλοί, η έκταση του μυθιστορήματος αρκετά μεγάλη και το 1ο μέρος αρκετά αργό, χωρίς, όμως, να κουράζει.
Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση 'νεο-νουάρ' μυθιστορήματος, το οποίο, όμως, διαθέτει τη στόφα κλασικού 'νουάρ'.
Συνολική βαθμολογία: 3,7/5 ή 7,4/10.
Βαθμολογία λόγω πρωτότυπης 'νουάρ' ατμόσφαιρας και έντονα περιπετειώδους πλοκής: 4,4/10 ή 8,8/10.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου