Λογοτεχνία τρόμου...
με την Ειρήνη Ψαράκη
Η σκιά στο σπίτι - Κωνσταντίνος Κέλλης
Η σκιά στο σπίτι - Κωνσταντίνος Κέλλης
Εκδόσεις Κέδρος
«Όλα τα παλιά σπίτια κουβαλούν αναμνήσεις. Τελευταίες ανάσες. Παίζουν κρυφτό ανάμεσα στους ζωντανούς».
Μετά τον πρόωρο θάνατο της αγαπημένης του Ναταλίας, ο Τάσος Βαρθαλίτης προσπαθεί μαζί με τα δυο του παιδιά να μαζέψει τα κομμάτια της διαλυμένης οικογένειάς του και να ξαναφτιάξει τη ζωή τους. Θέλοντας να πραγματοποιήσει την επιθυμία της νεκρής πια συζύγου του, αποφασίζει να αγοράσει το παλιό αρχοντικό Καρατζά δίπλα στη λίμνη Βόλβη, το μέρος όπου μια νύχτα δεκαέξι χρόνια πριν της είχε κάνει πρόταση γάμου.Μια σκιά όμως παραμονεύει στο αρχοντικό, μια οργισμένη ύπαρξη που ο θάνατος και τα χρόνια δεν κατάφεραν να σιγάσουν το μοιρολόι της. Μια σκιά που αποκαλεί το σπίτι τους σπίτι της.Καθώς τα σημάδια ανείπωτων πράξεων του παρελθόντος αρχίζουν να εμφανίζονται γύρω τους, η ανάγκη του Τάσου και των παιδιών του να ξαναβρούν όσα έχασαν δεν τους αφήνει να δουν την πραγματικότητα. Και αυτό βάζει το παρόν αλλά και το μέλλον τους σε θανάσιμο κίνδυνο.Μια ιστορία αγάπης και τρόμου, ένα μεταφυσικό θρίλερ που δε θα αφήσετε στιγμή από τα χέρια σας. ( από το οπισθόφυλλο )
Καλό μήνα φίλοι μου και εύχομαι οι γιορτές που πλησιάζουν να μας βρουν κυρίως υγιείς, χαρούμενους και με όμορφα βιβλία όπως αυτό. Η λογοτεχνία τρόμου δεν είναι τόσο διαδεδομένη στην ελληνική λογοτεχνία. Με αυτό το βιβλίο ο Κωνσταντίνος Κέλλης μας αποδεικνύει ότι ανθίζει γρήγορα και όμορφα και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από την ξένη λογοτεχνία. Είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα, αλλά το πρώτο που διάβασα εγώ από αυτόν. Πήγα λίγο ανάποδα αλλά δεν πειράζει. Από την περίληψη καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με φαντάσματα και στοιχειωμένο σπίτι. Δε θα σε τρομάξει απόλυτα, μια ανησυχία όμως θα τη νιώσεις διαβάζοντάς το. Σου προσφέρει την τέλεια ατμόσφαιρα και σε βάζει αμέσως στο κλίμα. Το διάβαζα σε ένα ταξίδι μου στο καράβι και κατάφερε να με απομονώσει από τον υπόλοιπο κόσμο γύρω μου. Είχα αφοσιωθεί απόλυτα και δεν σηκώθηκα από τη θέση μου. Μόνο όταν έφτασα στον προορισμό μου γιατί έπρεπε να κατέβω. Υπέροχη γραφή, που σε παρασύρει.
«Όλα τα παλιά σπίτια κουβαλούν αναμνήσεις. Τελευταίες ανάσες. Παίζουν κρυφτό ανάμεσα στους ζωντανούς».
Μετά τον πρόωρο θάνατο της αγαπημένης του Ναταλίας, ο Τάσος Βαρθαλίτης προσπαθεί μαζί με τα δυο του παιδιά να μαζέψει τα κομμάτια της διαλυμένης οικογένειάς του και να ξαναφτιάξει τη ζωή τους. Θέλοντας να πραγματοποιήσει την επιθυμία της νεκρής πια συζύγου του, αποφασίζει να αγοράσει το παλιό αρχοντικό Καρατζά δίπλα στη λίμνη Βόλβη, το μέρος όπου μια νύχτα δεκαέξι χρόνια πριν της είχε κάνει πρόταση γάμου.Μια σκιά όμως παραμονεύει στο αρχοντικό, μια οργισμένη ύπαρξη που ο θάνατος και τα χρόνια δεν κατάφεραν να σιγάσουν το μοιρολόι της. Μια σκιά που αποκαλεί το σπίτι τους σπίτι της.Καθώς τα σημάδια ανείπωτων πράξεων του παρελθόντος αρχίζουν να εμφανίζονται γύρω τους, η ανάγκη του Τάσου και των παιδιών του να ξαναβρούν όσα έχασαν δεν τους αφήνει να δουν την πραγματικότητα. Και αυτό βάζει το παρόν αλλά και το μέλλον τους σε θανάσιμο κίνδυνο.Μια ιστορία αγάπης και τρόμου, ένα μεταφυσικό θρίλερ που δε θα αφήσετε στιγμή από τα χέρια σας. ( από το οπισθόφυλλο )
Καλό μήνα φίλοι μου και εύχομαι οι γιορτές που πλησιάζουν να μας βρουν κυρίως υγιείς, χαρούμενους και με όμορφα βιβλία όπως αυτό. Η λογοτεχνία τρόμου δεν είναι τόσο διαδεδομένη στην ελληνική λογοτεχνία. Με αυτό το βιβλίο ο Κωνσταντίνος Κέλλης μας αποδεικνύει ότι ανθίζει γρήγορα και όμορφα και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από την ξένη λογοτεχνία. Είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα, αλλά το πρώτο που διάβασα εγώ από αυτόν. Πήγα λίγο ανάποδα αλλά δεν πειράζει. Από την περίληψη καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με φαντάσματα και στοιχειωμένο σπίτι. Δε θα σε τρομάξει απόλυτα, μια ανησυχία όμως θα τη νιώσεις διαβάζοντάς το. Σου προσφέρει την τέλεια ατμόσφαιρα και σε βάζει αμέσως στο κλίμα. Το διάβαζα σε ένα ταξίδι μου στο καράβι και κατάφερε να με απομονώσει από τον υπόλοιπο κόσμο γύρω μου. Είχα αφοσιωθεί απόλυτα και δεν σηκώθηκα από τη θέση μου. Μόνο όταν έφτασα στον προορισμό μου γιατί έπρεπε να κατέβω. Υπέροχη γραφή, που σε παρασύρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου