ΜΙΑ ΑΨΟΓΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

'Nουάρ' διαδρομές: Aνακαλύπτοντας τους

'θησαυρούς' της Παγκόσμιας Αστυνομικής

 Λογοτεχνίας

από τον Tim Orfanos.

16. 'Μια άψογη δολοφονία' - P. D. James (1971)

Υπόθεση: Τι συμβαίνει στο Οίκημα των μαθητευόμενων νοσοκόμων Νάιτινγκεϊλ; Την ώρα που επιχειρείται μια εργαστηριακή άσκηση μαθητευόμενων νοσηλευτριών, μια φοιτήτρια, μια Νάιτινγκεϊλ, δολοφονείται με άγριο τρόπο. Τον πρώτο φόνο ακολουθεί δεύτερος και τότε καλείται ο Άνταμ Νταλγκλίς να λύσει το μυστήριο. Και ενώ η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, ακόμα και για τη ζωή του ίδιου του Νταλγκλίς, μια τρίτη, ακόμα πιο φρικτή, δολοφονία ακολουθεί τις δύο πρώτες. Η λύση αποκαλύπτεται μόνο στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου και ξαφνιάζει. Η συγγραφέας προχωρεί πέρα από τα ερωτηματικά που δημιουργεί ένα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Οι χαρακτήρες, σχεδιασμένοι με εξαιρετική μαεστρία και εντελώς
διαφορετικοί μεταξύ τους, περιγράφονται ως δυνάμει θύτες και θύματα. Έννοιες όπως ο έρωτας, η φιλία, το καθήκον, το δίκαιο και το άδικο συνεχώς τίθενται σε συνεχή αμφισβήτηση, ενώ η τελική λύση-κάθαρση έρχεται να ενσταλάξει μια αίσθηση αισιοδοξίας στον αναγνώστη για ένα λιγότερο ζοφερό μέλλον.

Σύντομη κριτική:

Mε αυτό το μυθιστόρημα, το οποίο ήταν υποψήφιο για βραβείο Edgar Καλύτερου Μυθιστορήματος και τιμήθηκε με το Βραβείο Silver Dagger 1971, η Τζέιμς αποδεικνύει ότι είναι μια γνήσια συγγραφική 'απόγονος' της Άγκαθα Κρίστι. Μόνο που οφείλω να υπογραμμίσω ότι σε αντίθεση με τη Κρίστι, η οποία δίνει μεγάλη σημασία στην αλληλουχία των γεγονότων και στα επιφανειακά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης προσωπικότητας, η Τζέιμς γνωρίζει τον τρόπο να διεισδύει , ακόμα, και στις πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ψυχής.

Το συγκεκριμένο αστυνομικό μυθιστόρημα είναι μια προσεκτική και εμπνευσμένη μελέτη χαρακτήρων, η οποία, σταδιακά, μέσα από τις λεπτές αντιθέσεις που παρουσιάζει η συγγραφέας, οδηγούν τον φλεγματικό, ωστόσο, προσαρμοστικό και οξυδερκή ντετέκτιβ, Άνταμ Νταλγκλίς στη πολύπλοκη λύση του μυστηρίου. Σημαντικό στοιχείο στην ατμοσφαιρική πλοκή του βιβλίου διαδραματίζουν ο χώρος όπου διαπράττονται οι δολοφονίες, δηλ. το Οίκημα των μαθητευόμενων νοσηλευτριών Νάιτινγκεϊλ, και ο θρύλος της απαγχονισμένης υπηρέτριας στα τέλη του 19ου αιώνα, ο οποίος στοιχειώνει τη περιοχή όπου στεγάζονται το Οίκημα και το αντίστοιχο Νοσοκομείο.

Η Π. Ντ. Τζέιμς παρουσιάζει στο βιβλίο της με περιγραφικό και ξεκάθαρο τρόπο την ιεραρχία που υπήρχε στα νοσοκομεία εκείνης της εποχής και τη σχέση μεταξύ των γιατρών, των νοσοκόμων και των διευθυντικών στελεχών, στοιχεία τα οποία γνώριζε από πρώτο χέρι λόγω της 20χρονης θητείας της στην Εθνική Υπηρεσία Υγείας (1949-1968).

Πέρα από αυτό, η συγγραφέας δεν παραλείπει να αποτυπώσει εύστοχα στο μυθιστόρημα και την βρεταννική κουλτούρα της εποχής των τελών της δεκαετίας του '60 και των αρχών της δεκαετίας του '70: υπάρχουν αναφορές στην άνοδο των τεχνών, όπως της ζωγραφικής και της μοντέρνας μουσικής, στη μεγαλύτερη σημασία που, πλέον, έδιναν οι γυναίκες στην εξωτερική τους εμφάνιση μέσω του μακιγιάζ, της κομμωτικής και της μοντέρνας ένδυσης, αλλά και σε πολιτισμικά στοιχεία της πάλαι ποτέ βικτωριανής περιόδου, όπως την τυφλή υπακοή στις εντολές και την αφοσίωση στους ανωτέρους, 2 βασικές δεξιότητες που θα έπρεπε να έχει η επιτυχημένη νοσηλεύτρια (σύμφωνα με κάποιες προϊσταμένες του Οικήματος). Ο αναγνώστης γίνεται με κάποιο τρόπο μάρτυρας αυτής της πάλης μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και ενός μοντέρνου μέλλοντος. Και σίγουρα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάποιες αμαρτίες του παρελθόντος θα 'ρίξουν' επικίνδυνα τη σκιά τους στα γεγονότα που θα επακολουθήσουν.

Ωστόσο, πλησιάζοντας στη διαλεύκανση των φόνων και ενώ επέρχεται η κάθαρση, δεν θα είναι λίγοι οι αναγνώστες, οι οποίοι θα αναρωτηθούν αν είναι επαρκές το κίνητρο των 2 πρώτων δολοφονιών, αφού, κανονικά, ο δολοφόνος, μόνο, εμμέσως, θα μπορούσε να συνδέεται με τη βασική αιτία για τη διάπραξή τους.

Πάντως,πρόκειται για ένα από τα πιο πρωτότυπα και ψυχογραφικά μυθιστορήματα της μοντέρνας Βρετανικής Αστυνομικής Λογοτεχνίας.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.

Υ.Γ.: Yπάρχουν κάποια λάθη (ευτυχώς, όχι πολλά για να κάνουν περίεργη εντύπωση) στην μετάφραση και την εκτύπωση του βιβλίου.