Η ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

'Nουάρ' διαδρομές: Aνακαλύπτοντας τους 'θησαυρούς' της Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας 

από τον Tim Orfanos.

15. 'Η κυρία της λίμνης' - Raymond Chandler (1943)

Υπόθεση: «Τα μαύρα της μαλλιά, σε χωρίστρα, έπεφταν ελεύθερα σε προμελετημένους όμως σχηματισμούς. Το δέρμα της ήταν απαλό φίλντισι, ενώ τα μεγάλα μαύρα μάτια της με τα μάλλον αυστηρά φρύδια έμοιαζαν να ξέρουν πότε μπορούσαν να σε κοιτάξουν φιλικά στο σωστό χρόνο και στον σωστό τόπο. Ακούμπησα στο γραφείο της την απλή κάρτα μου χωρίς το σκίτσο του τόμιγκαν στην άκρη και ζήτησα να δω τον κύριο Ντήρεϊς Κίνγκσλεϋ. Κοίταξε την κάρτα και είπε: Έχετε ραντεβού;».
Έτσι ο Φίλιπ Μάρλοου αναλαμβάνει να βρει την εξαφανισμένη γυναίκα του Ντήρεϊς Κίνγκσλεϋ και ξαφνικά βρίσκεται στην καρδιά μιας τρομερής υπόθεσης που ξεκινάει με την ανακάλυψη της νεκρής Κυρίας της λίμνης και

που μόνο ο δαιμόνιος Μάρλοου ενάντια στα επιφαινόμενα και τις βεβαιότητες για την κατάληξη της ιστορίας φτάνει στον πραγματικό ένοχο.

Σύντομη κριτική:

Μέχρι στιγμής, η πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια και το καλύτερο, κατά τη γνώμη μου, βιβλίο του Chandler, το οποίο επιδρά στον αναγνώστη με ένα μυστικιστικό τρόπο.

Στο πρώτο μισό του βιβλίου (είναι και το καλύτερο από θέμα ροής), ο Chandler γοητεύει και ταυτόχρονα προξενεί μια στοιχειωτική αίσθηση φόβου και πανικού, όταν περιγράφει το σκληρό και 'παγωμένο τοπίο της λίμνης, η οποία κρύβει μέσα στα 'φονικά' νερά της ένα πτώμα γυναίκας σε αποσύνθεση. Ο συγγραφικό τόνος παραπέμπει σε αστυνομικό μυθιστόρημα μυστηρίου, ενώ αρχίζει να παίζεται ένα παιχνίδι χαρακτήρων στο οποίο η πραγματική ταυτότητα των ηρώων, εμμέσως, αμφισβητείται.

Στο δεύτερο μισό, ο Chandler επιστρέφει στα γνώριμα hard-boiled μονοπάτια για να μπορέσει να συμπληρώσει το τελευταίο κομμάτι στο παζλ του αστυνομικού γρίφου, και να δώσει μια λύση, η οποία μέχρι το τέλος κρύβει, συνέχεια, ανατροπές.

Οι διάλογοι είναι έξυπνοι, οι περιγραφές της λίμνης και των τοπίων θυμίζουν 'γοτθικό' θρίλερ, ενώ όλοι οι ήρωες σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζουν σκοτεινές πλευρές και είναι ένοχοι για κάποια πράξη τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγγραφέας παίζει πολύ έξυπνα με το θέμα της μεταμφίεσης και της πλαστοπροσωπίας, ενώ επιβεβαιώνει το μύθο για τις 'femmes fatales' και τις 'vamps' εκείνης της εποχής.

Ο Chandler χρησιμοποίησε στο βιβλίο καί τροποποιημένα κομμάτια από την σύντομη νουβέλα του, 'Bay City Blues' που προηγήθηκε, αφού έτσι κι αλλιώς ' Η Κυρία της Λίμνης' διαδραματίζεται μεταξύ άλλων καί στο Bay City.

Βαθμολογία: 4/5 ή 8/10.