ΠΛΕΙΜΠΑΚ

'Nουάρ' διαδρομές: Aνακαλύπτοντας τους 'θησαυρούς' της
 Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας 
από τον Tim Orfanos.
23. 'Πλέιμπακ' - Raymond Chandler (1958)

Υπόθεση: Ο μεγαλοδικηγόρος Κλάιντ Άμνι, χωρίς πολλές εξηγήσεις, αναθέτει στον Φίλιπ Μάρλοου να παρακολουθήσει την Έλεανορ Κινγκ, μια νέα γυναίκα που φτάνει στο Λος Άντζελες με το τρένο των οκτώ από Ουάσινγκτον.
Ο Μάρλοου ξέρει καλά ότι όσο πιο ωραίος είναι ο στόχος, τόσο πιο μεγάλος ο μπελάς. Δεν πέφτει έξω. Η γοητευτική άγνωστη αλλάζει γρήγορα τόσο το όνομά της όσο και τη συμπεριφορά της: από μια ήσυχη καλοαναθρεμμένη κοπέλα μεταμορφώνεται σε μια γυναίκα με σκοτεινό παρελθόν και ακόμα πιο σκοτεινό μέλλον. Καθώς ο ντετέκτιβ γίνεται η σκιά της,
την ακολουθεί μέχρι την Εσμεράλντα, ένα παραθαλάσσιο θέρετρο της Καλιφόρνιας, ιδανικό για πλούσιες, ώριμες κυρίες και επίδοξους προικοθήρες. Ένας από αυτούς, ο Λάρι Μίτσελ, αναλαμβάνει κάτι παραπάνω από την ξενάγηση της Έλεανορ στην περιοχή. Καθώς ο Μάρλοου αντιλαμβάνεται ότι η κοπέλα έχει πέσει θύμα εκβιασμού, προσπαθεί να καταλάβει ποιοι και γιατί την κυνηγάνε (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Σύντομη κριτική:

Ίσως το λιγότερο hard-boiled αστυνομικό μυθιστόρημα του Τσάντλερ, το οποίο βασίστηκε σε ένα παλιότερο κινηματογραφικό σενάριό του, χωρίς να γίνει ποτέ ταινία.

Αποτελεί το πιο ιδιαίτερο βιβλίο του Τσάντλερ λόγω της έλλειψης πλούσιας πλοκής καταλήγοντας να διχάσει (τουλάχιστον στην αρχή) το αναγνωστικό κοινό και τους κριτικούς. Υπάρχει, επίσης, και αλλαγή τόπου όσον αφορά την εξέλιξη της ιστορίας, αφού ο Μάρλοου έχει πλέον μετακομίσει από το Λος Άντζελες στην 'φανταστική' Εσμεράλντα.

Αυτό που εντυπωσιάζει, αρχικά, τον αναγνώστη είναι οι μυστηριώδεις και 'ζωντανές' περιγραφές των εξοχικών περιοχών, των διαδρομών που κάνει ο Μάρλοου, της θέας και των απόκρημνων τοπίων.

Μια σημαντική διαφορά από άλλα βιβλία του Τσάντλερ είναι ότι ξεκινά με μια παρακολούθηση που κάνει ο Μάρλοου ενώνoντας 2 ιστορίες δολοφονιών, οι οποίες φαινομενικά δεν συνδέονται λόγω του ότι εκτυλίσσονται σε 2 διαφορετικές πόλεις, και έχουν άλλα χαρακτηριστικά.

Ο αναγνώστης, ενδεχομένως, θα παραξενευτεί με τη λύση του μυστηρίου, όχι τόσο με τη ταυτότητα του δολοφόνου, όσο με τον τρόπο που έγιναν οι δολοφονίες, επειδή παρουσιάζουν στοιχεία που δεν γίνονται εύκολα πιστευτά.

Πάντως, το βιβλίο διαθέτει πρωτοτυπία, μυστηριώδη και ειδυλλιακή ατμόσφαιρα, ενώ ξεχωρίζει από όλο το συγγραφικό έργο του Τσάντλερ, έστω και αν θυμίζει..... Ross McDonald😉!

Βαθμολογία: 3,9/5 ή 7,8/10.