Η ΝΕΚΡΟΦΟΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΡΙΓΕΣ

'Nουάρ' διαδρομές: Aνακαλύπτοντας τους 'θησαυρούς' της Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας

 από τον Tim Orfanos.

14. 'Η νεκροφόρα με τις ρίγες' - Ross McDonald (1962)

Υπόθεση: Τυπικά ο Λιου Άρτσερ προσλαμβάνεται από τον πλούσιο συνταγματάρχη Μπλάκγουελ για να εμποδίσει το γάμο της κόρης του. Πρέπει να αποδείξει ότι ο μυστηριώδης ρομαντικός ζωγράφος που την έχει ξετρελάνει δεν είναι αυτός που δείχνει. Ωστόσο, διερευνώντας το παρελθόν του νεαρού, ο Άρτσερ δεν ξεθάβει απλώς παραπτώματα αλλά μια σειρά πτώματα, από την Καλιφόρνια μέχρι το Μεξικό και από τους υψηλούς κύκλους του Λος Άντζελες μέχρι τους

τυχοδιώκτες τζογαδόρους στη λίμνη Τάχο. Κι έπειτα είναι αυτή η νεκροφόρα με τις ρίγες της ζέβρας και με τους ωραίους ηλιοκαμένους σέρφερ, που η πορεία της διασταυρώνεται ξανά και ξανά μ' εκείνη του υποψήφιου γαμπρού - και του ιδιωτικού ντετέκτιβ - σε μια γρήγορη, δυναμική πλοκή με αποκορύφωμα έναν τριπλό φόνο και μια πολύ πειστική αποκάλυψη. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται...

Σύντομη κριτική:

To πιο ψυχογραφικό και λιγότερο hard-boiled αστυνομικό μυθιστόρημα του MacDonald (1962), το οποίο αποδίδει μνεία στη 'Μικρή αδερφή', αφού ο 1ος φόνος γίνεται με παγοθραύστη/παγοκόφτη όπως και στο βιβλίο του Τσάντλερ.

Η ιστορία τοποθετείται στις αρχές στις δεκαετίες του '60, και ένα μεγάλο μέρος της κουλτούρας εκείνης της εποχής διαφαίνεται σχεδόν σε όλο το μυθιστόρημα μέσω αναφορών στη νοοτροπία του surfing, στις ελεύθερες κοινωνικές και ερωτικές σχέσεις, στην αντίδραση στο συμβατικό τρόπο ζωής, και στην άνοδο των τεχνών και του καλλιτεχνικού πνεύματος, το οποίο, πλέον, αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας των Αμερικανών. Επίσης, προβληματίζει το γεγονός ότι ο ντετέκτιβ Άρτσερ έπρεπε να εμβολιαστεί για να πάει σε μια χώρα όπως το Μεξικό, το οποίο, προφανώς, τότε, κατακλυζόταν από αρρώστειες λόγω δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, ενώ εκεί μπορούσε κάποιος να πιει, μόνο, εμφιαλωμένο νερό.

Στα σημεία των καιρών αξίζει να αναφερθούν η ανησυχία για την ενδεχόμενη χρήση της ατομικής βόμβας, η υψηλή φορολογία του εισοδήματος, οι τραυματικές αναμνήσεις Αμερικανών μεταναστών από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρωσης, και το ενδιαφέρον των Αμερικανών, πλέον, για την υψηλή αισθητική και την αρχιτεκτονική των σπιτιών και, γενικά, των χώρων.

Στο 1ο μισό, ο MacDonald προσφέρει στιγμές έντονου μυστηρίου που θυμίζουν Άγκαθα Κρίστι ή Φ. Ντ. Τζέιμς, ακολουθώντας τα ίχνη του δολοφόνου από την Καλιφόρνια και το Λος Άντζελες μέχρι το Μεξικό και τη λίμνη Τάχο.

Το 2ο μισό περιέχει στοχευμένες περιγραφές της ψυχοσύνθεσης των ηρώων και των εσωτερικών συγκρούσεών τους, όσο και αρκετα απρόβλεπτα δραματικά γεγονότα που οδηγούν, στο τέλος, σε ένα κρεσέντο συνεχών ανατροπών.

Σύμφωνα με το 'The New Yorker' θεωρείται ένα υπόδειγμα της αριστοτεχνικής δουλειάς του συγγραφέα... το βιβλίο έχει ύφος, χαρακτήρα και πολλά πράγματα να πει.

Βαθμολογία: 4,2/5.

Υ.Γ.: H έκδοση είναι αρκετά προσεγμένη καί ως μετάφραση καί αισθητικά (η γραμματοσειρά και η δομή των κεφαλαίων). Υπάρχουν σχετικά λίγα λάθη στην εκτύπωση και στη μετάφραση.