ΑΡΕΣ ΜΑΡΕΣ ΠΕΝΗΝΤΑΡΕΣ

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή μου για το βιβλίο

¨ΑΡΕΣ ΜΑΡΕΣ ΠΕΝΗΝΤΑΡΕΣ"
Συγγραφέας Κατερίνα Παπαδημητρίου
Εκδόσεις Άνεμος εκδοτική  

Λοιπόν, είναι κάποια βιβλία που σε προδιαθέτουν θετικά από το εξώφυλλο ακόμα, είναι ίσως από τους πρώτους λόγους να το επιλέξεις. Μέτα το γυρνάς πίσω, στο οπισθόφυλλο και διαβάζεις την υπόθεση. Αυτό που θα σας πω πρώτα από όλα λοιπόν, είναι πως ότι και να φαντάστηκε, να ψιλοκατάλαβε, να ήταν ακόμα και βέβαιος κάποιος, για το τι θα διάβαζε, στις σελίδες αυτού του βιβλίου, έπεσε σίγουρα έξω... 
Αγάπησα αμέσως την συγγραφέα του, την Κατερίνα Παπαδημητρίου και χωρίς καν να την ξέρω, απλά και μόνο για αυτές τις υπέροχες μοναδικές στιγμές που μου χάρισε, διαβάζοντας το βιβλίο της.
Έτσι αντιδρώ πάντα με ανθρώπους που μου βγάζουν θετικότητα, που με κάνουν να χαμογελώ, να γελώ με την καρδιά μου, να ξεχνώ και να
αφήνομαι εντελώς ... Βλέπετε να εκφράζομαι με ενθουσιασμό για αυτό το βιβλίο αλλά σας λέω ότι και πάλι, δεν θα μου βγει όλος, προσπαθώντας να σας περιγράψω το βιβλίο και πως πέρασα μαζί του.
Πρόκειται για ένα σατιρικό βιβλίο που θα παρασύρει με το πηγαίο χιούμορ του και τα έξυπνα, πετυχημένα του σχόλια, ακόμα και τον πιο δύσκολο αναγνώστη. Το βιβλίο με το οποίο κολλάει άψογα η φράση " θα γελάσει κάθε πικραμένος" ρε παιδιά...
" Άρες μάρες πενηντάρες " και αν νομίζετε πως μόνο εκεί απευθύνεται, σας λέω πως κάνετε μέγα λάθος. Αγγίζει όλες εμάς μιας και αναφέρετε μέσα από το χιούμορ και την έξυπνη σάτιρα, σε πολλά γυναικεία θέματα. Σεξ, εμμηνόπαυση, κιλά, ρυτίδες, νοικοκυριό, ρουτίνα ...τι να πρώτοαναφέρω, στα πάντα όλα. Δεν προλαβαίνετε να σταματήσετε να γελάτε...πριν να ξαναρχίσετε.
Ναι..πλησιάζει περισσότερο την γυναίκα που νιώθει, πως έχει χάσει την λάμψη της νιότης της ,αλλά εδώ είναι και το μαγικό. Κάθε γυναίκα που έχει αρχίσει να χάνει την αυτοπεποίθηση της και που νομίζει πως πια, δεν εκπέμπει θηλυκότητα, πως μέχρι εδώ ήταν...και που όλο αυτό την έχει ψιλοπάρει από κάτω, αυτό το βιβλίο την βοηθάει να το δει όλο αυτό..αλλιώς!!
Δεν είναι δα και τόσο τρομακτικό το ότι μεγαλώνουμε, ούτε τόσο τραγικό. Η συγγραφέας μας παίρνει από το χέρι, μας βάζει σε μια καρέκλα και σαν να παρακολουθούμε prive stand up comedy, με εκείνη πρωταγωνίστρια ή και εμάς ακόμα, καθώς οι σκηνές και οι εικόνες που μας περιγράφει μας είναι τόσο οικείες, μας βοηθάει να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα και να ξορκίσουμε με την δύναμη του χιούμορ και της σάτιρας, κάθε φόβο και κάθε πόνο.
Τελικά μπορεί η σάτιρα να αγγίξει και να καυτηριάσει σοβαρά θέματα και προβλήματα..?? Εε.., λοιπόν εδώ αναμφισβήτητα, μπορεί.. Μέσα από τις σελίδες και το σπιρτόζικο χιούμορ της, η συγγραφέας μας λέει πολλά, μα πρώτα από όλα πως είναι μάταιη κάθε προσπάθεια μας, να σταματήσει να λειτουργεί επιβαρυντικά πάνω μας ο χρόνος κορίτσια, αλλά και αγόρια γιατί όχι...ή μήπως και εσείς δεν τα βάζετε με τα χρόνια και τα άσπρα μαλλιά σας. Αντί λοιπόν  να στεναχωριόμαστε και να πλέουμε σε πελάγη απογοήτευσης και μελαγχολίας, ας είμαστε ευγνώμονες για ότι μας χαρίστηκε και ζήσαμε μέχρι τώρα, ας απολαύσουμε τις χαρές, που φέρνει μαζί της η κάθε ηλικία και ας συμβιβαστούμε με την έτσι κι αλλιώς άνιση μάχη με τον αδυσώπητο χρόνο. Ας τον κάνουμε φίλο μας, αντί να τον βλέπουμε σαν εχθρό μας και έτσι ίσως τον πείσουμε να μοιραστεί μαζί μας περισσότερες χαρές και να μας φερθεί..πιο μαλακά. 
Να σας πω και κάτι ακόμα...αυτό το βιβλίο, ζωντανεύει το παιδί μέσα μας, παίζει μαζί του, αλήθεια σας το λέω. Έξαλλου και η συγγραφέας του περίτρανα το φωνάζει, πως είναι ένα μεγάλο παιδί.. Και το παιδί μέσα μας κανένα πέρασμα του χρόνου δεν μπορεί να το μεγαλώσει και να το γεράσει αν εμείς, δεν το επιτρέψουμε !!!
Είναι ένα βιβλίο καλογραμμένο, χωρισμένο εύστοχα σε θεματικές παραγράφους και κεφάλαια, εντύπωση μου έκανε ακόμα και η τόσο ευανάγνωστη γραμματοσειρά που χρησιμοποιείται, δεν σου αφήνει περιθώρια αποπροσανατολισμού ή κόπωσης, διαβάζοντας το. Το ρουφάς...!! 
Η λιτή, άμεση και τόσο "σημερινή" γραφή της Κατερίνας Παπαδημητρίου, είναι γεμάτη εύστοχες ατάκες, ξεκαρδιστικές περιγραφές, έξυπνο χιούμορ, αποπνέει μια ανάλαφρη ,δροσερή ατμοσφαίρα, σε παρασύρει σε πελάγη ευφορίας, σε ζωντανεύει, χωρίς όμως να σε αφήνει να χάσεις την ουσία των πραγμάτων. Μια τέτοια γραφή την ακούς δεν την διαβάζεις. Βλέπεις ακόμα και τις χειρονομίες, τις εκφράσεις, ακούς τα γέλια των άλλων...ζεις πάνω στην σκηνή μιας παράστασης γέλιου που στήθηκε με μόνο σκοπό να σε αποσυμφορήσει, να σε ηρεμήσει, να σε κάνει να ξεχάσεις, να γελάσεις με την καρδιά σου σαν παιδί...
Δύσκολο στις μέρες μας πια ε..??  
Ναι, θα συμφωνήσω, δύσκολο και δυσεύρετο, για αυτό ας το απολαύσουμε με κάθε ευκαιρία , ακόμα και μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου. 
Αυτού του βιβλίου, που δεν το προσπαθεί καν...το κάνει!!!



   Λίγα λόγια για το βιβλίο 

Είστε πενηντάρα; Δεν σας φαίνεται! 
Αλλά ακόμα κι αν δεν είστε (γι' αυτό και δεν σας φαίνεται), το παρόν εγχειρίδιο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, και αποκλειστικά σε γυναίκες.

Πας αρσενικός αναγνώστης θεωρείται εξ ορισμού ύποπτος για κατασκοπεία και κινδυνεύει να υποστεί τις σχετικές κυρώσεις (ήτοι, να διαβάζει γυναικείες "αρλούμπες" κατά τη γνώμη του, "σοφίες" κατά τη γνώμη μας).

Τι συλλογάστε λοιπόν κορίτσια; Αγοράστε το! Τόσα και τόσα λεφτά σε μαλακίες ξοδεύετε. "Κι αν δε μ' αρέσει;", θα ρωτήσουν κάποιες. Εντάξει, μία πάνω-μία κάτω (μαλακία εννοώ) δεν κάνει δα και τόση διαφορά. Ακόμα το σκέφτεστε;

Ο χρόνος τρέχει (κι ας ισχυρίζονται οι επιστήμονες ότι "χρόνος δεν υπάρχει"). Το ίδιο τρέχουν και τα χρόνια σας, που αισίως έφτασαν τα -άντα, τα -ήντα, μη σας πω και τα -όντα. Πάρτε το και θα με θυμηθείτε. 
Πάρτε το γιατί έχουμε και χρέη να ξοφλήσουμε



Λίγα λόγια για την συγγραφέα

 Η Κατερίνα Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Αθήνα τον περασμένο αιώνα. Αν και απόφοιτος της Σχολής Θεάτρου Τέχνης, τα περισσότερα επαγγελματικά της χρόνια ταλαιπωρήθηκε ως τραγουδίστρια. Σε κάποια φάση, έβαλε μυαλό, κρέμασε μικρόφωνο, απόκτησε δεύτερο γιο και κατόπιν εργάσθηκε ως: δασκάλα θεατρικής αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αναγνώστρια βιβλίων στο Φάρο Τυφλών Ελλάδος (όπου μάλιστα δημιούργησε θεατρική ομάδα με τυφλούς) και πωλήτρια διαφόρων αγαθών. Παράλληλα άρχισε να γράφει: στα παλιά παπούτσια της όσους της ζάλιζαν τον έρωτα και βιβλία για όσους πιστεύουν ότι η ζωή (όπως και η αγάπη άλλωστε) είναι ζάλη κι ότι στο χάλι που φτάσαμε μόνο το γέλιο θα μας σώσει. Προσφάτως της την έδωσε και ξανανέβηκε στο πάλκο με μια παράσταση δικής της κατασκευής και εκτέλεσης (γράφει, παίζει, τραγουδάει).