ΣΤΗΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο 

" ΣΤΗΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ" 

Συγγραφέας : Γιώτα Φώτου 

Εκδόσεις: Ψυχογιός 




"Πικρό δέντρο η καρυδιά. Βαρύς ο ίσκιος της. Αν κάποιος χαλαρώσει κάτω από αυτόν, κινδυνεύει να χαθεί." 

Θα λεγε κάνεις πως κάτω από ένα τέτοιο δεντρό, με πλατύ φύλλωμα που δημιουργεί έναν υπέροχο ίσκιο, θα μπορούσε ο καθένας μας, να απολαύσει το δρόσεμα, να χαλαρώσει, να ταξιδέψει νοερά μακριά με την σκέψη του, να ονειρευτεί, να απολαύσει.. Όμως είναι αυτός ο ίδιος ίσκιος, που θα πέσει βαρύς πάνω στις τύχες των ηρώων του και θα αφήσει την "πίκρα" της καρυδιάς, να χαρακώσει και να πληγώσει βαθιά τις μοίρες και τις ζωές τους.
Και εδώ ξεκινάει ένα υπέροχο ταξίδι να διαγράφεται, μέσα από τις
σελίδες αυτού του βιβλίου, που πιστέψτε με, αφού το αρχίσετε δεν θα θέλετε να τελειώσει, ούτε το ταξίδι μα ούτε και το βιβλίο.
Η συγγραφέας του μας μεταφέρει, στα δύσκολα χρόνια μεταξύ 1908-1958 , τότε που η Ελλάδα ματώνει καθώς βρίσκεται να βολοδέρνει και να προσπαθεί να μείνει ζωντανή, ανάμεσα σε κατακτητές ,κατοχή, πολέμους, πείνα, μετανάστευση. Έναν αδιάκοπο αγώνα, όπου οι Ελληνες για άλλη μια φορά, καλούνται να βρουν τρόπους να επιβιώσουν και να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες αυτές συνθήκες και να διεκδικήσουν, όχι μια καλύτερη ζωή , μα την ζωή τους την ίδια. Η επαρχία ερημώνει, καθώς οι περισσότεροι νέοι κάτοικοι της, έχουν αποφασίσει να πάρουν τον δρόμο, της ξενιτειάς προκείμενου να κερδίσουν αυτή την φορά, στον αγώνα για την επιβίωση τους.
Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα , με ιστορικές βάσεις και αναφορές. Η συγγραφέας μας ταξιδεύει με την πένα της στην ορεινή Ευρυτανία εκεί στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα μέχρι και το Τορόντο του Καναδά. Μας αφηγείται τον ερωτά ενός ζευγαριού αλλά και τις ζωές των οικογενειών τους, μέσα από τα πέτρινα εκείνα χρονιά που έριχναν βαριά την σκιά τους, πάνω στις ζωές και τις μοίρες των ανθρώπων και τις επηρέαζαν, πολλές φορές με τραγικές συνέπειες. Και ενώ τα πράγματα έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολα, οι παλιές αντιλήψεις των δυο οικογενειών , τα "πρέπει" μιας κλειστής κοινωνίας,τα πρότυπα που ανακηρύσσουν τον άντρα, ως απόλυτο αφέντη και εξουσιαστή και την γυναικά της επαρχίας ,υποδουλωμένη και υπάκουη στην θέληση του, κάνουν, τις πληγές στις καρδιές των δυο ερωτευμένων, ακόμα πιο βαθιές και τον ερωτά..άπιαστο όνειρο της νιότης. 
Εδώ είναι και οι κοινωνικές πτυχές αυτού του βιβλίου. Βασίζονται ακριβώς στην αριστουργηματική για μένα ανάλυση των χαρακτήρων του βιβλίου αλλά και της σκιαγράφησης της ζωής του καθενός. 
Πως μια νέα κοπέλα , διεκδικώντας τον ερωτά και μέσα από καταστάσεις που ούτε θα πήγαινε πότε το μυαλό μας σε αυτές, καταφέρνει να ξεφύγει από αδιέξοδα και να πάρει την ζωή της στα χέρια της , οδηγώντας την μοίρα της εκεί που αυτή θέλει και όχι αφήνοντας την μοίρα να την βγάλει όπου αυτή αποφασίσει; Πόση δύναμή μπορεί να κρύβει μέσα της; 
Από που αντλούσαν την δύναμη και την υπομονή, οι γυναίκες τις επαρχίας και άντεχαν ,όλα τα δεινά της μοίρας τους υποταγμένες πάντα, στον άντρα δυνάστη και όχι σύντροφο και συνοδοιπόρο; 
Τελικά το άνοιγμα του Έλληνα προς τον πολιτισμό, μόνο το φως της εξέλιξης και καλύτερες συνθήκες έφερε στις ζωές τους; 
Η γραφή της συγγραφέως μέσα από αυτά τα κοινωνικά σχόλια και αναφορές γίνετε διδακτική για τον αναγνώστη. Τα μηνύματα - μαθήματα, ξεκινούν από τότε, μα έχουν γερές και βαθιές ρίζες, όπως αυτές μιας καρυδιάς.
Το ιστορικό στοιχείο που υπάρχει στο βιβλίο, είναι μελετημένο, εξακριβωμένο και τοποθετημένο με τέτοιο τρόπο, που να μην παραποιεί τα γεγονότα. Χωρίς υπερβολές και ¨συγγραφικά", περίτεχνα στολίσματα, η συγγραφέας μέσα από σωστή ερεύνα και μελέτη, περιγράφοντας μας τις ζωές των ηρώων της, μα "φωτογραφίζει" και μας αποδίδει με ακρίβεια, την εικόνα των ιστορικών γεγονότων της εποχής.
Η γραφή της άψογη, ισορροπημένη, με ιδιαίτερο σεβασμό στις ζωές των ανθρώπων εκείνης τη εποχής , τις ακουμπάει τόσο όσο χρειάζεται για να αναδείξει και να καυτηριάσει τον τρόπο ζωής τους, αλλά και για να περάσει τα μηνύματα της.
Και είναι όλη αυτή η ουσιώδη και μεστή περιγραφή, που γεννά μέσα σου όλων των ειδών τα συναισθήματα.  Έντονα συναισθήματα ,όπως εκείνα της πίκρας, της οργής, της αγανάκτησης, του πόνου και της θλίψης, της απώλειας και της καταστροφής , που όμως μαγικά έρχονται να τα μαλακώσουν και να τα χρωματίσουν εκείνα του ονείρου και της προσμονής, της ελπίδας και της αισιοδοξίας...!! 

Η Φώτου δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει τον αναγνώστη της παρουσιάζοντας του δείγματα υψηλής λογοτεχνικής μαεστρίας.  Μέσα από ένα λόγο απλό, μα και μεστό συνάμα, στρωτό μα και με την κατάλληλη ένταση όπου χρειάζεται, με αφήγηση άμεση και κατανοητή , μεταφέρει πιστά την ιστορία της στον αναγνώστη, γεμίζοντας τις σελίδες του βιβλίου της, με τρόπο που αναδεικνύει τον καημό και τον πόνο τού μετανάστη. Που ακουμπά τα απαγορευμένα μιας εποχής , όχι κάνοντας τον εαυτό της κριτή, αλλά αφήνοντας τον αναγνώστη της να γίνει, να σκεφτεί τι πραγματικά πρέπει να αλλάξει.

Με μια καρυδιά, που ο ίσκιος της και οι βαθιές της ρίζες ξεπερνούν το τότε και φτάνουν στο σήμερα η Φώτου μας αφήνει να ανακαλύψουμε μονοί μας τα κοινά στοιχειά . Μόνο αν τα βρούμε και θελήσουμε να τα δούμε αντικειμενικά, κάνοντας την "ταυτοποίηση" τους στα σημεία που μας ακουμπούν, μόνο τότε ο ίσκιος της καρυδιάς, μπορεί να γίνει απολαυστικός!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πικρό δέντρο η καρυδιά. Βαρύς ο ίσκιος της. Αν κάποιος χαλαρώσει κάτω από αυτόν, κινδυνεύει να χαθεί. 

Η Θάλεια Λυμπέρη και ο Δημοσθένης Ταρούσης, παιδιά ακόμα, συναντιούνται κάτω από μια καρυδιά, σε ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας. Οι οικογένειές τους, το κράτος και η μοίρα έχουν κληροδοτήσει και στους δυο ασήκωτο φορτίο. Απελπισμένοι και βλέποντας τα όνειρά τους να πνίγονται, κάνουν λανθασμένες επιλογές, φτάνοντας στην άκρη του γκρεμού. Θα ξαναβρεθούν, ενήλικοι πλέον, στο Τορόντο του Καναδά, έχοντας επάνω του ο καθένας βαθιές πληγές που δύσκολα μπορούν να σβήσουν. 

Ένα ταξίδι στα δύσκολα χρόνια 1908-1958, μέσα από τα οποία έρχονται στο φως κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις, οι πόλεμοι, η Κατοχή, ο Εμφύλιος, ο αγώνας για επιβίωση σε απομονωμένες περιοχές της χώρας και η νοοτροπία των κατοίκων τους, η μετανάστευση αλλά και τα προβλήματά της μέσα από τη συγκλονιστική πορεία δύο οικογενειών και την ανατρεπτική ιστορία μιας λαβωμένης αγάπης.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η ΓΙΩΤΑ ΦΩΤΟΥ γεννήθηκε στο Δροσάτο Καρδίτσας και μεγάλωσε στη Λάρισα, όπου σπούδασε αρχικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Στη συνέχεια συμπλήρωσε τις σπουδές της στο ΑΠΘ και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Εργάστηκε ως Σχολική Σύμβουλος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν έξι μυθιστορήματά της για ενηλίκους, καθώς και δεκατρία βιβλία της για παιδιά. Συνολικά κυκλοφορούν περισσότερα από 60.000 αντίτυπα των βιβλίων της