από τον Tim Orfanos.
10. 'Δωμάτια γεμάτα καπνό' - Kris Nelscott (2000-2001)
Εκδόσεις Κέδρος
Υπόθεση: Αύγουστος 1968. Ο μαύρος ιδιωτικός ντετέκτιβ Σμόκι Ντάλτον και ο δεκάχρονος προστατευόμενός του Τζίμι εγκαταλείπουν βιαστικά το Μέμφις, όταν ο Τζίμι γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ύστερα από ένα ανήσυχο καλοκαίρι καταλήγουν στην Πόλη των Ανέμων με την ελπίδα ότι
θα βρουν εκεί καταφύγιο.
Όμως, καθώς η πόλη ετοιμάζεται για το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών, ο Σμόκι αρχίζει να φοβάται ότι το μυστικό τους έχει αποκαλυφθεί. Στη γειτονιά εμφανίζονται άγνωστα πρόσωπα, και αισθάνεται ότι συνεχώς τον παρακολουθούν. Σε μια πόλη που θυμίζει ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί από τις φυλετικές εντάσεις, ο Σμόκι αδυνατεί να υποψιαστεί την αληθινή φύση της βίας που τους απειλεί.
Σύντομη κριτική:
H Nelscott εντυπωσιάζει και πάλι (2000-2001)! Η συνέχεια του 'Επικίνδυνου δρόμου' (2000) αποδεικνύεται εφάμιλλης ποιότητας και ουσίας.
Σε αυτο το βιβλίο, παρακολουθούμε τα γεγόνοτα που διαδραματίστηκαν στη ζωή του Αφρο-Αμερικανού ντετέκτιβ Σμόκι Ντάλτον, μετά τη δολοφονία του παιδικού φίλου του και εξέχουσας προσωπικότητας, Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, και τις συνέπειες, πρίν και ύστερα από το πολυαναμενόμενο Συνέδριο των Δημοκρατικών, τον Αύγουστο του 1968 στο Σικάγο.
Για άλλη μια φορά, η Νέλσκοτ γράφει με τέτοιο άμεσο τρόπο, ώστε δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται, εκείνη τη στιγμή, στο 'παλμό' των γεγονότων, τοποθετώντας καί τον αναγνώστη εκεί μέσω ενος φαντασιακού 'ταξιδιού' στο χρόνο. Η αίσθηση είναι μοναδική, αφού οι ήχοι, οι μυρωδιές, τα γεγονότα, οι ήρωες παρουσιάζονται με αξιοζήλευτη ζωντάνια και αληθοφάνεια.
Στο πρώτο μισό του βιβλίου, κυριαρχεί η φοβισμένη, αλλά εκρηκτική προσωπικότητα του δεκάχρονου Τζίμυ, ο οποίος είναι πλέον και επίσημα ο προστατευόμενος του Σμόκυ Ντάλτον, χαρίζοντας, σε κάποια σημεία, το χαμόγελο στον αναγνώστη (αναπάντεχα θα έλεγα) με τις αυθόρμητες ατάκες του. Πέρα από αυτό, η δράση δεν είναι τόσο έντονη εδώ, ωστόσο, διαφαίνονται έντονα τα στοιχεία του ψυχολογικού θρίλερ μέσα από την καχυποψία και την αίσθηση του Σμόκυ Ντάλτον ότι συνεχώς τον παρακολουθούν. Σε αυτό συμβάλλουν σημαντικά και οι αναφορές της συγγραφέα σε επικίνδυνες οργανώσεις της εποχής, όπως τους Μαύρους Πάνθηρες και τους Μπλακστόουν Ρέιντζερς κτλ., όσο και οι επανερχόμενοι εφιάλτες του ντετέκτιβ από τη συμμετοχή του στο πόλεμο της Κορέας.
Στο δεύτερο μισό, η δράση και η αγωνία φτάνει σε τέτοιο επίπεδο που ο αναγνώστης δεν θέλει να αφήσει το μυθιστόρημα από τα χέρια του, έστω και αν οι περιγραφές των δολοφονιών, όσο και των θανατηφόρων σωματικών βλαβών των θυμάτων, φανούν αρκετά σκληρές και λεπτομερειακές. Αργότερα, κατά τη διαλεύκανση της υπόθεσης, όμως, οι έντονες αυτές περιγραφές θα αποτελέσουν και το κλειδί για τη ταυτότητα του δολοφόνου.
Γενικά, πρόκειται για ένα μυθιστόρημα-συνέχεια, το οποίο μπορεί να διαβαστεί και χωρίς το 1ο μέρος του, δηλ.τον 'Ένα επικίνδυνο δρόμο', γιατί η συγγραφέας, έξυπνα και με συνθετικό τρόπο, αναφέρει τα σημαντικότερα γεγονότα που προηγήθηκαν. Ωστόσο, εδώ, υπάρχει μια έντονη τάση για 'ψυχογραφική' μελέτη των ηρώων, οι οποίοι είναι και δέσμιοι των πολιτικών γεγονότων και της ιστορίας. Θέματα όπως ο ρατσισμός, τα πολιτικά παιχνίδια, η φρίκη του πολέμου του Βιετνάμ, η επιδραση των fast-food, της αστρολογίας και της χαρτομαντείας αντιμετωπίζονται με ειλικρίνεια και καυστική έμμεση κριτική.
'Αλλωστε δεν είναι τυχαίος ο τίτλος του μυθιστορήματος: 'Δωμάτια γεμάτα καπνό' = φράση-κλισέ που περιγράφει τα γεμάτα καπνό κλειδωμένα γραφεία μέσα στα οποία λευκοί πολιτικοί κλείνουν σκοτεινές συμφωνίες με το πούρο κολλημένο στο στόμα (Τζακ Σνέντλερ).
Βαθμολογία: 4.6/5 ή 9,2/10.
Υ.Γ.: Οφείλω να πω ότι η μετάφραση του βιβλίου είναι ιδιαίτερα εύστοχη (σε λίγα μόνο σημεία, υπάρχουν λάθη λόγω βιασύνης).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου