Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακούμη για το βιβλίο 

" Ο καθρέφτης " της Ανδρομάχης Κοκόση από τις εκδόσεις Αέναον


Από καιρό ήθελα να διαβάσω αυτό το βιβλίο και δεν θα σας κρύψω ότι το φοβήθηκα λίγο. Ήξερα ότι θα είναι μια βουτιά μέσα μου, μια βαθιά βουτιά και δεν ήξερα αν ήμουν έτοιμη να την κάνω...Πόσο άδικο είχα !! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο έτοιμη ήμουν και δεν το είχα καταλάβει καν, επίσης δεν περνάει και από το δικό σας το μυαλό ίσως το πόσο έτοιμοι είστε και εσείς για αυτήν την βουτιά...Όμως πιστέψτε με, θα το νιώσετε μόνο αφού την κάνετε και μετά ανεβείτε στην επιφάνεια ξανά για την πρώτη ανάσα !!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά ...
Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου η Μαρίνα. 
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες, αγαπάς το να μισείς την Μαρίνα. Η συμπεριφορά της κρίνεται αμέσως "επιεικώς απαράδεκτη".Μια κοπέλα που "έπαιζε " με
ανθρώπους και συναισθήματα, ακόμα και με τις ζωές τους. Που πλήγωσε, εξαπάτησε, μείωσε , χρησιμοποίησε τους πάντες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αρκεί αυτή να έπαιρνε πάντα αυτό που ήθελε.
Και όλα αυτά γιατί κάποιος, κάπου, κάποτε της έκανε το ίδιο. Από έναν εγωισμό, που ποτέ δεν της επέτρεψε να ξεχάσει και να συγχωρέσει. Που την έφθασε σε σημείο να μην καταλαβαίνει πως κάνει λάθος και να το θεωρεί λογική και κοινά αποδεκτή συμπεριφορά. Τι κρύβεται όμως πίσω από όλο αυτό..
Τα συναισθήματα πλούσια, έντονα και διαφορετικά, αλλά ποτέ χλιαρά. Οι συνεχόμενες ανατροπές και η ένταση σε όλο το βιβλίο δεν σου το επιτρέπουν , καθώς μια πολύ  καλά τοποθετημένη γεύση μυστηρίου, σε κρατάει σε απολυτή επαφή με το κείμενο. Δεν σε αφήνει να ξεχαστείς, γιατί δεν θες να χάσεις κάτι, που θα σε βοηθήσει να φθάσεις πιο γρήγορα στην λύση του αινίγματος, να προβλέψεις την συνέχεια. Όσο δεν γίνετε αυτό το βιβλίο σε απορροφάει όλο και περισσότερο και εσύ συνεχίζεις με πιο πολύ όρεξη και ευχαρίστηση την ανάγνωση.
Όλα είναι μέσα σε αυτό το βιβλίο. Ο εγωισμός, η αυταρέσκεια, η εκδίκηση , το μένος, το μίσος, ο θύμος, η κακία, η απαξίωση, η αγανάκτηση μα και όλα τα αντίθετα από όσα αναφέρω παραπάνω. Μα πάνω από όλα το κορυφαίο συναίσθημα της ελπίδας, πως αν κανείς αποφασίσει να κάνει τον προσωπικό του απολογισμό, με αληθινή διάθεση και πρόθεση να αλλάξει, τότε μπορεί να τα καταφέρει και ποτέ δεν είναι αργά για αυτό.
Ένα ταξίδι σε μια πραγματικότητα που μπορεί να υπάρξει και σε μια άλλη εικονική, στην οποία η συγγραφέας με έντεχνο τρόπο μας καλεί, να ακολουθήσουμε, να ζήσουμε και να αποδεχτούμε για να καταλάβουμε καλύτερα το βιβλίο και να λάβουμε το υπέροχο μήνυμα του , το οποίο είναι προσωπικό και για αυτό το απευθύνει στον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά.
Ο καθρέφτης της Κοκόση είναι μαγικός. Δεν φαίνεται μέσα του το είδωλο μας, η επιφανειακή ομορφιά μας, το περιτύλιγμα μας. Μας δείχνει την εικόνα της ψυχής μας. Πόσο έτοιμοι είμαστε για αυτό..?? Πόσο δυνατοί να το αντιμετωπίσουμε... πόσο ειλικρινείς να το παραδεχτούμε..?? Κριτές είμαστε εμείς οι ίδιοι, άρα πόσο δίκαιοι είμαστε να μας καταλογίσουμε λάθος συμπεριφορές, να δεχτούμε την πραγματική μας εικόνα , να ζητήσουμε συγνώμη όπου το χρωστάμε , ακόμα και σε μας και μετά, να αλλάξουμε..?? Ανακαλύψτε το!!
Σαν γραφή δεν κουράζει καθόλου. Μέσα από μια γρήγορη ροή αφήγησης, αλλάζει αρμονικά εικόνες και περιγραφές, σαν να παρακολουθείς μια ταινία, όπου οι ήρωες άλλοι με πρώτους ρόλους και άλλοι όχι, είναι πολύ καλά δουλεμένοι σαν χαρακτήρες και η συγγραφέας τους παρουσιάζει και μας τους συστήνει με τέτοιο τρόπο, που ο ρόλος τους στο βιβλίο, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έτσι, μέσα από τις δικές τους ιστορίες παίρνουμε και το μήνυμα που κρύβεται πίσω από αυτές.
Ο καθρέφτης.. Ένα βιβλίο που μου θύμισε έναν άλλο καθρέφτη, εκείνον του παραμυθιού της Χιονάτης όπου μέσα του, κοιταζόταν κάθε μέρα η κακιά μάγισσα και ζητούσε να ακούσει , μόνο αυτό που θα την ικανοποιούσε... ότι άλλο δεν το δεχόταν σαν λογικό... 

Έτσι είναι..οι περισσότεροι πιστεύουμε για μας , αυτό που μας βολεύει, μας αρέσει και είναι περισσότερο αποδεκτό, για να μπορούμε να μας ανεχτούμε πρώτα εμείς οι ίδιοι... 

Το βιβλίο απευθύνεται στον αναγνώστη που θα αποφασίσει, αυτή την φορά να κάνει ένα ταξίδι μέσα του, όχι σε κάποια πόλη, σε άλλη εποχή, αλλά τώρα.. και βαθιά μέσα στην ψυχή του.

Μην το φοβηθείτε όπως εγώ, είναι ευκολοδιάβαστο και ανάλαφρο, χωρίς βαρύγδουπες εκφράσεις και πολυστόχαστες λογοτεχνικές έννοιες. Θα δείτε και πιστέψτε με είναι τόσο ευκολοδιάβαστο γιατί χωρίς να το καταλαβαίνετε στις σελίδες του... διαβάζετε εσάς... 




Λίγα λόγια για το βιβλίο 

Άραγε, αν ξέραμε πως υπάρχει σε κάποιο εγκαταλελειμμένο σπίτι  ένας καθρέφτης που δείχνει όχι το πώς φαινόμαστε,  αλλά το πως είμαστε στην πραγματικότητα, πόσοι από εμάς θα είχαμε το θάρρος να σταθούμε μπροστά του και να κοιτάξουμε τα καλά κρυμμένα της ψυχής μας;

Κι αν είμαστε από εκείνους που θα καταλάβουν τι πρέπει να αλλάξουμε, θα έχουμε την ευκαιρία;

Για τη Μαρίνα, που δεν γνώριζε ήταν τόσο εύκολο να σταθεί μπροστά του!

Μα και τόσο επώδυνο. Δεν αρκούσε να καταλάβει, έπρεπε και να προλάβει!

«Θα τα καταφέρει; Θα προλάβει;» ρώτησε η Μαρία. 

Γύρισαν όλοι και κοίταξαν την κυρία Αιμιλία με αγωνία. 

Μα εκείνη δεν απάντησε, παρά μόνο χαμογέλασε αινιγματικά.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Γεννημένη στο Λονδίνο το 1971, με καταγωγή από την Κεφαλονιά, μεγάλωσε στην Αθήνα όπου και σπούδασε φωτογραφία. Ασχολήθηκε για χρόνια με την τηλεόραση σε σήριαλ και τηλεπαιχνίδια και κατόπιν με το Ελληνικό κρασί στο Club du Vin. Υπέρμαχος της προστασίας του περιβάλλοντος και των αδέσποτων ζώων, αγαπά το διάβασμα, τη μουσική, το θέατρο, τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες. Μένει και εργάζεται στην Αθήνα. Από μικρή έγραφε παραμύθια, κείμενα, νουβέλες, διηγήματα. Ο Καθρέφτης είναι το πρώτο ολοκληρωμένο μυθιστόρημά της. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αέναον.