ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ

"To Φάντασμα της Όπερας" και ο θρύλος πίσω από το βιβλίο...Τώρα θρύλος ή όχι, εσείς θα αποφασίστε...

Περιγραφή του βιβλίου...

Στα έγκατα του κτιρίου της Όπερας, υπάρχει ένας άγνωστος κόσμος. Ένας κόσμος που, σαν τη δαντική κόλαση, κατεβαίνει κύκλο κύκλο ώς τα βάθη της γης, κατοικημένος από σκιές εργατών, τεχνικών και προνομιούχων αστέγων. Εκεί, πλάι στην υπόγεια λίμνη, έχει το σπίτι του το Φάντασμα...

Το Φάντασμα, που απαιτεί μισθό απ' τους διευθυντές της Όπερας, και τον παίρνει!
Το Φάντασμα. Αγγελος της Μουσικής, που μεταμορφώνει την άσημη Κριστίν Νταέ σε μεγάλη ντίβα!
Το Φάντασμα, σατανικός δολοφόνος και πληγωμένος εραστής, που λαχταρά ένα ανθρώπινο πρόσωπο.
Ο «Πέρσης» και ο υποκόμης ντε Σανί θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο του Φαντάσματος και να ελευθερώσουν την αιχμάλωτη Κριστίν μπαίνοντας στο Σπίτι της Λίμνης.
Όμως ο προθάλαμος του σπιτιού είναι μια αίθουσα βασανιστηρίων, απ' όπου κανένας παρείσακτος δε βγήκε ποτέ ζωντανός...

Ο Θρύλος

To «Φάντασμα της Όπερας» λέγεται πως είναι μία από τιςμεγαλύτερες εισπρακτικές θεατρικές παραστάσεις παγκοσμίως. Ένα βιβλίο που μας αφηγείται έναν θρύλο, μία ιστορία μυστηρίου, την ιστορία μιας αδιέξοδης αγάπης.

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για αυτό το αριστούργημα λογοτεχνίας, που έγινε θεατρική παράστασης, άλλα έχει μεταφερθεί αρκετές φορές και στη μεγάλη οθόνη,σημειώνοντας πάντα μεγάλη επιτυχία.

Το «Φάντασμα της Όπερας»βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Gaston Leroux, “Le Fantome de’l Opera”. Με το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε το 1911 , ο G. Leroux συστήθηκε στο γαλλικό

συστήθηκε στο γαλλικό κοινό. Το «Φάντασμα της Όπερας» αποτελεί εξήγηση του συγγραφέα για τα παράξενα γεγονότα που συνέβησαν στη φημισμένη Όπερα του Παρισιού κατά το 1880. Αυτό άλλωστε εξηγεί και τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας καλωσορίζει τον αναγνώστη στο βιβλίο του ∙ τον διαβεβαιώνει ότι όλα όσα πρόκειται να αφηγηθεί δεν είναι τίποτε άλλο από την πραγματικότητα..

19ος αιώνας. Ο Έρικ, ένας ιδιοφυής με παραμορφωμένο πρόσωπο μουσικός, ζει στις κατακόμβες της Όπερας των Παρισίων. Η Κριστίν είναι μία νεαρή σοπράνο και χορεύτρια, η οποία αναλαμβάνει μικρούς ρόλους στην Όπερα. Όταν όμως ο Έρικ την ερωτευτεί, η ζωή της θα αλλάξει. Ο ιδιοφυής μουσικός γοητευμένος από την αθωότητα και τη φωνή της νεαρής κοπέλας θα της διδάξει τα μυστικά της μουσικής, χωρίς ωστόσο να της αποκαλύπτει ποτέ το πρόσωπό του. Σκοπός του είναι να αναδείξει το ταλέντο της. Το ταλέντο του και η τρυφερότητα του γοητεύουν την Κριστίν, η οποία τον αποκαλεί «Άγγελο της Μουσικής». Όταν πλέον εκείνη αναδεικνύεται ως πρώτη σοπράνο, ο Έρικ, το «Φάντασμα της Όπερας» , την οδηγεί στο μέρος όπου ζει ξεδιπλώνοντάς της τα μυστικά της μουσικής, κομμάτια της ζωής του, αλλά και την επιθυμία του για μια λιγότερο επικριτική κοινωνία.

Όμως η απόκοσμη παρουσία του και η ιδιόρρυθμη φύση του στρέφουν την Κριστίν στην αγκαλιά ενός παιδικού φίλου της, του υποκόμη Ραούλ. Η εγκατάλειψή της πληγώνει και εξοργίζει τον Έρικ, ο οποίος ξεσπά ζηλόφθονα απέναντί της προκαλώντας το φόβο παράλληλα στο κοινό και τους καλλιτέχνες της Όπερας. Ο Έρικ δε θα καταφέρει να απεγκλωβιστεί από τα δεσμά της αγάπης του για τη νεαρή Κριστίν. Αυτή του η αγάπη δε θα μπορέσει να τον απελευθερώσει από την απομόνωση στην οποία τον έχει καταδικάσει η διαφορετικότητά του. Ωστόσο η Κριστίν δε θα ξεχάσει τον «άγγελο της μουσικής»και θα του επιστρέψει, όπως του είχε υποσχεθεί στην τελευταία τους θυελλώδη συνάντηση, το χρυσό δαχτυλίδι που κάποτε της χάρισε.

Το εάν η ιστορία αυτή είναι μύθος ή πραγματικότητα δεν θα το μάθουμε ποτέ και ομολογώ πως ακόμα και αυτό, έχει την γοητεία του... Ακόμη όμως και αν αποτελεί προϊόν της φαντασίας του

συγγραφέα, το μέρος όπου το Φάντασμα της Όπερας βρήκε καταφύγιο, υπάρχει ακόμα και σήμερα και ασκεί την ίδια μυστηριακή σαγήνη στους επισκέπτες του...

Αναφέρομαι στην Όπερα του Γκαρνιέ (Palais Garnier).

Το σπίτι του Φαντάσματος,αυτό το επιβλητικό κτίσμα, σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Charles Garnie κατ’εντολή του Ναπολέοντα του ΙΙΙ. Κατά την περίοδο την οποία γράφτηκε το βιβλίο, η Όπερα απασχολούσε πάνω από 150 εργαζομένους και διατηρούσε ακόμη και στάβλους για τη φύλαξη των αλόγων. Σήμερα η Όπερα του Παρισιού διατηρεί 1979 θέσεις φιλοξενώντας διάσημα μπαλέτα, τα οποία ο καθένας θα ήθελε να παρακολουθήσει.

Το μάρμαρο σε συνδυασμό με την πέτρα και τον μπρούτζο, οι χρυσοί άγγελοι που κοσμούν την οροφή της Όπερας,το μπαρόκ ύφος που κυριαρχεί, η οροφή του Chagall, τα περίτεχνα διαζώματα και τα γλυπτά, αλλά και το βαθύ κόκκινο βελούδο της κυρίως αίθουσας, καταστούν το κτίριο μοναδικό. Κάτω από το κτίριο υπάρχει όντως μια μικρή λίμνη- η κρύπτη του Φαντάσματος, η ύπαρξη της οποίας ενέπνευσε τον Leroux και ενίσχυσε ίσως την πεποίθησή του ότι ο Έρικ δεν ήταν απλώς αποκύημα της φαντασίας του.

Πείτε μου τώρα ...δεν θα θέλατε κάποια στιγμή να βρεθείτε στους δρόμους της Πόλης του Φωτός και να επισκεφτείτε τη θρυλική αυτή Όπερα, την οποία πάντοτε θα καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου...?? Να νιώσετε αυτή την απόκοσμη ατμόσφαιρα να σας τυλίγει...?? Μπορεί ακόμα και να σταθείτε τυχεροί, και με έναν μαγικό,φανταστικό τρόπο, έστω και σαν ψίθυροι να φθάσουν στα αυτιά σας αυτές οι μελωδίες του.. Φαντάσματος. Και ίσως να δείτε και μια σκιά στον τοίχο και να ναι εκείνος που πάντα αιώνια ερωτευμένος , τραγουδάει και περιμένει την Κριστίν του ελπίζοντας πάντα σε μια διέξοδο για αυτήν την άτυχη αγάπη....

Επιμελεια: Καλλιόπη Γιακουμή