Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο

 << Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ >> του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξεπερύ από τις εκδόσεις Πατάκης 

Λίγα λόγια από μένα...με την βοήθεια...εκείνου του μικρού παιδιού...μέσα μου....

<< Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ >> του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξεπερύ

Από τα πρώτα βιβλία που διαβάσαμε είναι ... <<Ο Μικρός πρίγκιπας>>  του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξεπερύ. Ένα πολύ αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μας χρόνων (και όχι μόνο) που ακόμα και τώρα του ανήκει μια <<πρωτη>> θέση στη βιβλιοθήκη μου...αλλά και στην καρδιά μου. Νομίζω πως θα είναι το ίδιο και για πολλούς από εσάς.Ένα αλληγορικό παραμύθι που κατά την ταπεινή μου άποψη ,απευθύνεται σε ενήλικες που συνεχίζουν να σκέπτονται σαν παιδιά... ή μήπως σε ενήλικες που έχουν σταματήσει να σκέφτονται σαν παιδιά... και που έτσι αφού το διαβάσουν τους βοηθάει να ξαναβρούν το παιδί μέσα τους...και αφού το βρουν, τους βάζει στην μαγική διαδικασία, να σκεφτούν όπως και τα παιδιά. Γιατί μόνο τότε θα καταλάβουν το ταξίδι,ενός μικρού πρίγκιπα που αφήνει τον πλανήτη του και ζητά από έναν κουρασμένο "μεγάλο" ...να του ζωγραφίσει ένα αρνί !!!

Ένα αρνί που μόνο του, αρκεί για να προστατέψει τον πλανήτη του από τα απειλητικά μπαομπάμπ.
 Ο πρίγκιπας μας έρχεται από έναν πλανήτη πολύ μικρό και μακρινό...Είναι κάτοικος ενός εντελώς άγνωστου πλανήτη. Ενός άλλου κόσμου που κάνεις μέχρι την στιγμή που ο πρίγκιπας εμφανίζεται, δεν ενδιαφέρεται για αυτόν... 
Κι όμως αν τον ανακάλυπτε κάποιος "μεγάλος" φορώντας επίσημο ένδυμα... και του έδινε το όνομα κάποιου αριθμού ή το όνομα κάποιου προσώπου από την ελληνική μυθολογία, ανακοινώνοντας την ύπαρξη του όλο φαμφάρα...μπροστά στο κοινό κάποιας τεράστιας αίθουσας, κανείς δεν θα αμφισβητούσε την ύπαρξή του... Γιατί οι αριθμοί δεν αμφισβητούνται και τα εντυπωσιακά ονόματα μένουν στις μνήμες...
Στο ταξίδι του στους πλανήτες γνώρισε πολλούς περίεργους "μεγάλους"... Γνώρισε τον ματαιόδοξο, που θεωρούσε τον εαυτό του καλύτερο από όλους σε έναν πλανήτη που ζούσε μόνος του.... 
Γνώρισε τον Βασιλιά που δεν είχε σε τίποτα να βασιλέψει... 
Τον μεθύστακα που έπινε γιατί ντρεπόταν που πίνει....
Γνώρισε τον επιχειρηματία που ασχολιόταν μόνο με σοβαρά πράγματα....
Αναρωτιέμαι εμείς...αναγνωρίζουμε κάποιον ανάμεσα σε όλους αυτούς...???
Μέτραγε τα αστέρια και έγραφε τον αριθμό σε χαρτί, έτσι νόμιζε πως του ανήκαν....και συνέχιζε το ταξιδι!
Μέτα...γνώρισε έναν ακόμα περίεργο τύπο...τον φανανάφτη που εξακολουθούσε να τηρεί παλιούς κανονισμούς, που πια δεν είχαν κανένα νόημα, γιατί απλά έτσι πρέπει...Τα πρέπει μιας εποχής...
Ξανά αναρωτιέμαι...ποιας άραγε...??? 
Γνώρισε επίσης και έναν εξερευνητή ...που στα τεράστια βιβλία του δεν κατέγραφε τα λουλούδια...Τα λουλούδια...Γιατί...???
Γιατί να λουλούδια είναι εφήμερα...Μοιράζουν άρωμα και ομορφιά, άλλα για πολύ λίγο...Ποιος νοιάζεται λοιπόν για αυτά...Ζει ο άνθρωπος εύκολα και χωρίς αυτά...
Κι όμως ο μικρός πρίγκιπας λάτρευε το τριαντάφυλλο του...
 Και αυτός ο κουρασμένος "μεγάλος"...( ίσως τον καταλάβατε) θαύμαζε τον μικρό πρίγκιπα... τον θαύμαζε για την πίστη του σε ένα λουλούδι...

1) <<Οι άνθρωποι στον τόπο σου, καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα στον ίδιο κήπο και πάλι δεν βρίσκουν εκεί αυτό που γυρεύουν...>>είπε ο Μικρός Πρίγκιπας....
2) Έμαθε πολλά στο ταξίδι του μα η αλεπού του έμαθε τι θα πει "εξημερώνω".
3) <<Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν.>>
 <<Την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν>>, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

4) <<Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλο σου που το κάνει τόσο σημαντικό.>>
 <<Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλο μου...>>, είπε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται....
 <<Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια>>, είπε η αλεπού. <<Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα είσαι υπεύθυνος για πάντα για ότι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου.>>

5) Ο μικρός πρίγκιπας αισθανόταν μόνος στο ταξίδι του. Αναζητούσε ανθρώπους στην πελώρια έρημο για να μην είναι μόνος πια. Μα το φίδι ήταν σίγουρο πως και με τους ανθρώπους παρέα νιώθεις μοναξιά. Τον διαβεβαίωσε για αυτό...
Αυτά είναι κάποια αποσπάσματα που είχα σημειωμένα στο βιβλίο, τότε που το διάβαζα...συνήθως στην πίσω σελίδα, πάντα σημειώνω ότι μου αρέσει, σε κάποιο βιβλίο...Έτσι και σε αυτό...Σε άλλα αποσπάσματα θυμάμαι γιατί το έκανα..σε άλλα με βολεύει να μην θυμάμαι...

Κάπως έτσι λοιπόν ο Μικρός Πρίγκιπας αφήνει τους αναγνώστες του μικρού του παραμυθιού να αναρωτηθούν και να σκεφτούν για τις αξίες τους....
Είναι αληθινές όλες αυτές οι αξίες...??? Αξίζουν...
Τα χαρτάκια με τους αριθμούς μας κάνουν πράγματι πλούσιους...??? Μπορούν να αγοράσουν τα πάντα...???
Η ποσότητα των πραγμάτων μας κάνει στα αλήθεια να έχουμε τα πάντα...??? Η ποιότητα..παίζει πουθενά ρόλο...???
Η αδιέξοδη τυπολατρία σε παλιούς κανόνες που δεν συμβαδίζουν με το σήμερα θα εξακολουθήσει να υπάρχει...??? 
Αν ναι...τότε που εξυπηρετεί...και ποιους...??? Γιατί έτσι πρέπει...??? Γιατί έτσι τα βρήκαμε...Γιατί έτσι πρέπει να τα μεταδώσουμε...???
Μα για κανέναν "μεγάλο" δεν έχουν σημασία όλα αυτά!!! 
Για κανέναν όμως...ή δεν συμφωνηθείτε...???
Ας αφήσουμε λοιπόν τον μικρό πρίγκιπα που έχουμε μέσα μας να ξεκινήσει το ταξίδι του στους πλανήτες και να τους εξερευνήσει...ΕΕΕ ...ρεεε φίλε...ποσά ακόμα έχει να βρει....
Και τώρα πείτε μου...
ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...????