ΤΟ 10

 «Το 10» - Μίτια Καραγάτσης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το 10» είναι ένας λαϊκός οικισμός , μια πολυκατοικία στον Πειραιά , στην οποία ζουν και διαμένουν οι χαρακτήρες και οι ήρωες του συγγραφέα μας. Η ζωή στο 10 κυλάει καθημερινά γεμάτη απρόοπτα περιστατικά, ευχάριστα ή δυσάρεστα, αρχίζει και τελειώνει με την φτωχή, αγωνιώδη και περιπετειώδη ζωή των ενοίκων. Το 10 στεγανοποιεί όχι μόνο τους πολλαπλούς ενοίκους του αλλά και την πικρή ζωή τους μέσα
στη θλιβερή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας τη δεκαετία του ’50 , μια δεκαετία μεταπολεμική, τραγική, σκοτεινή. Ο συγγραφέας έχει πλάσει εντυπωσιακά περίπου 90 χαρακτήρες, που απεικονίζουν εκπληκτικά την ψυχολογία, τα πάθη, τον πόνο, τη χαρά και το φόβο των ανθρώπων στην μεταπολεμική περίοδο. Πρόκειται για ένα έργο απόλυτα διαχρονικό και στιβαρό, καθώς πραγματεύεται πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που επιβεβαιώνονται και επανέρχονται αποφασιστικά στη δυσχέρεια των δικών μας ημερών. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που εξυμνεί τον έρωτα στην εξιδανικευμένη του μορφή, που καταδεικνύει την κοινωνική κινητικότητα και την επαγγελματική επιτυχία σε αντιδιαστολή με την απόλυτη φτώχεια. Ο ίδιος ο συγγραφέας σε αυτό του έργο είναι παντεπόπτης, γεγονός που του δίνει την ευκαιρία να αποδείξει το εκπληκτικό του ταλέντο στην ψυχογραφία και την σκιαγράφηση των χαρακτήρων του. Το μυθιστόρημα τελειώνει άδοξα, στα μέσα μιας πολιτικής συζήτησης, δίνοντας στον αναγνώστη ένα λόγο να ονειρευτεί και να συνεχίσει  ο ίδιος την τύχη των ενοίκων του 10 .

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Πρωτοπόρος της λογοτεχνικής «Γενιάς του ’30» , ο Μ.Καραγάτσης γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1908 στην Αθήνα. Ως έφηβος επιδόθηκε στην ποίηση , αργότερα απομακρύνθηκε από την τέχνη του λόγου για να σπουδάσει Νομική για να επιστρέψει τέλος για πάντα στην μεγάλη του έφεση, την πεζογραφία. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Ροδόπουλος και το Μ. στο ψευδώνυμό του αποδίδεται στο «Μίτια» ρωσική εκδοχή του Δημήτριος ή Μιχάλης. Το επίθετό του προέρχεται από την ονομασία ενός δέντρου που βρισκόταν στο εξοχικό του στη Ραψάνη της Θεσσαλίας, το καραγάτσι, κάτω από τη σκιά του οποίου ο συγγραφέας, λέγεται, πως συχνά περνούσε τις ώρες του μικρός διαβάζοντας. Στα φοιτητικά του χρόνια υπήρξε συνάδελφος με τους Οδυσσέα Ελύτη, Γεώργιο Θεοτοκά και Άγγελο Τερζάκη. Επηρεασμένος, αλλά και ο ίδιος εμπλουτισμένος με συγγραφική διαύγεια και καθαρότητα στο λόγο, ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο το 1933 με το διήγημα η «Κυρία Νίτσα» το οποίο επαινέθηκε από τη Νέα Εστία. Από το 1935 έως το 1960 γράφει μυθιστορήματα («Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν», «Γιούγκερμαν», «Το χαμένο νησί», «Η μεγάλη Χίμαιρα» , «Ο κίτρινος φάκελος» , «Το 10» κ.α.) , μυθιστορηματική βιογραφία («Βασίλης Λάσκος»), διηγήματα («Η  μεγάλη λιτανεία» , «Νεανικά διηγήματα» κ.α.), ιστορία («Η Ιστορία των Ελλήνων»), κριτική θεάτρου («Κριτική θεάτρου 1946-1960») και ταξιδιωτικά («Περιπλάνηση στον κόσμο»). Το βιβλίο μας για αυτή την Δευτέρα είναι και το τελευταίο μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση και μάλιστα ημιτελές, καθώς ο ίδιος απεβίωσε σε ηλικία 52 ετών τον Σεπτέμβρη του 1960. Για τον ίδιο χαράζεται στον τάφο του τo επίγραμμα από το έργο του «Το μεγάλο συναξάρι» : «Οι μοναδικές ομορφιές είναι προνόμιο του θανάτου»  και αφιερώνεται προς τιμήν του μια προτομή στο προαύλιο της Εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου στην Ραψάνη.

Η ΣΕΙΡΑ 

«Το 10» - Μίτια Καραγάτσης

Το είδαμε στον Alpha το 2007. Και θυμηθήκαμε από τι υλικά είναι φτιαγμένες οι καλές τηλεοπτικές δουλειές. Από θεατρικούς ηθοποιούς αξιώσεων, όπως ο Δημήτρης Καταλειφός η Ρένη Πιττακή, η Ελένη Κοκκίδου και πολλοί ακόμη ταλαντούχοι ηθοποιοί της γενιάς μας που μπήκαν στο πνεύμα των ταξικών συγκρούσεων που μαίνονται στα παλιά οινοποιεία του πλούσιου Καλογερά και έδωσαν μια άψογη τηλεοπτική δουλειά, βασισμένη σε ένα ημιτελές πλην αριστουργηματικό μυθιστόρημα.